Ο όρος που η αριστερή παραμυθία εφηύρε και συγκίνησε τις μάζες, άναψε τα αίματα και όπλισε τους Έλληνες με θάρρος και αποφασιστικότητα να υψώσουν το ανάστημά τους, δεν θα ακουστεί ποτέ ξανά.
Γιατί; Μα επειδή ο πνευματικός του πατέρας τον αποκήρυξε το απόγευμα της Δευτέρας, όταν στο Βερολίνο και με την Μέρκελ στα αριστερά του, μίλησε και συμπεριφέρθηκε περίπου σαν Ρέντσι και σχεδόν καθόλου ως «Τσίπρας».
Αφότου άδειασε την μισή κυβέρνηση, του υπουργού Δικαιοσύνης συμπεριλαμβανομένου, όταν είπε ότι κανείς... δεν είπε πως θα κατασχεθούν περιουσιακά στοιχεία του Γερμανικού Δημοσίου στην Αθήνα στο πλαίσιο εκτέλεσης αποφάσεων για τις γερμανικές οφειλές, ο εχθρός του Μερκελισμού αποσύρθηκε και στρώθηκε επί ένα ολόκληρο τετράωρο στο τραπέζι με την Ανγκελα, τρώγοντας πάπιες και πουρεδάκι...
Κάπως έτσι λοιπόν πεθαίνει ο Μερκελισμός και γεννιέται το νέο δόγμα: ο Τσιπρισμός.
Εκείνος που κέρδισε τις εκλογές υποσχόμενος - μεταξύ των πολλών άλλων - ότι θα πεί όχι στα διευθυντήρια, ότι θα ακυρώσει τον διαγωνισμό για τα περιφερειακά αεροδρόμια, ότι θα δώσει 11 δισ. για το αδιαπραγμάτευτο πρόγραμμα αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, ότι θα αυξήσει άμεσα τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ, ότι θα διεκδικήσει με κάθε μέσο τις γερμανικές οφειλές προς την Ελλάδα και τόσα άλλα, βρήκε τον τρόπο να τα πετύχει όλα: πολύ απλά «λησμονώντας» τα όλα.
Ακόμη και η διεκδίκηση των επανορθώσεων και του αναγκαστικού δανείου είναι πλέον κατά τον Πρωθυπουργό ηθικά ζητήματα, ενώ το αποτυχημένο μνημόνιο είναι ένα «πρόγραμμα» που έφερε «πρωτοφανή δημοσιονομική προσαρμογή», η οποία σημειωτέον πρέπει να ολοκληρωθεί...
Στην κοινή δημοσιογραφική και πολιτική αργκό, αυτό είναι κωλοτούμπα, στροφή στην ρεάλπολιτίκ, προσαρμογή στην πραγματικότητα και διάφορα άλλα - θετικά και καλοδεχούμενα στην περίπτωσή μας.
Δεδομένου όμως του θράσους και του πάθους με το οποίο είχαν γίνει οι διακηρύξεις, το μέγεθος της στροφής είναι τόσο μεγάλο, που του αξίζει ένας ειδικός όρος·
Έχοντας λοιπόν την παράδοση του «Καραμανλισμού» και του «Παπανδρεϊσμού», φαίνεται πως βρισκόμαστε ενώπιον της γέννησης του «Τσιπρισμού».
Τα ακριβή χαρακτηριστικά του και ειδικώς εκείνα που τον καθιστούν διαφορετικό από την κοινή πολιτική απάτη, θα τα διαπιστώσουμε πολύ σύντομα...