Ο ούτως ή άλλως εγκλωβισμένος Πρωθυπουργός, με τα λεγόμενά του θυμίζει σε επικίνδυνο βαθμό τον θρυλικό Βύρωνα Πολύδωρα (για όσους έχουν λησμονήσει: από τη θέση του υπουργού Δημόσιας Τάξης το 2007, όταν δεχόταν επιθέσεις για τα επεισόδια και τη στάση της αστυνομίας είχε εκσφενδονίσει στη Βουλή την υπέροχη φραση: «αγγαρεία κάνω, ποινήν εκτίω»).
Κατ' αντιστοιχία ο Τσίπρας, όπως λέει, πάει να εφαρμόσει κάτι το οποίο δεν πιστεύει και συνεπώς ασχολείται με ένα και μόνο πράγμα και τίποτε άλλο.
Πώς θα κάνει άλλη μία πιρουέτα, πώς θα επιχειρήσει να διαστρέψει τα πάντα, πώς θα εκβιάσει και πάλι πολίτες και πολιτικούς φίλους και αντιπάλους, για να την βγάλει ο ίδιος «καθαρή».
Ολα αυτα με τα δικά του κριτήρια φυσικά.
Γιατί υπό κανονικές συνθήκες, σε μία κανονική χώρα και με ψηφοφόρους που έχουν σώας τα φρένας, ένας πρωθυπουργός με τα κατορθώματα του Τσίπρα, δεν θα την έβγαζε καθαρή ποτέ.
Η πιρουέτα του Τσίπρα πιθανώς θα ξεκινήσει κάπου κοντά στον Δεκαπενταύγουστο. Εκεί θα φανεί αν τα «μέτρα-φωτιά» που ζητεί η τρόικα (παρεμπιπτόντως, είναι φωτιά μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς σε πολλές περιπτώσεις απλώς καλείται να αναθεωρήσει τις τρέλες των προηγούμενων μηνών και ετών...) πράγματι θα περάσουν από τη Βουλή και κυρίως αν θα περάσουν από την ξεδοντιασμένη κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν ο Τσίπρας χάσει και μερικούς ακόμη βουλευτές και οι αριστεροί ψηφίζοντες το μνημόνιο μειωθούν κάτω από τους 120, έστω κι αν η συμφωνία περάσει με ψήφους της αντιπολίτευσης, τότε αρχίζουν τα σενάρια (εδώ που τα λέμε: λες και έχει διαφορά αν οι βουλευτές του θα είναι 121 ή 115...). Αν δεν συμβεί αυτό, αλλά κάτι άλλο, πάλι ο Τσίπρας θα αναζητεί διέξοδο, αφού θα έχει να κάνει δουλειά και δεν θα θέλει να την κάνει.
Ο,τι και να ακούγεται και να κυκλοφορεί, ο Τσίπρας αυτή τη στιγμή δεν έχει αποφασίσει τι θα κάνει. Απλώς εκτίει την «ποινή» του.
Κατά μία εκδοχή, ονειρεύεται να κάνει εκλογές. Δύσκολο το όνειρο, γιατί θα πρόκειται για εκλογές πιστοποίησης της εξόδου της χώρας από την Ευρώπη.
Κατά μία άλλη εκδοχή, αναγκαστική εξέλιξη θα είναι ο σχηματισμός άλλης κυβέρνησης. Δύσκολο κι αυτό, γιατί ο Τσίπρας δεν το θέλει - δεν θα είναι αυτή κυβέρνηση της αριστεράς...
Όμως ακόμη κι αν κάνει εκλογές, τι θα κερδίσει αν - λέμε τώρα - αυτοδύναμος στη συνέχεια κληθεί να εφαρμόσει το μνημόνιο;
Όλα αυτά δείχνουν αδιέξοδο.
Και κάπου εδώ θα πρέπει να σοβαρευτεί η αντιπολίτευση. Γιατί καλά ως εδώ με το «εμείς ψηφίζουμε εσείς κυβερνάτε», αλλά όταν τα πράγματα ζορίσουν, πρέπει να αναδειχθούν ευθύνες. Και οι σοβαροί και υπεύθυνοι να αποδείξουν ότι δεν είναι σαν τον Τσίπρα.