Για το εάν αυτές οι προϋποθέσεις βγουν αληθινές ή όχι κουβέντα. Γιατί αυτοί που συντάσσουν αυτές τις εκθέσεις είναι χρηματιστηριακοί αναλυτές και όχι οικονομολόγοι. Ενα το κρατούμενο. Αυτοί οι κύριοι φαίνεται όμως πως δεν διαβάζουν και τις απόψεις άλλων συναδέλφων τους. Προφανώς θεωρούν εαυτούς αυθεντίες και απαξιούν όχι μόνο να λάβουν υπ όψη αλλά έστω και να αναφέρουν τον αντίλογο. Δύο τα κρατούμενα.
Αναλογιστείτε λοιπόν το εξής. Μας λένε πως η ανάπτυξη της κερδοφορίας θα μας εκπλήξει θετικότατα. Ενας θεός ξέρει πού το βρήκαν, όλα δείχνουν πως το α τρίμηνο του 2009 θα είναι ακόμη χειρότερο και από του τετάρτου του 2008 και φυσικά κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει στο τρίτο πόσο μάλλον στο τέταρτο.
Όταν από παντού χτυπάνε καμπανάκια για το ότι τα εταιρικά ομόλογα ενδέχεται να είναι η επόμενη φούσκα και πως τα defaults θα εκτοξευθούν στα ουράνια, καθώς πάνω από τις μισές εταιρείες που έχουν προχωρήσει σε έκδοση ομολόγων, θα αντιμετωπίσουν σοβαρές υποβαθμίσεις από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης καθώς πάνω από το 50% των εκδοτών θα δουν βροχή υποβαθμίσεων μέσα στους επόμενους 24 μήνες.
Μας λένε ότι τα πρόσφατα στοιχεία της οικονομίας ενισχύουν την άποψη πως τα χειρότερα στον οικονομικό κύκλο είναι πλέον στο παρελθόν και η σοφότερη επενδυτική στρατηγική σε αυτήν την φάση, είναι η στροφή σε κυκλικές μετοχές και αποχή από τις επενδύσεις σε αμυντικές μετοχές και κλάδους. Για ποιά οικονομικά στοιχεία μιλάνε συγκεκριμένα; Για την ανεργία, Για τις βιομηχανικές παραγγελλίες, για τις εξαγωγές ; Για το όγκο του παγκόσμιου εμπορίου; H για τις αλλαπάλληλες αρνητικές αναθεωρήσεις;
Μας λένε ακόμη ότι δεν αναμένεται να δούμε καμία είδους κατάρρευση των μετοχών και πως αν και η μακροοικονομική εικόνα παραμένει μαύρη και η απαισιοδοξία είναι ακόμη παρούσα, το μακροοικονομικό momentum θα αρχίσει να σταθεροποιείται καθώς τα μέτρα κινητοποιήσεις των κυβερνήσεων και των κεντρικών τραπεζών, θα αρχίσουν να αποδίδουν. Αυτά όμως είναι εικασίες. Μπορούν να είναι τόσο σίγουροι για το πότε θα αρχίσουν να αποδίδουν τα μέτρα και σε ποιό βαθμό και κυρίως το πότε αυτό θα αρχίσει να αποτυπώνεται στην εταιρική ανάκαμψη στα εταιρικά fundamentals για τα οποία όλοι κόπτονται; Εδώ οι ίδιες οι κυβερνήσεις, τελευταίο παράδειγμα η Βρετανική μόλις την περασμένη εβδομάδα, ομολόγησε πως βλέπει χειρότερη συρρίκνωση.
Και φυσικά, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τους μετρημένους στα δάχτυλα που φωνάζουν «Προσοχή στα Bear Rally, σε περιόδους κρίσης», που δεν είναι τίποτα άλλο παρά παγίδες που στήνουν επιτήδειοι της αγοράς και όπου καίγονται όσοι τους ακολούθησαν παρασυρμένοι από τη γλύκα της «εκρηκτικότητας».
Το 2002-2003 για παράδειγμα, όπως αναφέρει ο Mark Hulbert, για 49 ημέρες υπήρξε ένα ράλι που ανέβασε τον Dow Jones κατά 23% στις 7286 μονάδες και μετά ακολούθησαν μήνες πτώσης που τον έστειλαν στις 6524 και πάλι.
Όπως εύστοχα παρατηρεί, την Παρασκευή που μας πέρασε, ο Dow Jones σημείωνε ένα rally 45 ημερών με άνοδο 22%. Και όπως πολύ σωστά παρατηρεί, ακόμη κι αν ξεκίνησε το τραίνο από το σταθμό, ( δηλαδή τα κατώτερα), υπάρχει σοβαρό ενδεχομενο να επιστρέψει για να πάρει περισσότρους επιβάτες.
Μη γλυκαίνεστε λοιπόν από τις σειρήνες, αλλά ακολουθείστε το δοκιμασμένο Φοβού τους Δαναούς. Η υπομονή δεν έβλαψε κανέναν. Αντίθετα η ανυπομονησία σε συνδυασμό με την απληστία έκλεισε πολλά σπίτια.
Τάκης Λαϊνάς
[email protected]