Η κυριότερη παράμετρος αβεβαιότητας στην Ελλάδα, πέραν της ίδιας της κυβέρνησής της, είναι οι εξελίξεις στην Τουρκία. Και η χώρα μας ήταν η πρώτη που χωρίς να το καταλάβει ενεπλάκη στις εξελίξεις.
Αρκεί να λάβει κανείς υπόψη του την υπόθεση των οκτώ Τούρκων που την επομένη της απόπειρας πραξικοπήματος ζήτησαν άσυλο στην χώρα μας.
Η κυβέρνηση έχει ήδη κάνει τους λάθος χειρισμούς και φαίνεται πως δύσκολα θα αποφευχθεί μία εμπλοκή προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση.
Ποιο ήταν το λάθος; Ότι ο Τσίπρας δέχθηκε στην τηλεφωνική του επικοινωνία με τον Ερντογάν τους όρους του παιχνιδιού που έθεσε ο Σουλτάνος, καθιστώντας το ζήτημα διμερές και σχεδόν υποσχόμενος ότι η Ελλάδα θα εκδώσει τους οκτώ στην Τουρκία.
Ολα αυτά τα έπραξε ο Τσίπρας ως μη ώφειλε, καθώς το αίτημα των Τούρκων δεν έχει καν εξεταστεί από την αρμόδια υπηρεσία ασύλου, προς την οποία ουσιαστικά η ελληνική κυβέρνηση ήδη παρεμβαίνει, σχεδόν απροκάλυπτα.
Τι εναλλακτικές δυνατότητες θα είχε η κυβέρνηση; Πολλές και πολυδιάστατες και πάντως θα έπρεπε να έχει ακολουθήσει άλλο μονοπάτι. Να διεθνοποιήσει το πρόβλημα, να επικαλεστεί κάθε διεθνή συνθήκη, να προστρέξει σε κάθε οργανισμό και ένωση κρατών και να αποφύγει να παρουσιάζεται ως μία χώρα που συνομιλεί ερήμην των άλλων με την Τουρκία του Ερντογάν, ωσάν να ήταν ισότιμος “παίχτης”.
Πρέπει η Ελλάδα να εκδώσει τους οκτώ στην Τουρκία;
Για πολλούς και διάφορους λόγους, όχι. Είναι άλλωστε αυτό κάτι που επισημαίνεται και από πρόσωπα που έχουν χειριστεί κατά καιρούς τις εξωτερικές υποθέσεις της χώρας, αλλά και από νομικούς που γνωρίουν τι μπορεί να σημάνει μία τέτοια ενέργεια εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης.
Αν η κυβέρνηση προχωρήσει στην έκδοση των οκτώ (αυθαιρέτως;) κατηγορουμένων, κατ’ αρχάς θα έχει δείξει ότι υποχωρεί χωρίς την παραμικρή επιφύλαξη σε κάθε αίτημα του νέου, αυταρχικού και ολοκληρωτικού καθεστώτος της Τουρκίας. Και αυτο χωρίς να υπάρχει βεβαιότητα ότι ο Ερντογάν θα συνεχίσει να ακολουθεί την μετριοπαθή τακτική που ακολουθούσε τα τελευταία χρόνια, όταν οι κεμαλιστές και οι στρατιωτικοί ήταν εκείνοι που επένδυαν στην ένταση στο Αιγαίο. Τώρα, με τις πιέσεις που θα δεχθεί η Τουρκία στο Κουρδιστάν, ενδέχεται οι όροι του παιχνιδιού να αλλάξουν και για (και από) τον Ερντογάν.
Σε δεύτερο επίπεδο, αν η ελληνική κυβέρνηση παραδώσει τους οκτώ είναι εξαιρετικά πιθανό να παρακολουθήσει δραματικές εξελίξεις στην συνέχεια, είτε σε ό,τι αφορά τις συνθήκες κράτησής τους, είτε ακόμη και την εκτέλεση τους, αφού ο Ερντογάν εξακολουθεί να μιλά για επαναφορά της θανατικής ποινής. Θα μπορέσει να αντέξει η κυβέρνηση ένα τέτοιο δράμα; Θα μπορέσει η αριστερά να “καταπιεί” μία τέτοια κολοτούμπα έπειτα από τα μνημόνια; Κατά πάσα πιθανότητα όχι.
Αν δεν τους παραδώσει, τι θα πρέπει να περιμένει; Πιθανώς μία ένταση με την Τουρκία είτε στην Θράκη, είτε αλλού, ενδεχομένως τουρκικά αντίποινα με πλημμυρίδα μεταναστών και νέα κρίση τιυ προσφυγικού στο Αιγαίο ή και ακόμη χειρότερα.
Αυτά, θα μπορούσε να τα αποφύγει αν θέσει την χώρα υπό μία διεθνή - ευρωπαϊκή ή άλλη - ομπρέλα και διασφαλίσει εγγυήσεις έναντι οποιασδήποτε τουρκικής σπασμωδικότητας.
Πρόκειται για στοιχειώδη μέρμινα, που δυστυχώς μέχρι στιγμής δεν έχει ληφθεί.