Σήμερα πρέπει να παραδεχθούμε πως, πράγματι, αυτή ήταν η εικόνα που καταφέραμε να προβάλουμε τις τελευταίες βδομάδες στην Ευρώπη και στον κόσμο. Αυτή η «διαπραγματευτική στάση» συνέπιπτε προφανώς με την εντολή, την οποία, μέσα στη δικαιολογημένη του αγανάκτηση, είχε δώσει ο λαός στη νέα Κυβέρνησή μας.
Και, λοιπόν, ποιό είναι το αποτέλεσμα; Εξαρτάται πως το βλέπουμε. Αν στόχος μας ήταν να κερδίσουμε εύκολα χρήματα, χρήματα που όμως θα εξανεμίζοντο σε μικρό χρονικό διάστημα, οπότε θα βρισκόμασταν πάλι σε αδιέξοδο, τότε οι μαθητευόμενοι μάγοι-διαπραγματευτές μας δεν κατάφεραν να γοητεύσουν τους υπόλοιπους Ευρωπαίους που τους αντιμετωπίζαμε ως αντιπάλους και χάσαμε, δημιουργώντας ταυτόχρονα και μία αρνητική για μας εικόνα!
Αν, αντίθετα, στόχος μας ήταν να αποδείξουμε στους εταίρους μας ότι χωρίς τη βοήθειά τους, δεν έχουμε τη δυνατότητα να εκσυγχρονιστούμε από μόνοι μας, ώστε να γίνουμε και μεις μια μέρα ισότιμο μέλος της ΕΕ και της Ευρωζώνης, τότε ασφαλώς κερδίσαμε.
Τι κερδίσαμε; Πολλά! Η παραμονή μας στην Ευρωζώνη είναι ένα από αυτά, αλλά όχι το σημαντικότερο. Το σημαντικότερο κέρδος είναι η λίστα μεταρρυθμίσεων την οποία, η Κυβέρνησή μας κατάφερε να καταρτίσει και να υποβάλει στους θεσμικούς μας εταίρους μέσα σε ασφυκτικά χρονικά περιθώρια, αφού, όπως φάνηκε, ήταν εντελώς απροετοίμαστη για μια τέτοια εξέλιξη. Δεν πρόκειται τόσο για την παράταση που καταφέραμε έτσι να εξασφαλίσουμε.
Το πραγματικό διακύβευμα είναι οι μεταρρυθμίσεις που, αν η Κυβέρνηση είναι ειλικρινής και αναγνωρίσει τον εαυτό της και το σχέδιό της μέσα σ’ αυτές, θα περιορίσουν την φοροδιαφυγή και τη διαφθορά, θα καταστήσουν τη διοίκησή μας αποτελεσματικότερη και την οικονομία μας ανταγωνιστικότερη. Μεταρρυθμίσεις τις οποίες η προηγούμενη κυβέρνηση αρνήθηκε να εισαγάγει, προτιμώντας «ισοδύναμα μέτρα», γράφε, δηλαδή, φόρους.
Μεταρρυθμίσεις τις οποίες, αν η νέα Κυβέρνησή μας καταφέρει να συγκεκριμενοποιήσει, κοστολογήσει και παρακολουθήσει την πορεία εφαρμογής τους μέσω ρεαλιστικών δεικτών και μετρήσιμων στόχων, θα καταφέρει να ελέγξει τον προϋπολογισμό και να δημιουργήσει ένα σταθερό και φιλικό προς τις επιχειρήσεις περιβάλλον. Μεταρρυθμίσεις που θα καταστήσουν τη χώρα ελκυστική σε ξένες άμεσες επενδύσεις, που είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για ανάπτυξη.
Ο δείκτης αποτελεσματικότητας της διοίκησης και αποτελεσματικής εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων, που προτείνει ο γράφων από το ταπεινό του επίπεδο, είναι η απορρόφηση της ανεργίας. Ευτυχώς ή δυστυχώς, μεγάλες επιχειρήσεις στη χώρα μας δεν υπάρχουν. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι άνεργοι προέρχονται από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Αν δεν δώσουμε δυνατότητες εξαγωγών στις επιχειρήσεις μας, αυτός ο στόχος δεν πρόκειται να επιτευχθεί.
Το σταθερό οικονομικό, θεσμικό και πολιτικό περιβάλλον, η παιδεία, η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας και η εξωστρέφεια, είναι τα κλειδιά της ενίσχυσης των προσπαθειών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων να τα καταφέρουν στις σημερινές συνθήκες του διεθνούς ανταγωνισμού.
Μόνο έτσι θα μπορέσει η νέα μας Κυβέρνηση να απαλύνει κάποια από τα δομικά μειονεκτήματα των επιχειρήσεών μας, ώστε να είναι σε θέση να εκμεταλλευτούν τα όποια ανταγωνιστικά τους πλεονεκτήματα. Διότι στα πλαίσια όχι μόνο της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ αλλά και της διεθνούς, η οποία υποχρεώνει πλέον όλες τις χώρες να ανοίγουν τις αγορές τους στις εισαγωγές, αν οι δικές μας δεν είναι σε θέση να είναι διεθνώς ανταγωνιστικές, θα κατεβάσουν ρολά, ρίχνοντας έτσι στο δρόμο νέες στρατιές ανέργων και επιδεινώνοντας την ανθρωπιστική κρίση.
Καλή και αναγκαία η ανθρωπιστική βοήθεια και τα «εξειδικευμένα μη χρηματικά μέτρα» που περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, στη λίστα, αλλά... καλύτερη ακόμη η πρόληψη. Με όλο το σεβασμό προς τις κρατικές υπηρεσίες πρόνοιας, ανθρωπιστική βοήθεια μπορούν να προσφέρουν και οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.
Αντίθετα, τις μεταρρυθμίσεις που θα την κάνουν αχρείαστη και θα δημιουργήσουν προοπτικές ανάπτυξης της οικονομίας, μόνο μία Κυβέρνηση μπορεί να τις σχεδιάσει και να τις εφαρμόσει. Και αυτό θα πρέπει να το πράξει όχι μόνο για να πετύχει θετική αξιολόγηση από τους «αντίπαλους θεσμούς» για να κερδίσει και άλλο χρόνο αλλά επειδή πιστεύει πως ως Κυβέρνηση αυτό οφείλει να κάνει.