Την επόμενη ημέρα, ένας από τους καναλάρχες που θα διαμόρφωναν το νέο τοπίο, συνεπώς ένας από αυτούς που η κυβέρνηση έχει πιστοποιήσει εκ των προτέρων ως καθαρό παίχτη και αφότου το κακό Mega είχε βγει από το παιχνίδι, βρίσκεται αντιμέτωπος με μία εισαγγελική πρόταση για παραπομπή σε δίκη και προφυλάκιση.

Η αλληλουχία αυτή των γεγονότων και όσων με βεβαιότητα θα ακολουθήσουν μπορεί να αποδείξει για μία ακόμη φορά πώς οι απόπειρες βίαιων ανατροπών στα media με κυβερνητικές πρωτοβουλίες αποδεικνύονται καθοριστικές έως και μοιραίες για όσους το επιχειρούν.

Η σημερινή κυβέρνηση ή ορθότερα, ο υπουργός που έχει αναλάβει εργολαβικά και χωρίς καμία θεσμική και συνταγματική κάλυψη το ανακάτεμα της τράπουλας στον χώρο των ΜΜΕ, κινείται σε μονοπάτια ολοκληρωτικά με τρόπο πρωτοφανή και με μία θεμελιώδη διαφορά από όσους επιχείρησαν κάτι αντίστοιχο στο παρελθόν (με ένταση πολύ μικρότερη και μεθοδεύσεις λιγότερο σκοτεινές): η χώρα είναι πτωχευμένη, καταρρακωμένη και λεφτά για μοίρασμα δεν υπάρχουν. Αρα το σχέδιο είναι προβληματικό εξ αρχής και όπως λέει και η παροιμία, «όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες». 

Παρά ταύτα, η κυβέρνηση έχοντας ταΐσει σανό μία ολόκληρη χώρα ενάμιση χρόνο τώρα, εξακολουθεί να ποντάρει στην επικοινωνία και της αρκεί να βγει ο Τσίπρας στην Θεσσαλονίκη και να ανακοινώσει ότι θα μοιράσει στους φτωχούς τα λεφτά των πλουσίων, όπως καθημερινώς γράφει η Αυγή. 

Δεν κατανοεί ότι ακόμη και η επικοινωνιακή της τακτική είναι τόσο πρόχειρη που σχεδόν με βεβαιότητα θα ακυρωθεί εν μια νυκτί το βράδυ της ερχόμενης Κυριακής.

Για παράδειγμα είναι ξεκάθαρο ότι δεν συνυπολογίστηκε το τι σημαίνει να προσέλθει σε μία συνέντευξη Τύπου ο Πρωθυπουργός και να έχει απέναντί του δεκάδες δυνάμει άνεργους δημοσιογράφους.

Είναι ένας από τους λόγους που η παρουσία του Τσίπρα στην ΔΕΘ προμηνύεται ενδιαφέρουσα, καθώς η ατμόσφαιρα της συνέντευξης Τύπου μάλλον δεν θα είναι υποτονική.

Σε ένα τέτοιο κλίμα, η πρακτική της κυβέρνησης και η ενδεχόμενη αποτυχία της στην προσπάθεια να φτιάξει το δικό της πεδίο στην πληροφόρηση αναδεικνύει το πλέον προβληματικό στοιχείο στις σχέσεις πολιτικής και ΜΜΕ: είναι ο πόθος της εξουσίας να ελέγξει και να χειραγωγήσει την ενημέρωση. Πολύ μεγαλύτερο και επικίνδυνο πρόβλημα από το φάντασμα της διαπλοκής.