Όταν το έμαθα, δεν μπόρεσα να μην αισθανθώ ευγνώμων προς την Eλληνική Πολιτεία και την Κυβέρνηση, και να μη σιγοτραγουδήσω το Σ ευχαριστώ ώ εταιρεία. Ευγνώμων γιατί, τουλάχιστον αναγνωρίζει πως μας έχει τρελάνει όλους και ακολουθώντας το πριν από σας για σας, μας τα μοιράζει αφειδώς και άνευ αντιτίμου. Κάτι σαν ανθρωπιστική βοήθεια στους πεινασμένους της Αφρικής. Στην περίπτωση μας, εθνική στήριξη για τους τρελαμένους της Ελλάδας.
Τα έμαθα όλα αυτά, όταν ρώτησα έναν φίλο πως τα βγάζει πέρα και μου απάντησε. Με την βοήθεια της Επιστήμης και της Κυβέρνησης.
Και μια που αναφέραμε την Κυβέρνηση να σταθώ στα τελευταία γεγονότα. Το ένα είναι ο τραγικός σεισμός της Ιταλίας, όπου φάνηκε πόσο καλολαδωμένος είναι ο κρατικός μηχανισμός. Και δεν μιλώ για τους διασώστες. Μίλω για την άμεση και αποφασιστική κινητοποίηση. Για το ότι σε μιά νύχτα στήθηκαν 20.000 σκηνές. Και επειδή ο συνειρμός, είναι κάτι που δεν ελέγχεται, αναρωτήθηκα τι θα γινόταν αν κάτι εξ ίσου τραγικό συνέβαινε εδώ. Οπότε μην ξανακούσω κανέναν να λέει ούνα φάτσα ούνα ράτσα.
Το άλλο είναι οι αυξήσεις στα ταξί. Προσωπικά το βρίσκω θετικό. Δεν είναι μόνο τα καύσιμα που ανέβηκαν. Είναι και τόσα άλλα όπως service, ανταλλακτικά κλπ. Επίσης βρίσκω θετικό το ότι με ένα σεβαστό αντίτιμο κούρσας, τα ταξί θα μένουν και εκτός Αθήνας, αφού θα μπορούν να βγάζουν μεροκάματο κι έτσι δεν θα επιβαρύνουν το κυκλοφοριακό της Πρωτεύουσας, χωρίς να περνάνε δώδεκα ώρες στο τιμόνι στην κόλαση. Επιλογή τους είναι θα μου πείτε
αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να σεβόμαστε τον κόπο του κάθε επαγγελματία. Ούτε επίσης επειδή υπάρχουν μερικοί ασυνείδητοι, να τους βρίζουμε συλλήβδην. Για καθίστε δυο ώρες στον τιμόνι.
Αυτός όμως που με προβλημάτισε περισσότερο, είναι ο υπουργός Συγκοινωνιών, Ευριπίδης Στυλιανίδης, τον οποίο άκουσα σε κάποιο ραδιόφωνο, αφενός να επαίρεται για τις ρυθμίσεις του και αφετέρου να τα βάζει με όσους δημοσιογράφους εναντιώθηκαν ή κακοχαρακτήρισαν το φιλολαϊκό και ( όχι λαϊκίστικο), μέτρο. Είπε δε πως αυτοί που το κάνουν, κάθονται στον άνετο καναπέ τους, έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα και το μόνο που ξέρουν είναι η ανούσια κριτική.
Να διευκρινίσω πως δεν διάβασα τι γράφτηκε. Ομολογώ όμως πως ο κ. Στυλιανίδης πάει γυρεύοντας και περνάει τον κόσμο για ηλίθιο. Κατ΄ αρχήν έχει ενάμισι μήνα στο υπουργείο και γνωρίζοντας τους ταχύτατους ρυθμούς της ελληνικής διοίκησης, είναι αδύνατον τόσο γρήγορα να ετοιμάστηκε ένα τόσο σύνθετο και πολύπλοκο μέτρο, που επιπλέον προαπαιτούσε και πολύμηνη συγκοινωνιολογική μελέτη. Το μέτρο λοιπόν μάλλον είναι του κυρίου Χατζηδάκη, οπότε ας πάψει ο κ. Στυλιανίδης να κομπάζει κα να το παρουσιάζει σαν δικό του.
Δεύτερον,. Απο όλες τις ευπαθείς τάξεις, τώρα θυμήθηκαν τα ταξί; Πέντε χρόνια τους έχουν γραμμένους στα παλαιά των υποδημάτων τους. Μήπως έπιασε την Κυβέρνηση ξαφνικός πόνος για το περιβάλλον και ιδιαίτερα της Αθήνας: Δεν κοιτάει τις χωματερές που δεν έχει κάνει τίποτα. Τον Ασωπό που μας δηλητηριάζει. Τις εκτάσεις που αποχαρακτηρίζονται για να οικοπεδοποιηθούν. Ας κάνει κάτι γι αυτά πρώτα για να δεχτούμε τα αγνά ντε και καλά κίνητρα της για τα ταξί.
Κατά την άποψη μου λοιπόν, ο λόγος που πάρθηκε τώρα το μέτρο, είναι γιατί έρχονται εκλογές και τους θέλει ευχαριστημένους. Κάθε μέρα στα χιλιάδες ταξί της Aθήνας μπαίνουν χιλιάδες επιβάτες. Φανταστείτε όλοι αυτοί να άκουγαν τους εξαγριωμένους μέχρι τώρα ταξιτζήδες, που συχνά λειτουργούν ως αντικυβερνητικοί τελάληδες
Όσο λιγότεροι δυσαρεστημένοι λοιπόν τόσο καλύτερο. Αυτό θέλησε να αποφύγει η Κυβέρνηση και όλα τα άλλα είναι φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες.
Τάκης Λαϊνάς