Μπάρμπα Γιώργος: Ποιός βροντάει ωρέ τέτοια ώρα στην πόρτα;
Καραγκιόζης: Θείε, εγώ είμαι, ο ανιψιός σου.
Μπάρμπα Γιώργος, ανοίγοντας την κουρελού της στάνης: Και τι θέλεις ωρέ Καραγκιόζη και με ξυπνάς βραδιάτικα κακό χρόνο νάχεις;
Καραγκιόζης: Ήρθα να ξοφλήσω αυτά που σου χρώσταγα για το γάλα και τα γιαούρτια!
Μπάρμπα Γιώργος: Και που τα βρήκες ρε Καραγκιόζη εσύ τα λεφτά;
Καραγκιόζης: Όλη τη βδομάδα περάσαμε με το Χατζηαβάτη να προετοιμάζουμε το σχέδιο.
Μπάρμπα Γιώργος: Και τι σχέδιο είναι πάλι αυτό; Πέρνα μέσα να τα δω τα λεφτά σου στο φως της λάμπας. Τι είναι αυτά ρε Καραγκιόζη, ήρθες βραδυάτικα για να με πιάσεις πάλι στον ύπνο; Και σβουρίζοντάς του 2 δυνατές φάπες, τη δεύτερη δυνατότερη από την πρώτη: άρπα λοιπόν μιά σφαλιάρα για το χωρατό σου και άλλη μια γιατί μου θύμισες πάλι αυτά που μου χρωστάς.
Καραγκιόζης: Γιατί βαράς καλέ θείο; Λεφτά ήταν και αυτά. ΙΟU τα λένε. Είναι αναγνώριση των χρημάτων που σου οφείλω. Αν τα είχες δεχθεί τότε, πριν από δυο χρόνια, θα πήγαινες στο παζάρι να ψωνίσεις ό,τι θέλεις και θα τους πλήρωνες μ’αυτά. Αλλά μην ανησυχείς το καταλάβαμε πως δεν τάθελες. Δεν ήρθα να σε πληρώσω μ’αυτά.
Μπάρμπα Γιώργος: Αλίμονο. Τι περίμενες, δηλαδή; Ότι θα με πλήρωνες με Πουστοτική;
Καραγκιόζης: Υποσχετική, θέλεις να πεις. Δεν είναι όμως. Χαρτονομίσματα ήταν κι αυτά. Κορόϊδευε, εσύ. Εμένα όμως τώρα θα με προτείνουν για το Νόμπελ της οικονομίας. Χάρη σ΄αυτά τα ΙΟU θα μου το απονείμουν. Και αν το πάρω, θα μου δώσουν και αληθινά λεφτά. Μ’αυτά θα σε πληρώσω Θείε.
Μπάρμπα Γιώργος: Καραγκιόζη, τρελάθηκες πάλι μου φαίνεται. Καλά, δεν μου λες, κάθε Ιούλη σε πιάνει;
Καραγκιόζης: Γιατί, ο Μακαρέζος που τον είχαν προτείνει για Νόμπελ της Χημείας, καλύτερος ήταν;
Εκείνη την ώρα παραμερίζει την κουρελού και μπαίνει μέσα και η Ιωάννα η Τρελή.
Μπάρμπα Γιώργος: Καλώς την Ιωάννα! Πως από δω; Νόμιζα πως σε είχαν ακόμη κλεισμένη. Πότε σε βγάλανε; Τώρα όμως είναι ο ανιψιός μου που τρελάθηκε. Μήπως κάνατε πολύ παρέα οι δυό σας;
Ιωάννα η Τρελή: Δεν τρελάθηκε ο Καραγκιόζης, Μπάρμπα Γιώργο. Τετρακόσια τα έχει. Πίστεψέ με τώρα εμένα, κάτι ξέρω και γω από αυτά. Εντολές εκτελούσε. Σε λίγο θα περάσει από τη στάνη και ο Χατζηαβάτης. Αυτός του τα είχε παραγγείλει τα ΙΟUs.
Μπάρμπα Γιώργος: Ποιός Χατζηαβάτης; Αυτός που τον κάναμε και Πρωθυπουργό, τρομάρα μας; Καλά να πάθουμε, όμως!!! Αλλά αυτό το έργο θα το παρουσιάσουμε προσεχώς. Δεν ξέρω τι είναι όλα αυτά τα γιογιό σας αλλά βάρδα μη μου λερώσετε τη στάνη. Αν θέλετε να κάνετε την ανάγκη σας, κάντε τα εκεί απέξω στο χωράφι να έχουμε και λίπασμα. Τιμή μου βέβαια να έχω τόσο ψηλούς επισκέφτες αλλά τι ακριβώς έρχεστε να κάνετε όλοι εσείς στη στάνη μου;
Ιωάννα η Τρελή: μα είμαστε τα μέλη της επιτροπής που θα προτείνει τον Καραγκιόζη για το Νόμπελ της Οικονομίας. Αλλά χρειαζόμαστε και την υπογραφή σου.
Εκείνη την ώρα εμφανίζεται και ο Χατζηαβάτης να βγαίνει από την άμαξά του. Του ανοίγει την πόρτα ο οδηγός του, ο Λαφαγάνας.
«Ακούσατε, Ακούσατε, Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Έλληνες και Οθωμανοί...»
Μπάρμπα Γιώργος υποδεχόμενος τον Χατζηαβάτη στο άνοιγμα της στάνης: Χατζηαβάτη, τα σέβια μου. Πως από το φτωχικό μας; Τι είναι αυτά που μου λένε τούτοι εδώ; Αλήθεια είναι ή μήπως τρελαθήκατε όλοι σας;
Χατζηαβάτης: Μα και βέβαια αλήθεια είναι. Ελα και συ όμως λίγο στη θέση μου. Αν δεν τον προτείναμε για Νόμπελ, θάπρεπε να τον δώσουμε στους Βαυαρούς να τον κλείσουν στο χωροφυλακείο. Εσύ τι θάκανες στη θέση μου, Μπάρμπα Γιώργο; Σκέψου όμως ότι αν του το δώσουν το Νόμπελ, θα έχει και λεφτά για να σε ξοφλήσει. Έλα βάλε και εσύ την υπογραφή σου. Αυτή τη φορά τόχουμε σου λέω.
Μπάρμπα Γιώργος: Περίμενε, ένα λεπτό να φέρω το μολύβι μου. Μετά από λίγο εμφανίζεται με τη γκλίτσα στο ένα χέρι και ένα τσαρούχι στο άλλο και τους παίρνει όλους στο κατόπι. Πηγαίνετε ρε από δω και μην σας ξαναδούν τα μάτια μου, που μου θέλετε και το Νόμπελ της οικονομίας. Νόμπελ της αγραμματοσύνης και της κονομισιάς θάπρεπε να σας δώσουν.
Όλοι μαζί τραγουδώντας: Και τώρα, θα φάμε θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθούμε.