Ο λόγος για τη χθεσινή – ιστορική όπως και να ‘χει – γενική συνέλευση της Ελλάκτωρ, του μεγαλύτερου κατασκευαστικού ομίλου της χώρας, που αποφάσισε να ψηφίσει την πρόταση της πλευράς των αδερφών Καλλιτσάντση, ανακαλώντας το προηγούμενο διοικητικό συμβούλιο.

«Κλειδί» στο να γύρει η πλάστιγγα υπέρ της πλευράς των νικητών ήταν οι ξένοι θεσμικοί που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης, ενώ ρόλο έπαιξε και η… εκκωφαντική απουσία των τραπεζών, οι οποίες ελέγχουν το 4% των μετοχών του ομίλου. Σύμφωνα με ανθρώπους της πλευράς Μπόμπολα – Κούτρα, οι τράπεζες είχαν υποσχεθεί πως θα παραβρεθούν και θα δώσουν ψήφο στη δική τους πρόταση, κάτι που δεν έγινε…

Βεβαίως, τα δύσκολα ξεκινούν από εδώ και πέρα στην Ελλάκτωρ. Η πλευρά των αδερφών Καλλιτσάντση πρέπει να «τρέξει» τις εξελίξεις, να ορίσει τη διοίκηση όπως επιθυμεί και να αναδομήσει τον όμιλο σύμφωνα με τις… προεκλογικές εξαγγελίες.

Τα αποτελέσματα – φυσικά – θα δείξουν αν θα μπορέσει να το πετύχει αυτό. Το στοίχημα είναι εξαιρετικά μεγάλο και δύσκολο. Η Ελλάκτωρ είναι ένας… δαιδαλώδης όμιλος, με παρουσία σε 26 χώρες, πληθώρα θυγατρικών οι οποίες δεν «επικοινωνούν» ούτε ενοποιούνται – επιχειρησιακά – μεταξύ τους, οπότε το στοίχημα είναι μεγάλο.

Κάποιες θυγατρικές θα πρέπει να κλείσουν, κάποιες δραστηριότητες να ανασταλούν, έστω και αν αυτό έχει… κόστος σε διάφορα ζητήματα.

Επίσης, ένα μεγάλο ερώτημα είναι τι στάση θα κρατήσουν οι… ηττημένοι Λ. Μπόμπολας και Δημ. Κούτρας, που μετά από πολλά χρόνια, έχασαν την πρωτοβουλία των κινήσεων, όντας αιφνιδιασμένοι από τις εξελίξεις. Ειδικά στον κατασκευαστικό κλάδο, ο Δ. Κούτρας ήταν ο άνθρωπος με το γενικό πρόσταγμα, έχοντας το απόλυτο DNA και το ερώτημα είναι πως θα υπάρξει η νέα – τεχνοκρατική – συνέχεια…

Θυμίζουμε ότι η Ελλάκτωρ – με ετήσιο κύκλο εργασιών κοντά στα 2 δισ. ευρώ και περίπου ίδιο ποσό ανεκτέλεστο αλλά με διαρκείς ζημιές τα τελευταία χρόνια – δημιουργήθηκε μέσα από μια σειρά συγχωνεύσεων εταιρειών όπως Άκτωρ, ΕΛΤΕΧ, ΤΕΒ, Παντεχνική, Κ.Ι. Σαραντόπουλος και κάποιων άλλων μικρότερων.