Το πρώτο αφόρα το γεγονός ότι η ΕΚΤ αναβάθμισε κατά 47 δισ. ευρώ τα assets των χρηματοπιστωτικών ομίλων πριν βγάλει τα αποτελέσματα και το δεύτερο πως τα επισφαλή δάνεια (κόκκινα) σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, αυξήθηκαν κατά 135 δις. ευρώ και διαμορφώνονται κοντά στα 850 δισ. ευρώ.

Υπό αυτό το πρίσμα γίνεται εύκολα κατανοητό το γιατί οι Ελληνικές μετοχές, όπως και οι υπόλοιπες της περιφέρειας της ΕΕ, δέχονται ισχυρούς τριγμούς τις τελευταίες ημέρες προς μεγάλη απογοήτευση βέβαια των εγχώριων επενδυτών που έχουν στηρίξει τις αποτιμήσεις τοποθετώντας σημαντικά και πολύτιμα κεφάλαια στο χρηματιστήριο της Αθήνας.

Το ζήτημα ωστόσο δεν είναι το τι έγινε αλλά το τι θα συμβεί από δω και πέρα και προφανώς η απάντηση δεν είναι εύκολο να δοθεί, όμως ένα από τα συμπεράσματα είναι πως και οι επενδυτές έχουν εγκλωβιστεί στις τραπεζικές μετοχές και οι τράπεζες έχουν βρεθεί εκ νέου στον «μονόδρομο» των αυξήσεων κεφαλαίου.

Είτε για να ενισχύσουν την ρευστότητά τους και να την διοχετεύσουν στην οικονομία «κλειδώνοντας» μελλοντικά κέρδη, είτε για να ιδιωτικοποιηθούν περεταίρω κάτι που για να συμβεί θα πρέπει οι παλαιοί τουλάχιστον μέτοχοι να διαθέσουν νέα κεφάλαια.

Την ίδια στιγμή υπάρχουν και τα warrants που δεν παύουν να δίνουν το πλεονέκτημα στους κατόχους τους να έχουν άποψη σε οποιαδήποτε απόφαση ή πρόταση ανταλλαγής με διαφορετική σχέση από την αναγραφόμενη (strike price).

Όλα τα παραπάνω συνθέτουν ένα άκρως πολύπλοκο περιβάλλον, όπως επισημαίνουν έμπειροι χρηματιστηριακοί κύκλοι που παρακολουθούν τις εξελίξεις με ενδιαφέρον.

Στον βαθμό που οι χειρισμοί θα είναι σωστοί και μελετημένοι οι Ελληνικές Τράπεζες σε μερικούς μήνες από σήμερα μπορεί να είναι έτυμες να στηρίξουν την οικονομία. Σε αντίθετη περίπτωση η περιπέτεια θα συνεχιστεί με την υπενθύμιση πως την εποπτεία την έχει πια η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Α.Τάντουλος