ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

«Τα «πίτουρα» οι «κότες» και ο « νταραβεριτζής»

14:46 - 24 Δεκ 2014
Ο σοφός λαός μας μέσα από μια διαχρονική σε ισχύ αναφορά του –«όποιος μπλεχτεί με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες»!- έχει δώσει, από χρόνια, πολύ πετυχημένα, το περιτύλιγμα, αλλά και την ουσία, καταστάσεων, όπως η «βαβούρα» του «Χαϊκάλης Γκέϊτ».

 Σε μία πολύ κρίσιμη  για το μέλλον του τόπου εποχή και περίοδο, εμφανίζονται ένας ρέπων στους «ψεκασμούς» και στη συνωμοσιολογία αρχηγός κόμματος -ναι είναι αρχηγός κόμματος ο Πάνος Καμμένος! - κι ένας με όχι ανθηρά, οικονομικά, όπως αποκαλύπτεται, βουλευτής του, ο  ηθοποιός Παύλος Χαϊκάλης, να καταγγείλουν τι;  Απόπειρα, δήθεν εξαγοράς, του βουλευτή να ψηφίσει Σταύρο Δήμα για  Πρόεδρο της Δημοκρατίας.


Ποιος ο αποπειραθείς την απόπειρα; Ένας γνωστός στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ «νταραβεριτζής», ο Γιώργος Αποστολόπουλος, «σκιώδης πολυλογάς», ο οποίος σε μισή ώρα συνομιλίας μαζί του θα επιχειρήσει –και μπορεί- να σε πείσει, ότι:

  •         Η γη δεν  κινείται (!) και
  •         Το φεγγάρι δεν υπάρχει !

Αν εσύ θέλεις να πειστείς αποδέχεσαι τις κολοσιαίες παραμυθίες του. Αν έχεις στοιχειώδη λογική –και τον συνακόλουθο αυτοσεβασμό- τον αφήνεις να μιλάει και στο τέλος σκέφτεσαι μήπως η ποσότητα του σιέλου σου είναι λίγη και δεν φτάνει να του λούσει το πρόσωπο.

 
Ναι, φίλε αναγνώστη. Μιλάω  εξ εμπειρίας προσωπικής. Ερευνητής ρεπόρτερ τέσσερις δεκαετίες τώρα, έχοντας «ψηθεί» στο πεζοδρόμιο και «χαρτογραφήσει» διάφορους «τύπους» έπεσα, σε μια έρευνα μου, πάνω στον «νταραβεριτζή» του «Χαϊκάλης γκέϊτ». Στην πρώτη κι όλας συνάντηση μας τον άφησα να πιστεύει, πως τα «παραμύθια» που μας σέρβιρε γίνονταν πιστευτά από εμένα.  Ότι η «παρέλαση» -κυριολεκτικά- των ονομάτων, πολιτικών και όλης σχεδόν της επιχειρηματικής και οικονομικής  ελίτ του τόπου,  που επίσης μου, «σέρβιρε» ως  δήθεν φίλους του,  γινόταν κι αυτή πιστευτή.


Φεύ, όμως, για τον ίδιο. Στην δεύτερη συνάντηση μας,  μ΄ εμένα να βγαίνω από την μεγαλύτερη, ίσως, επιτυχία της καριέρας μου, την αποκαλυπτική έρευνα μου για την Ελληνική και Διεθνή Μασονία,  με τα βιβλία μου να γίνονται ήδη κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικά σήριαλ, όταν του αντέτεινα, πως ότι μου αράδιαζε ήταν παραμύθια και ότι αποτελούσε –ο ίδιος- έναν ιδανικό στόχο για μια νέα έρευνα μου, άφησε  στην μέση τον καφέ, που είχε παραγγείλει κι έσπευσε να εξαφανιστεί.


Τον είδα ξανά πότε λέτε: Στη συνάντηση  Καμμένου –Τσίπρα, δίπλα στον Καμμένο, ως σύμβουλο του! «Θεέ και κύριε» η αυθόρμητη κραυγή μου, μόλις αποτύπωσα την εικόνα. Ξαναφωνάζω και τώρα το ίδιο, αυτή τη φορά διαπιστώνοντας την επιπολαιότητα και βιασύνη του Αλέξη Τσίπρα να υιοθετήσει τα λεγόμενα κάποιων επιπόλαιων  ανθρώπων κι ενός πασίγνωστου –στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ 
–«νταραβεριτζή».


Ο κόλαφος για όλους αυτούς, βέβαια, Τσίπρα,  Καμμένο, Χαϊκάλη και συντροφία, που πίστεψαν ότι «χτύπησαν λαγό» είναι το σημείο της πορισματικής αναφοράς του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών Π. Παναγιωτόπουλου, ότι:

  • Δεν πείθεται για τη βασιμότητα της καταγγελίας Χαϊκάλη καθώς και ο φερόμενος ως μεσάζων Γιώργος Αποστολόπουλος είχε παγιδεύσει τον βουλευτή στη συνάντηση τους! Έτσι εκτιμά ότι ο βουλευτής έσπευσε να προσέλθει στην Εισαγγελία απλώς για να μην προλάβει κάποιος να δημοσιοποιήσει το υλικό της καταγραφής αφού κατάλαβε ότι καταγράφεται και από τον «μεσάζοντα».


Κατάλαβες τι συνέβη φίλε αναγνώστη; Μάλιστα ο κ. Παναγιωτόπουλος φέρεται να υποστηρίζει, ότι προκαλεί δικονομική και αστική απορία το ότι ο βουλευτής πριν από τη συνάντηση δεν κατέφυγε στους αρμόδιους  Εισαγγελείς που είχαν τη δυνατότητα να κινητοποιήσουν τις Αρχές που έχουν την κατάλληλη τεχνογνωσία, ώστε  να καταγραφεί επίσημα η παράνομη πράξη και να τηρηθούν οι διαδικασίες της αυτόφωρης σύλληψης .


Άραγε γιατί; Ήταν πιο σοβαρή κίνηση η επεξεργασία του υλικού, από έναν γνωστό γελωτοποιό  κι όχι από τις αρχές; Με βάση πάντα το εισαγγελικό πόρισμα, «το γεγονός, ότι δεν ήρθε ο Αποστολόπουλος στο σπίτι του Χαϊκάλη, δεν οφείλεται σε διαρροή, γιατί από κανέναν δεν μπορούσε να γίνει, αφού ουδείς γνώριζε τα στοιχεία του Αποστολόπουλου». Οφείλεται «στο ότι ουδέποτε είχε αληθή και σπουδαία πρόθεση εμφάνισης  και προσφοράς του χρηματικού ποσού»!


Είπατε τίποτε; Επιτρέπεται έτσι αβασάνιστα, όχι από τον ρέποντα στη συνωμοσιολογία Καμμένο, αλλά από τον Αλέξη Τσίπρα, να υιοθετούνται παρόμοιες πρακτικές; Πως μπορεί να εκτιμηθεί κάτι τέτοιο;


Αν εκτιμηθεί ως «επιπολαιότητα» τότε είναι «άκρως επικίνδυνη». Και γεννά ποικίλους προβληματισμούς.

Κώστας Τσαρούχας

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.