Γνωρίζουμε ότι φέρετε αυξημένες ευθύνες σε σχέση με τους προκατόχους σας. Ότι ο ρόλος του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας έχει αναβαθμιστεί σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, καθώς στο μεσοδιάστημα μια πρωτοφανής οικονομική κρίση σάρωσε την Ελλάδα. Αντιλαμβανόμαστε ότι εκ των πραγμάτων γίνεται δυσκολότερο ο λόγος σας να είναι –όπως το Σύνταγμα επιτάσσει– υπερκομματικός. Πριν έρθουμε όμως στο προκείμενο, επιτρέψτε μας να κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν…

Από το 1996, όταν αναλάβατε εκπρόσωπος Τύπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης και, εν συνεχεία, κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος, θαυμάσαμε τη ρητορική σας δεινότητα. Η εκτίμησή μας για το πρόσωπό σας αυξήθηκε ακόμα περισσότερο, όταν μάθαμε την ακαδημαϊκή σας κατάρτιση ως καθηγητή της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά και τη θητεία σας ως διευθυντή του Νομικού Γραφείου του Κωνσταντίνου Καραμανλή την περίοδο που εκείνος βρισκόταν στη θέση που βρίσκεστε εσείς σήμερα. Με δεδομένη την πανθομολογούμενη προσφορά του ιδρυτή του κόμματός σας στον Τόπο (ένταξη στην ΕΟΚ, εδραίωση της αβασίλευτης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας) και την ικανότητά του να επιλέγει τους αρίστους για συνεργάτες του.

Ως φυσικό επακόλουθο, οι πολίτες της πρώτης εκλογικής περιφέρειας των Αθηνών σάς τιμήσαμε με σχεδόν 60 χιλιάδες σταυρούς προτίμησης στις βουλευτικές εκλογές του 2000, δίνοντάς σας τη βουλευτική έδρα τότε, όπως και σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις που ακολούθησαν και συμμετείχατε ως υποψήφιος.

Αφορμή για το γράμμα μας αποτέλεσε πρόσφατη ομιλία σας στην οποία κάνατε –εκ νέου– εκτεταμένη αναφορά στα αρνητικά του νεοφιλελευθερισμού. Πριν από λίγους μήνες, είχατε χρησιμοποιήσει ακόμα και τον μύθο του Μινώταυρου, για να στηλιτεύσετε τη… «νεοφιλελεύθερη οικονομική αντίληψη».

Κύριε Πρόεδρε, με όλο το σέβας, έχουμε την υποχρέωση να σας επισημάνουμε ότι η χώρα μας δεν χρεοκόπησε το 2010 λόγω του επάρατου νεοφιλελευθερισμού. Τουναντίον, όλα τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας συνηγορούν ότι χρεοκόπησε λόγω του κρατισμού. Και, λόγω αυτού, αδυνατεί να εξέλθει στις αγορές δανειακών κεφαλαίων και να επιστρέψει στην κανονικότητα…

Ενδεικτικά, επιτρέψτε μας να σας υπενθυμίσουμε ότι:

