Το αν θα το χάσουμε και όλοι εμείς οι υπόλοιποι μαζί του, είναι το μεγάλο ερώτημα.
Η πρόσφατη συνέντευξη του Τσίπρα στον Χατζηνικολάου ήταν αποκαλυπτική. Κατηφής, με ελλιπή επάρκεια ως προς τα στοιχεία που επιχειρούσε να επικαλεστεί και με ένα προσωπείο σοβαρότητας, ο Πρωθυπουργός υπέπεσε σε πλήθος σφαλμάτων - και κυρίως - αντιφάσεων.
Ας περιοριστούμε σε δύο από αυτές.
Μεταξύ όλων των άλλων, ο Τσίπρας επιστράτευσε σε αυτήν την συνέντευξη την γνωστή θεωρία συνωμοσίας: εγχώρια και ξένα κέντρα τον παγίδευσαν, διαμόρφωσαν συνθήκες ασφυξίας και επένδυσαν στο σενάριο της αριστερής παρένθεσης.
Πώς στοιχειοθετείται αυτή η άποψη; Μα προφανώς, επειδή ο Σαμαράς ενώ του είχαν προτείνει εξάμηνη παράταση του προγράμματος, επέλεξε μόνο δίμηνη, για να ζορίσει τον Τσίπρα.
Μα ο Τσίπρας δεν ήταν αυτός που προεκλογικώς είχε διακηρύξει ότι α) ο Σαμαράς δεν θα πρέπει να τολμήσει να λάβει κάποια απόφαση χωρίς να τον ρωτήσει και β) ότι οποιαδήποτε απόπειρα να δεσμευθεί η επόμενη κυβέρνηση θα ήταν κάτι σαν εθνική μειοδοσία;
Σήμερα έρχεται και λέει ότι θα προτιμούσε μία μεγαλύτερη παράταση...
Η δεύτερη αντίφαση: στο παραπάνω «σχέδιο» δεν συμμετείχε η Μέρκελ, στην οποία ο Τσίπρας προεκλογικώς δεν αναγνώριζε κανένα ειδικό στάτους;
Σήμερα, ο Πρωθυπουργός πλέκει το εγκώμιο της καγκελαρίου, συνομιλεί μαζί της περίπου άπαξ εβδομαδιαίως και εκτιμά, λέει, την ειλικρίνεια και την κατάρτισή της. Βασίζεται δε πάνω της σε ό,τι αφορά την προοπτική μία συμφωνίας.
Εμείς το έργο το έχουμε ξαναδεί. Το ερώτημα είναι αν το έχει εκτιμήσει επαρκώς ο Τσίπρας: Η Μέρκελ συνομιλούσε πάντα σε καλό κλίμα με όλους. Με τον Παπανδρέου, τον Παπαδήμο, τον Σαμαρά. Σύμφωνα με πληροφορίες, η γερμανίδα καγκελάριος ποτέ δεν μιλά με νούμερα. Μιλά πολιτικά, δίνει τα μηνύματά της και αναμένει την τήρηση συμφωνιών.
Σε δεύτερο επίπεδο, τα συμφωνηθέντα πρέπει να αντιστοιχούν στα όσα συζητούν τα περίφημα τεχνικά κλιμάκια.
Υπό αυτήν την έννοια, φαίνεται ότι ένα ενδεχόμενο είναι εξαιρετικά πιθανό: η Μέρκελ να «κοιμίζει» πολιτικά τον Τσίπρα, ο Πρωθυπουργός να φαντασιώνεται μία συμφωνία όπως εκείνος θα την ήθελε, να νομίζει ότι κερδίζει χρόνο. Στο παρασκήνιο, το παιχνίδι εξακολουθούν να το κάνουν ο Σόιμπλε, ο Ντάισελμπλουμ και οι λοιποί.
Το φινάλε φαίνεται ότι δεν αργεί. Το πόσο δραματικό ή ξενέρωτο θα είναι, θα το ξέρουμε σε πολύ λίγες ημέρες.