«Στο προσεχές διάστημα, η ναυτιλία καλείται να αντιμετωπίσει δύο μεγάλες προκλήσεις. Πρώτον, τη χρήση του νέου χαμηλής περιεκτικότητας καυσίμου σε θείο, από το 2020, ένα μέτρο για το οποίο δεν έχουν δυστυχώς μελετηθεί επαρκώς και αντιμετωπισθεί σχετικοί καθοριστικοί παράμετροι όπως είναι η ασφάλεια λειτουργίας των πλοίων» τόνισε ο κ. Βενιάμης και συμπλήρωσε: «Δεύτερον, η ναυτιλία θα πρέπει να δεσμευθεί σύντομα ως προς την επίτευξη ρεαλιστικών στόχων για τη μείωση των ατμοσφαιρικών εκπομπών από τα πλοία, μην επιτρέποντας όμως να χρησιμοποιηθεί ως πεδίο άσκησης φιλόδοξων πολιτικών αναμετρήσεων μεταξύ αντιμαχόμενων κέντρων εξουσίας.

Συνοψίζοντας, θέλω να τονίσω την ανάγκη συνειδητοποίησης παγκοσμίως από την κοινωνία και τους νομοθέτες, της καθοριστικής σημασίας της ναυτιλίας, στο πλαίσιο των θετικών στόχων της παγκοσμιοποίησης και την ανάγκη για κάθε ναυτιλιακό κράτος, όπως η Ελλάδα, να διατηρήσει τη δική του ναυτιλία βιώσιμη και άρα, ανταγωνιστική. Μέτρα υποστήριξης της φυσιογνωμίας και δυναμικότητας της ναυτιλίας θα έχουν συνολικότερο όφελος, προκειμένου αυτός ο επιχειρηματικός τομέας να συνεχίσει να προσφέρει σημαντικά στους πολίτες του κόσμου σε καιρούς ειρήνης αλλά και κρίσεων.»

Επιπλέον ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας κ. Μιχάλης Σακέλλης μιλώντας στο ίδιο συνέδριο υπογράμμισε ότι το το κόστος των καυσίμων όσο και η προώθηση θεσμικών αλλαγών για τα νέα καύσιμα επιβαρύνουν σημαντικά την ακτοπλοΐα.

«Το 2020 θα είναι μία ιδιαίτερα δύσκολη χρονιά λόγω των υποχρεώσεων μας για κατανάλωση IFO 0,5% περιεκτικότητας σε θείο, το οποίο αναμένεται να είναι ακριβότερο κατά 45% σε σύγκριση με τον τύπο των καυσίμων που καταναλώνονται σήμερα.  Σύμφωνα με τις σημερινές τιμές η επιβάρυνση υπολογίζεται σε €150 ανά τόνο και θα επηρεάσει αρνητικά τα αποτελέσματα των Εταιρειών μας κατά 70,000,000 € περίπου» τόνισε και συμπλήρωσε:

«Η τοποθέτηση ειδικών φίλτρων μπορεί να αποτελέσει λύση στο πρόβλημα αλλά με σημαντικό κόστος επένδυσης και αρκετά τεχνικά προβλήματα τα οποία πρέπει να λυθούν.

Τέλος η κατανάλωση LNG εκτός από τα προβλήματα τροφοδοσίας τα οποία πρέπει να λυθούν, προϋποθέτει μετασκευές υψηλού κόστους οι οποίες είτε για τεχνικούς, είτε για εμπορικούς λόγους, είναι απαγορευτικές για τα περισσότερα αν όχι όλα τα συμβατικά πλοία της Ακτοπλοΐας. Το θέμα αυτό θα αντιμετωπιστεί σε νέες κατασκευές με επιβάρυνση όμως του κόστους κατασκευής κατά 10-15% ανάλογα με το μέγεθος και τις τεχνικές προδιαγραφές των πλοίων.

Πλέον των ανωτέρω πρέπει να λάβουμε υπόψη μας και τις αναμενόμενες επιβαρύνσεις λόγω CO2 το ύψος των οποίων δεν γνωρίζουμε.

Αυτό το οποίο είναι βέβαιο είναι ότι ήδη διανύουμε μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο με την αύξηση του κόστους των καυσίμων να είναι προγραμματισμένη και θεσμοθετημένη και με αναμενόμενες αρνητικές  επιπτώσεις και στην κίνηση.» .

Γιώργος Αλεξάκης