Οι μόνοι που στην παρούσα φάση προσπαθούν να διασώσουν ένα ανύπαρκτο ουσιαστικά momentum με δεδομένη την τουρκική ακαμψία, είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης- ο οποίος πάντως βάλλεται σκληρά από τα κόμματα της Αντιπολίτευσης- και ο κατοχικός εκπρόσωπος Μουσταφά Ακιντζί ο οποίος είναι απολύτως ευθυγραμμισμένος στις σκαιές υποδείξεις της Άγκυρας.
Συμπαραστάτης τους, βέβαια, ο εκπρόσωπος του Γ.Γ. του ΟΗΕ, Άσπεν Μπαρ Έiντε ο οποίος υπερβαίνοντας τα όρια του ρόλου του, όπως έπραξε και στις συνομιλίες επί ελβετικού εδάφους, προκαλώντας την δυσφορία του πολιτικού του προϊσταμένου Αντόνιο Γκουτέρες, μεροληπτεί καταφανώς υπέρ των τουρκικών θέσεων.
Τελευταίο παράδειγμα η προθυμία με την αποδέχθηκε την τουρκική θέση και την οποία παρασκηνιακά προωθεί, προκειμένου να εφαρμοστούν για τους Τούρκους πολίτες που θα εξασφαλίζουν άδεια παραμονής στην Κύπρο οι τέσσερις θεμελιώδεις ελευθερίες (εγκατάσταση προσώπων, διακίνηση αγαθών και υπηρεσιών καθώς και απόκτηση περιουσίας) που ισχύουν για τους Ευρωπαίους πολίτες στο εσωτερικό της Ε.Ε.
Πρόκειται, όπως εκτιμούν στους διαδρόμους του ΥΠΕΞ αλλά και οι περισσότερες πολιτικές δυνάμεις στη Λευκωσία για ένα εξόφθαλμα πολιτικό τέχνασμα που εξυπηρετεί μια διπλή στόχευση της Άγκυρας:
*αφενός να εισέλθει η Τουρκία στην Ε.Ε από τον «ακάλυπτο»
*και αφετέρου να κατοχυρώσει τα κατοχικά αποτελέσματα και να επεκταθεί στην Κυπριακή Δημοκρατία θέτοντάς την υπό ομηρία.
Στην περίπτωση αυτή και μόνο, όπως είναι επόμενο, η Τουρκία δεν θα είχε αντίρρηση να κάνει κάποιες παραχωρήσεις στο ζήτημα των εγγυήσεων, οι οποίες όμως θα είναι χωρίς πρακτικό αντίκρισμα από την στιγμή που χιλιάδες Τούρκοι υπήκοοι και επιχειρήσεις θα μπορούν να κατακλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία διεκδικώντας μερτικό από τα πλούσια ενεργειακά κοιτάσματα.
«Όποιος διαφωνεί με την διαδικασία να καταθέσει προτάσεις» λέει τώρα με εμφανή εκνευρισμό ο κ. Αναστασιάδης για να ακολουθήσει ομοβροντία αντιδράσεων από την Αντιπολίτευση η οποία τον επικρίνει για την εγκατάλειψη πάγιων θέσεων και αβέβαιες προσωπικές ασκήσεις περιορισμένου βεληνεκούς.
Από πλευράς του ο κ. Έϊντε επιμένει στερεότυπα στην άποψη ότι το Κυπριακό μπορεί να λυθεί, λέγοντας ότι ο ίδιος είναι «ένας ρεαλιστής αισιόδοξος».
Πρόκειται για αισιοδοξία που δεν στηρίζεται πουθενά. Λίγη μόλις ώρα νωρίτερα, ο εκπρόσωπος της τουρκικής Προεδρίας Ιμπραχίμ Καλίν, δήλωνε ότι τα βήματα που έπρεπε να κάνει η Άγκυρα στο Κυπριακό τα έκανε, ισχυριζόμενος ότι «η παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο δεν ήταν ποτέ εναντίον της ελληνοκυπριακής πλευράς, αλλά μια βαλβίδα ασφαλείας του νησιού κατά των πιθανών εξωτερικών απειλών»...
Γιώργος Χατζηδημητρίου