• Στο τέλος του 2009 - λίγες μέρες αφότου η κυβέρνηση στην οποία συμμετείχατε ως υπουργός Εσωτερικών παρέδιδε την εξουσία και λίγους μήνες προτού ουσιαστικά χρεοκοπήσουμε - οι δημόσιοι υπάλληλοι πλησίαζαν τους 950 χιλιάδες.
• Από το τέλος του 2003 μέχρι το τέλος του 2009 - επί της ουσίας, την περίοδο της κυβερνητικής σας θητείας -, οι πρωτογενείς δαπάνες του Ελληνικού Δημοσίου σχεδόν διπλασιάστηκαν. Από περίπου 75 δισεκατομμύρια ευρώ το 2003, σε περισσότερα από 115 δισεκατομμύρια ευρώ το 2009.
• Παρά τα διαδοχικά προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής που εφαρμόσαμε έκτοτε, πέρυσι καταγράψαμε το τέταρτο υψηλότερο ποσοστό δημοσίων δαπανών ως προς το ΑΕΠ μεταξύ των 28 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
• Παρά την αναδιάρθρωση που έλαβε χώρα το 2012, το δημόσιο χρέος μας παραμένει διπλάσιο από ό,τι εκείνο των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών σε όρους ΑΕΠ. Χονδρικώς, 180% του ΑΕΠ έναντι 90% του ΑΕΠ κατά μέσον όρο στην Ευρώπη. Ακόμα και η δεύτερη σε μέγεθος δημοσίου χρέους Ιταλία έχει σχεδόν μισό ΑΕΠ μικρότερο από εμάς.
• Είμαστε η μοναδική χώρα από όσες αποκλείστηκαν από τις αγορές και υπέγραψαν Μνημόνια (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος) η οποία εξακολουθεί να είναι αποκλεισμένη, καθώς οι επενδυτές δεν εμπιστεύονται το Ελληνικό Δημόσιο. Η απόδοση του 10ετούς ομολόγου του κινείται σε επίπεδα άνω του 8%, ενώ η αντίστοιχη του κυπριακού και πορτογαλικού κάτω από 4%, και του ιρλανδικού κάτω από 0,5%.

Σε ό,τι αφορά την οικονομική μας ελευθερία, την οποία στηλιτεύετε:

• Η αμερικανική δεξαμενή σκέψης «Heritage Foundation» μάς κατατάσσει στην 138η θέση ανάμεσα σε 178 χώρες. Χαμηλότερα από την Αλβανία (59η), τη Βουλγαρία (60η) και τη Ρουμανία (61η), αλλά ακόμη και από τη Ρουάντα (71η), τη Ζάμπια (106η), το Πακιστάν (126ο) και το Μπαγκλαντές (137ο).
• Η καναδέζικη δεξαμενή σκέψης «Fraser Institute» μάς κατατάσσει στην 86η θέση ανάμεσα σε 159 χώρες. Χαμηλότερα από τη Ρουμανία (22η), την Αλβανία (42η), τη Βουλγαρία (45η), αλλά ακόμη και από τη Ρουάντα (49η), το Καζακστάν (52ο), την Ουγκάντα (54η) και τη Ζάμπια (78η).

Οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού πλησιάζουμε το 1 εκατομμύριο. Θέλουμε διακαώς αμειβόμενη εργασία, για να μην υποχρεωθούμε να μεταναστεύσουμε προς πιο ελεύθερες οικονομικά χώρες για να εξασφαλίσουμε τα προς το ζειν.

Έχουμε αντιληφθεί ότι το ελληνικό κράτος δεν μπορεί πλέον να μας την προσφέρει με άμεση πρόσληψη στο Δημόσιο ή με μία σύμβαση αορίστου χρόνου που θα μονιμοποιηθεί, κατά τα πρότυπα του παρελθόντος. Γιατί η χώρα μας χρεοκόπησε από αυτές τις πρακτικές και δεν τη δανείζει κανείς για να τις συνεχίσει.

Βλέπουμε αυτό που είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού. Πως μόνο ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να δημιουργήσει βιώσιμες θέσεις εργασίας. Εάν, φυσικά, οι εξοντωτικοί φόροι και οι παράλογες εισφορές εκλογικευτούν και δοθεί η δυνατότητα αυτή στους εργοδότες.

Ευελπιστούμε ότι, ως πρώτος πολίτης μιας χώρας στην οποία οι συμπολίτες σας υποφέρουν από τον εφιάλτη της ανεργίας, θα εκπέμψετε στους λόγους σας αυτό το μήνυμα, που σίγουρα τους αφορά πολύ περισσότερο.

Σας ευχαριστούμε θερμά για το ενδιαφέρον σας.

Μετά τιμής,
Στέλιος Κοντέας