Η δε Κίνα σημειώνει τις υψηλότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, ενώ η Ινδία βρίσκεται στην τρίτη θέση. Ωστόσο η Κίνα, ούσα ανερχόμενη οικονομία, έχει τη δυνατότητα να διαχειρίζεται τις επιπτώσεις της ιλιγγιώδους οικονομικής ανάπτυξης στο περιβάλλον πολύ καλύτερα από ό,τι η Ινδία, κάτι που αποδεικνύεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη μόλυνση στον αέρα και το νερό, δύο τομείς με άμεσο αντίκτυπο στη δημόσια υγεία.

Σύμφωνα με στοιχεία των δημοτικών αρχών του Πεκίνο, η ρύπανση στην πόλη έχει μειωθεί κατά 40 τοις εκατό από το 2000, όταν εντάθηκαν τα μέτρα περιορισμού οχημάτων και θέρμανσης. Αντίθετα την ίδια περίοδο η ρύπανση της ατμόσφαιρας αυξήθηκε κατά 20 τοις εκατό στο Νέο Δελχί, λόγω αδράνειας και απροθυμίας των κυβερνήσεων να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα.

Σημειωτέον πως οι ποταμοί Γάγγης και Γιαμούνα βρίσκονται και αυτοί μέσα στους δέκα πιο μολυσμένους του πλανήτη, ενώ η χώρα κατέχει αρνητικές πρωτιές και στην απώλεια δασικών εκτάσεων, καθώς και στην πυκνότητα οχημάτων σε αστικές περιοχές. 

Οι επιπτώσεις της αύξησης των τοξινών στον αέρα είναι εμφανείς στη ζωή ενός μέσου Ινδού, όπως αποδεικνύεται από μια μελέτη του 2012, στην οποία η ατμοσφαιρική ρύπανση χαρακτηρίζεται ως η έκτη μεγαλύτερη αιτία θανάτου με 66 εκατομμύρια εκτιμώμενα θύματα ετησίως.