Η έγκαιρη ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης αποτελεί ζωτικής προτεραιότητας ζητούμενο, μετά την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης σε τεχνικό επίπεδο. Είναι γι’ αυτό επιτακτική ανάγκη, από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης, να προχωρήσει τάχιστα η νομοθέτηση των προαπαιτούμενων μέτρων, ενόψει του επόμενου Eurogroup της 22ας Μαΐου και – κυρίως – από την πλευρά των εταίρων, να εξειδικευθούν συγκεκριμένα μέτρα για το χρέος της Ελλάδας.

Η συμφωνία, βεβαίως, εμπεριέχει και μια σειρά από αρνητικά μέτρα, τα οποία πρόκειται να πλήξουν περαιτέρω τα εισοδήματα του συνόλου των καταναλωτών, ενώ απουσιάζουν μέτρα απαραίτητα για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων, όπως είναι η μείωση της φορολογίας, η εκλογίκευση των ασφαλιστικών δαπανών, ο περιορισμός του ενεργειακού κόστους κ.ά.

Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική οικονομία αποκτά μια ακόμα ευκαιρία για να επανέλθει σε τροχιά ανάπτυξής. Το αν αυτή θα αξιοποιηθεί, ωστόσο, θα κριθεί κυρίως από την υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, που είναι απαραίτητες για την εξυγίανση και το μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας, όπως είναι ο εξορθολογισμός της λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης και η αναβάθμιση των υπηρεσιών προς τις επιχειρήσεις και τους πολίτες, η δραστική μείωση της γραφειοκρατίας, ο εκσυγχρονισμός και η απλούστευση του θεσμικού πλαισίου που διέπει τις επενδύσεις και το επιχειρείν, η προώθηση των αποκρατικοποιήσεων.

Η εμπειρία των προηγούμενων επτά ετών και τριών μνημονίων, έχει δείξει ότι η λιτότητα χωρίς μεταρρυθμίσεις διαιωνίζει απλώς το φαύλο κύκλο της ύφεσης. Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά.