Συγκεκριμένα οι διαχειριστές κεφαλαίων φοβούνται πως οι ασκήσεις αντοχής που υποβάλλονται οι Ευρωπαϊκές τράπεζες δεν έχουν αναλόγως αυστηρά κριτήρια σε σύγκριση με αυτά που έχουν επιβληθεί στις Αμερικάνικες τράπεζες, με αποτέλεσμα να ανησυχούν σφόδρα για τον αντίκτυπο που μπορεί να υπάρξει στις μετοχές των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της ζώνης του ευρώ.

Θυμίζουν δε τα πρόσφατα δημοσιεύματα και κυρίως εκείνο της WSJ, σύμφωνα με το οποίο ακόμα και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της ΕΚΤ παραδέχονταν πως υπάρχουν κενά στη μέθοδο, όπως και ότι λαμβάνονται υπόψη παράμετροι σαν την αναβαλλόμενη φορολογία, που δεν βοηθούν στην αξιοπιστία της διαδικασίας.

Επίσης δείχνουν και προς την κατεύθυνση του ΔΝΤ που ούτε λίγο, ούτε πολύ, είχε υπολογίσει τις κεφαλαιακές ανάγκες των Ελληνίζων τραπεζών περίπου στα 20 δις, άλλα και τα 70 δισ. ευρώ, που διαμορφώνονται σήμερα τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια που έχει επάνω του το τραπεζικό σύστημα της χώρας.

Ενώ το παραπάνω σκεπτικό προχωρά ένα βήμα παραπέρα και συμπεριλαμβάνει τον προβληματισμό για το πώς και πότε θα προκύψει ανάπτυξη και στην Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

«Αν οι τράπεζες παραμείνουν υπό το σημερινό καθεστώς περιορισμένης ρευστότητας το μόνο σίγουρο είναι πως η ανάπτυξη των οικονομιών θα μείνει στα χαρτιά» προσθέτουν ξένοι διαχειριστές, που εδώ κα μερικές εβδομάδες μεταφέρουν συστηματικά κεφάλαια στην απέναντι πλευρά του ωκεανού.

Α.Τάντουλος