Αυτό που έκανε ο Αλέξης Τσίπρας ήταν να προσπαθήσει (χωρίς μάλιστα ιδιαίτερη επιτυχία) να μας θυμίσει κάτι από τον παλιό του εαυτό. Τον άνθρωπο, που πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 και του Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς, ήξερε να λέει αυτά που ήθελαν να ακούσουν οι ψηφοφόροι του. Χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.

Η ομιλία Τσίπρα στη ΔΕΘ χωρίστηκε ουσιαστικά σε δύο μέρη. Στο πρώτο, προσπάθησε να αναλύσει το σχέδιο για την επόμενη μέρα, το οποίο βάφτισε ως «σχέδιο δίκαιης ανάπτυξης». Ωστόσο, αυτό το σκέλος της ομιλίας ήταν εξαιρετικά βαρετό, χωρίς περιεχόμενο και σίγουρα, θα πρέπει το επιτελείο του Πρωθυπουργού να δουλέψει σκληρά πάνω σε αυτό, αν θέλει να παρουσιάσει πιο αξιοπρεπείς ομιλίες όταν μπούμε και επίσημα σε προεκλογική περίοδο.

Το δεύτερο μισό της ομιλίας, ήταν αυτό της ανακοίνωσης των παροχών. Το πιο προεκλογικό κομμάτι που ο Αλέξης Τσίπρας ξέρει να κάνει καλύτερα από τον καθένα. Να μοιράζει υποσχέσεις. Ακόμη και σε αυτό το σημείο, όμως, ο Πρωθυπουργός δεν πήρε το «δεκάρι» που έπαιρνε παλαιότερα. Κι αυτό γιατί οι εξαγγελίες που έκανε έκρυβαν το φόβο της αντίδρασης αγορών και δανειστών.

Ο κ. Τσίπρας ήταν πολύ μετρημένος στα λόγια του και δεν θα έλεγε κανείς πως οι παροχές που ανακοίνωσε είναι θεαματικές.

Ίσως πάλι αυτό να ήταν μία προθέρμανση. Ίσως ο Αλέξης Τσίπρας δεν βιάζεται να «ξεφαντώσει» και περιμένει πρώτα να κλειδώσει ο προϋπολογισμός του 2019, ο οποίος θα προκύψει φυσικά σε συνεργασία με τους δανειστές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε, από τη στιγμή που δεν έχει σχέδιο για τη χώρα, δεν έχει άλλο χαρτί να παίξει. Μόνο ο «λαοπλάνος» Τσίπρας μπορεί να αλλάξει τη μοίρα του. Αλλά πού ‘ντος; Στη ΔΕΘ, πάντως, δεν εμφανίστηκε και έπεσαν έξω οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές που τον περίμεναν να… ξεσαλώσει.

Αυτό μάλλον οφείλεται στο δεύτερο μεγάλο ψέμα που περιείχε η ομιλία του. Αυτό το «για πρώτη φορά έπειτα από οκτώ χρόνια, Πρωθυπουργός παρουσιάζει στη ΔΕΘ το πρόγραμμά του χωρίς τη σκιά των μνημονίων».

Δυστυχώς, η σκιά των μνημονίων ήταν πολύ βαριά πάνω από τον Αλέξη Τσίπρα…