Σε μία προσπάθεια να αποφύγει κανείς το περιττό, αρκεί να παρατηρήσει το περιβάλλον στο οποίο ο Τσίπρας θα εμφανιστεί και θα μιλήσει το επόμενο Σαββατοκύριακο για ανάπτυξη, για τις επενδύσεις και όλα τα σχετικά.
Κατ’ αρχάς, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η προειδοποίηση που ουσιαστικά διατυπώθηκε την Δευτέρα δια του γερμανικού Τύπου. Σύμφωνα με αυτήν, το eurogroup της ερχόμενης Παρασκευής, το οποίο θα συνεδριάζει όσο ο Τσίπρας θα συνάπτει δήθεν συμμαχία με τους ηγέτες του Νότου κατά της λιτότητας, δεν πρόκειται φυσικά να αποφασίσει καμία εκταμίευση προς την Ελλάδα και πιθανότατα θα απευθύνει και προειδοποιήσεις για την καθυστέρηση στην εφαρμογή του προγράμματος.
Αν αυτά επιβεβαιωθούν, προφανώς και δεν θα μπορεί κανείς να μιλάει για ενίσχυση της επενδυτικής εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα. Με εξαίρεση φυσικά τον Πρωθυπουργό…
Την ίδια στιγμή, με βάση τα στοιχεία που επισήμως πλέον δημοσιοποιούνται, οι Ελληνες χρεώνονται με φόρους τους οποίους δεν πληρώνουν, επειδή δεν μπορούν. Τα 800 εκατ. έφθασαν οι μη καταβληθέντες φόροι τον Ιούλιο, ενώ τον προηγούμενο μήνα είχαν υπερβεί το 1 δισ. Ούτε αυτό συνιστά στοιχείο που να δικαιολογεί βελτίωση του κλίματος, όλοι καταλαβαίνουν ότι πρόκειται μάλλον για το αντίθετο. Φόροι επιβάλλονται αλλά δεν πληρώνονται και αυτό τείνει να γίνει πλέον – με ανοχή αν όχι με παρότρυνση της κυβέρνησης – εθνικό σλόγκαν και στάση ζωής αναγκαστική.
Παράλληλα, τις οποίες επενδύσεις έμοιαζαν να έχουν δρομολογηθεί, όπως η εξαγορά του ΔΕΣΦΑ από την αζερική Socar, η κυβέρνηση τις υπονομεύει και τις σαμποτάρει, όπως συνέβη με την απόφαση Σκουρλέτη, η οποία στην ουσία απαγορεύει την άσκηση τιμολογιακής πολιτικής στον επίδοξο αγοραστή. Η ζημιά που γίνεται σε αυτήν την περίπτωση είναι πολλαπλή, καθώς οι εκπρόσωποι της εταιρείας και της κυβέρνησης του Μπακού, με δημόσιες δηλώσεις του πλέον χαρακτηρίζουν σαφώς την ελληνική κυβέρνηση αφερέγγυα – στην καλύτερη περίπτωση.
Υπό αυτές τις συνθήκες ο Τσίπρας θα εμφανιστεί στην ΔΕΘ να παρουσιάσει ένα από τα γνωστά παραμύθια.
Όμως ακόμη και τα λεφτά που υποτίθεται ότι πήρε από τους διαπλεκόμενους καναλάρχες και θέλει, όπως λέει, να μοιράσει στους αναξιοπαθούντες δεν θα μπορεί να τα διανείμει. Πρόκειται για χρήματα που αν πράγματι εκταμιευθούν και εισπραχθούν, είναι εγγεγραμμένα στον προϋπολογισμό ως έσοδα από την δημοπράτηση και συνεπώς αν θέλει να τα μοιράσει θα πρέπει να τα βρει από κάπου αλλού. Και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό.
Με βάση αυτά και με δεδομένη πλέον την εμπειρία από την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, ένα αξίωμα αποκτά νέα διάσταση και κάποια στιγμή θα εμπεδωθεί από το αφασικό κοινό: Κάθε εξαγγελία του Τσίπρα για παροχές θα συνιστά στην ουσία ανακοίνωση για τους φόρους που επίκεινται.
Και πάντως, αν κάτι έχει πια ενδιαφέρον όσο ο Τσίπρας παραμένει πρωθυπουργός, αυτό είναι μόνο η δομή και η μορφή του ψέματος που κάθε φορά θα εκστομίζει.