Επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, μαζικές εκστρατείες παραπληροφόρησης, είναι τα κυριότερα «όπλα» που χρησιμοποιούνται σ’ αυτήν την νέα μορφή πολέμου, συμπεραίνει η έκθεση, τονίζοντας ότι, μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει καθολικά αποδεκτός ορισμός του «υβριδικού πολέμου» και δεν υπάρχει «νόμος υβριδικού πολέμου».

Με την ομόφωνη έγκριση ενός σχεδίου ψηφίσματος που βασίζεται σε έκθεση που εκπόνησε ο Boris Cilevics (Λετονία, SOC), η επιτροπή τόνισε ότι παρά την πολυπλοκότητα του «υβριδικού πολέμου», οι υβριδικοί αντίπαλοι «δεν λειτουργούν σε νομικό κενό» και ότι το σχετικό εσωτερικό και διεθνές δίκαιο, οι κανόνες, συμπεριλαμβανομένου του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, "ισχύουν για τις πράξεις τους" και με βάση αυτά θα μπορούσαν να αντιμετωπισθούν.

Προς το παρόν καλούνται  τα κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης,  να απέχουν από τη χρήση του «υβριδικού πολέμου» στις διεθνείς σχέσεις και να σέβονται πλήρως τις διατάξεις του διεθνούς δικαίου και παροτρύνει τις κυβερνήσεις  να εντείνουν τη διεθνή συνεργασία, προκειμένου να εντοπίσουν τους υβριδικούς αντιπάλους, σ’ αυτόν τον ιδιότυπο πόλεμο  καθώς και όλους τους τύπους υβριδικών απειλών.

Στο άμεσο μέλλον, υπογραμμίζεται, η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, θα πρέπει να διεξάγει μελέτη για τις υβριδικές απειλές πολέμου, με ιδιαίτερη έμφαση στα μη στρατιωτικά μέσα, προκειμένου να εντοπίσει τα νομικά κενά και να αναπτύξει τα κατάλληλα νομικά πρότυπα, για την αντιμετώπιση αυτής της απειλής.

Στρασβούργο-Νίκος Ρούσσης