Όλα τα έσοδα του κράτους από τις πάσης φύσεως εισφορές εκτιμώνται στα 15 δισ. ευρώ, ενώ όλες οι πάσης φύσεως δαπάνες για συντάξεις και περίθαλψη υπολογίζονται κοντά στα 30 δισ. Υπάρχει δηλαδή μία διαφορά 15 δισ. ευρώ η οποία θα πρέπει να καλυφθεί από τον κρατικό κορβανά.
Αν κάνουμε μία προβολή στο μέλλον , τα επόμενα τριάντα χρόνια για παράδειγμα.. το συγκεκριμένο έλλειμμα φθάνει κοντά στα 450 δισ. ευρώ… το οποίο από κάπου θα πρέπει να καλύπτεται.. Το πώς; Κανείς δεν ξέρει πραγματικά.
Και δεν ξέρει πραγματικά γιατί όλοι σχεδόν έχουν οχυρωθεί πίσω από τη λέξη ανάπτυξη λες και είναι το φάρμακο δια πάσαν νόσον….
Παράδειγμα η ΝΔ που οραματίζεται την ανάπτυξη δια της μείωσης της φορολογίας… και μάλιστα όπως υποστηρίζει είναι η μόνη πρόταση τεκμηριωμένη με αριθμούς. Ε και ;
Και αύριο να έρθει στην Κυβέρνηση, και αύριο να μειωθούν οι φόροι, ανάπτυξη δεν έρχεται από τη μία μέρα στην άλλη. Για να φανούν αποτελέσματα, με αιχμή του δόρατος τη μείωση της ανεργίας, θα περάσει τουλάχιστον μία πενταετία με την προϋπόθεση πάντα ότι όλα τα άλλα βαίνουν καλώς.
Η μείωση των φόρων πράγματι είναι το πρώτο βήμα. Τα επόμενα βήματα ποια είναι ; Τι θα γίνει με τη διαφθορά ; Τι θα γίνει με την κακοδιοίκηση ; Τι θα γίνει με τη γραφειοκρατία; Πως θα εκσυγχρονιστεί η Δικαιοσύνη ; Πως θα αναδιοργανωθεί το κράτος τέρας ;
Για να μην αδικούμε όμως κανέναν, κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν έχει κάποιο ολοκληρωμένο σχέδιο τεκμηριωμένο και πλήρως υποστηριζόμενο με αριθμούς. Το μόνο που βρίσκει κανείς είναι αποσπασματικές εκθέσεις ιδεών.. Αν υπήρχαν, θα είχαν σπεύσει να τα παρουσιάσουν. Αντίθετα αυτά που παρουσιάσουν από καιρού εις καιρόν είναι κάτι δίφυλλα με την δικαιολογία « δεν μπαίνουμε σε λεπτομέρειες για να μην κουράζουμε».. Κολοκύθια..
Πιπιλίζουμε λοιπόν την καραμέλα της ανάπτυξης, εστιάζουμε στη μείωση των φόρων ως πανάκεια αλλά αγνοούμε όλα τα υπόλοιπα θεμελιώδη χωρίς τα οποία και στο 20% να πάνε οι φόροι.. μια τρύπα στο νερό θα κάνουμε
Δυστυχώς δεν υπάρχει βούληση συνεννόησης ούτε για τα στοιχειώδη. Καμία διάθεση να συζητήσουν για έναν οδικό άξονα με συγκεκριμένους ποσοτικοποιημένους στόχους.
Να συζητήσουν πως θα βελτιωθεί και ενισχυθεί ο Τουρισμός, πως θα αναδιαρθρωθεί και εκσυγχρονιστεί ο αγροτικός τομέας. Πως θα ενισχυθούν και αναπτυχθούν κλάδοι όπως η παραγωγή λογισμικού, για να αναφέρω μερικά ενδεικτικά παραδείγματα.
Με το να κάνεις σκιώδεις Κυβερνήσεις δεν σημαίνει πως παράγεις τεχνογνωσία και ικανά στελέχη που αύριο μεθαύριο θα κληθούν να λύσουν προβλήματα. Πιθανόν παράγεις μόνο υλικό για πρωτοσέλιδα δύο τριών ημερών.
Το να έχεις όμως μια σειρά από θύλακες στελεχών που θα δουλεύουν πυρετωδώς για την κατάρτιση ενός αξιόπιστου τεχνοκρατικού αναπτυξιακού μοντέλου, το οποίο θα συζητούν και θα διαβουλεύονται με τις παραγωγικές τάξεις ως την τελευταία λεπτομέρεια, είναι υλικό πολύτιμο και ανθεκτικό στο χρόνο.
Και καλό θα είναι. Να είσαι διατεθειμένος να μοιραστείς τα ευρήματα σου και τις προτάσεις σου και με τα υπόλοιπα κόμματα τους κοινωνικούς και τους παραγωγικούς φορείς. Και να μην θάβονται σε εσωκομματικές ημερίδες.
Μόνο έτσι αντιπαλεύεται το « όλοι ίδιοι είναι», το « όλοι κοροϊδεύουν» και επιβραδύνεται, σταθεροποιείται και αναστρέφεται η κατρακύλα αξιοπιστίας του παρόντος πολιτικού δυναμικού.