Γιατί η στασιμότητα και η αβεβαιότητα των πρώτων μηνών του έτους είχε απομακρύνει, ή έστω φέρει ενώπιον κινδύνου, τους στόχους για τις τράπεζες και ευρύτερα την οικονομία για φέτος, την ώρα που ήδη είχε καταγραφεί εκροή καταθέσεων σχεδόν 2 δισ. ευρώ και δημιουργία νέων «κόκκινων» δανείων στα επίπεδα του 1 δισ. ευρώ, προκαλώντας πονοκέφαλο στους τραπεζίτες.
Προφανώς και υπάρχουν πολλά να γίνουν, υπάρχουν εκκρεμότητες και δυσκολίες, πλην όμως, οι τραπεζίτες εκτιμούν ότι ο οδικός χάρτης που συμφωνήθηκε αποτελεί μια… σχετικά ικανοποιητική βάση, όχι γιατί η Ελλάδα «πήρε πολλά», αλλά κυρίως γιατί θέτει τις βάσεις για ολοκλήρωση της αξιολόγησης, ώστε να μη χαθεί άλλος χρόνος.
Βέβαια, αν συνυπολογίσουμε ότι ακόμα θέλουμε κάποιο χρονικό διάστημα για να αποσαφηνιστεί το deal, και πάλι θα έχουν χαθεί σχεδόν 4 μήνες στους στόχους των τραπεζών για τη μείωση των «κόκκινων» δανείων, αλλά τουλάχιστον φαίνεται ότι αποφεύγονται τα χειρότερα ενώ ευελπιστούν οι τραπεζίτες ότι μπορεί να ανακτηθεί το χαμένο έδαφος, εάν βέβαια όλες οι πλευρές «ανεβάσουν ταχύτητα».
Με την έλευση των δανειστών και των τεχνικών κλιμακίων είναι αλήθεια ότι η χώρα κέρδισε χρόνο ενώ θα εκτονωθεί -θα φανεί εάν αυτό έχει προσωρινό χαρακτήρα ή θα πάει σε βάθος χρόνου- η πίεση στις τράπεζες, στις καταθέσεις και στα ομόλογα όπου η κατάσταση είχε επιδεινωθεί σημαντικά, ενώ εκτιμάται ότι θα σταθεροποιηθεί η εικόνα και στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και ανοίγματα.
Βέβαια, θα χρειαστεί σημαντική δουλειά και προεργασία, ενώ πρέπει τα επόμενα έτη να επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι για να μη δούμε και νέες επιβαρύνσεις. Πάντως, ο… αρχικός «οδικός χάρτης» για τη συμφωνία, με ολίγη από αναπτυξιακή διάσταση, δίνει «ανάσες» στις τράπεζες, μειώνει σε έναν βαθμό την αβεβαιότητα, απομακρύνει τον κίνδυνο εκλογών, προκαλώντας μια πρώτη ανακούφιση σε τραπεζικά στελέχη.
Όμως, οι ίδιοι τονίζουν ότι όλα πρέπει να έχουν τελειώσει τον Μάρτιο, το αργότερο κάποια στιγμή μέσα στον Απρίλιο, πρέπει να νομοθετηθούν όσα χρειάζονται για την αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων (εξωδικαστικός, νομική κάλυψη, επέκταση του χρόνου απόσβεσης ζημιών από διαγραφές στην 20ετία κ.ά.) ώστε να υπάρξει περιβάλλον σταθερότητας, να «δουλέψουν οι μηχανές στο φουλ», ώστε να ανακτηθεί ο χαμένος χρόνος, υπό την «δαμόκλειο σπάθη» του SSM αλλά και εν όψει των stress tests της ΕΚΤ το 2018.
Όμως, όσο δεν νομοθετούνται τα εργαλεία αυτά και οι τράπεζες καθυστερούν την επιθετική αναδιάρθρωση δανείων, η εμφάνιση νέων «κόκκινων» χορηγήσεων θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τους στόχους και συντηρεί τη συζήτηση για το ενδεχόμενο μίας νέας ανακεφαλαιοποίησης.