Συγκεκριμένα ο ΣΕΒ αναφέρει:

«Αν ήμασταν Ευρώπη», δηλαδή αν εφαρμόζαμε ένα συνεκτικό πλαίσιο βιομηχανικής ανάπτυξης, τότε η Ελλάδα σταδιακά θα μπορούσε να:

• αναστρέψει την αποβιομηχάνιση, συγκλίνοντας με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και δημιουργώντας σταδιακά, άμεσα και έμμεσα,  550.000 νέες, καλές και σταθερές δουλειές, με ισχυρό οικονομικό και κοινωνικό αντίκτυπο.
• ενισχύσει τον παραγωγικό ιστό σε μια πυκνότητα και αναλογία μεσαίων – μεγάλων επιχειρήσεων που να αντιστοιχεί στους μέσους όρους της Ευρώπης (οι μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις στην Ελλάδα είναι το 3% ενώ στην Ε.Ε. το 7%, πηγή ΕΥ).
• δημιουργήσει επιπλέον 15.000 μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις.
• συνδέσει πολλές από τις θέσεις εργασίας και τις επιχειρήσεις με τη μεταποίηση. Η συμμετοχή της μεταποίησης στην προστιθέμενη αξία (ΑΠΑ) θα αυξάνονταν σταδιακά από τα €14 δισ. σε €50 δισ.
• διπλασιάσει το κατά κεφαλή ΑΕΠ, χωρίς να υπολογίζουμε την επίπτωση από τη μετατροπή του Brain Drain σε Brain Gain.
• έχει ακόμα υψηλότερη μέση αμοιβή εργαζομένου για τους εργαζόμενους στη μεταποίηση και τις συνδεδεμένες υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας (25% μεγαλύτερη μέση αμοιβή σήμερα).
• δημιουργήσει παραπάνω επενδύσεις κατά €30 δις το χρόνο.
• εισπράξει σε ετήσια βάση παραπάνω €60 δισ., σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, ακόμα και χαμηλότερους συντελεστές, λόγω της αύξησης της φορολογητέας ύλης.

Και τέλος να θέσει το δημόσιο χρέος από μόνο του σε διαδικασία εξορθολογισμού (στο βαθμό που δεν επαναληφθούν λάθη του παρελθόντος) λόγω της αύξησης του ΑΕΠ.

Η μεταποίηση σε αριθμούς: Ελλάδα vs Ευρώπη