Στο πλαίσιο αυτό:
1942: Τότε η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών αποφασίζει να τον επιβάλλει ως μία προσπάθεια να αποτρέψει τους Αμερικανούς από παχυντικά προϊόντα -τα οποία λόγω και του σχετικού φόρου ανέβηκε η τιμή τους- θεωρώντας ότι έτσι μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους. Ο συγκεκριμένος φόρος ισχύει έως σήμερα και αφορά τη ζάχαρη, τα αναψυκτικά, το λίπος στο κρέας (για παράδειγμα στο μπέικον) και το βούτυρο.
2008: 40 χρόνια πέρασαν από τότε που θεσπίστηκε ο νόμος από τους Αμερικανούς για να επιβληθεί από κυβέρνηση άλλου κράτος. Ακολουθώντας τα βήματα των ΗΠΑ και οι Ιάπωνες αποφασίζουν την προηγούμενη δεκαετία να επιβάλουν φόρο λίπους σε κάθε αγαθό που χαρακτηρίζεται βάσει των συστατικών που περιέχει παχυντικό και άρα βλαπτικό για την υγεία. Ο φόρος φθάνει το 4%
2011: Τα σκήπτρα επιβολής του Φόρου λίπους παίρνει η Δανία. Τον επιβάλλει στο βούτυρο, στο γάλα, στα τυριά, στις πίτσες, στο κρέας στο λάδι, και στα επεξεργασμένα πρόϊόντα που απευθύνονται στην εστίαση και διαθέτουν κορεσµένα λιπαρά πάνω από 2,3%. Ο φόρος ανέρχεται σε 2,15 ευρώ ανά κιλό τέτοιων λιπαρών. Ομως το 2012 η κυβέρνηση της Δανίας αποφασίζει να τον αποσύρει καθώς διαπιστώνει ότι οι διατροφικές συνήθειες των Δανών δεν άλλαξαν προς το καλύτερο επιλέγοντας πιο υγιεινές τροφές.
2011: Την συγκεκριμένη χρονιά μία ακόμη σκανδιναβική χώρα και συγκεκριμένα η Φιλανδία αποφασίζει να εφαρμόσει τον Φόρο λίπους προσπαθώντας
να βάλει τέλος στις κακές συνήθειες των καταναλωτών της όσον αφορά τις τροφές που επιλέγουν. Φόρος που ισχύει έως σήμερα και αφορά τις καραμέλες, τα προϊόντα που έχουν ως βάση το κακάο και τα παγωτά.
2011: Ο Φόρος εξαπλώνεται και στην Ιρλανδία, η κυβέρνηση της οποίας εστιάζει κυρίως στα προϊόντα που διαθέτουν υπέρμετρη ζάχαρη.
2011: Η φήμη του φόρου επεκτείνεται και στην Κεντρική Ευρώπη. Πρώτη η Ουγγαρία -και μοναδική μέχρι στιγμή στην ευρύτερη περιοχή- θεσπίζει τον Φόρο λίπους και τον επιβάλλει στις βιομηχανίες που παρασκευάζουν αναψυκτικά, σοκολατοειδή και καραμέλες.
2012: Η γαλλική κουζίνα εκτός από διάσημη είναι κατά γενική ομολογία και παχυντική. Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση της χώρας προκειμένου να περιορίσει την παχυσαρκία στη χώρα επιβάλλει το Φόρο λίπους σε προϊόντα που διαθέτουν αυξημένη ποσότητα ζάχαρης, -συμπεριλαμβανομένων και των ροφημάτων- στις σάλτσες, καθώς και στα αναψυκτικά.
Το ερώτημα μετά και από τις τελευταίες εξαγγελίες της ελληνικής κυβέρνησης είναι αν τελικά ο φόρος λίπους επιβληθεί και στη χώρα μας.
Πληροφορίες λένε ότι είναι θέμα χρόνου να ψηφιστεί βάζοντας έτσι και φρένο στα Ελληνόπουλα που έχουν εξελιχθεί στα πιο τροφαντά της Ευρώπης, σύμφωνα και με την τελευταία -περυσινή- έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την παιδική παχυσαρκία σε 16 ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία στην Ελλάδα το 48,9% των επτάχρονων αγοριών και το 44,8% των επτάχρονων κοριτσιών έχει βάρος άνω του φυσιολογικού. Στα αγόρια αυτής της ηλικίας, το μέσο βάρος είναι τα 29,5 κιλά και το ποσοστό παχυσαρκίας 23,9%, ενώ για τα κορίτσια το μέσο βάρος είναι 29,1 κιλά και το ποσοστό παχυσαρκίας 18,6%.
Τόσο το μέσο βάρος, όσο και τα ποσοστά παχυσαρκίας είναι τα υψηλότερα στην Ευρώπη (στη δεύτερη θέση βρίσκεται η Ισπανία). Αντίστοιχη εικόνα επικρατεί για τα παιδιά ηλικίας 9 ετών: το 57,2% των αγοριών στη χώρα μας έχει βάρος άνω του φυσιολογικού, ενώ το ίδιο ισχύει και για το 50% των κοριτσιών.
Η παιδική παχυσαρκία έχει αυξημένη συχνότητα στα χαμηλά οικογενειακά εισοδήματα. Τα ποσοστά παχυσαρκίας σε αγόρια 7 ετών από οικογένειες με ετήσιο εισόδημα κάτω των 30.000 ευρώ ήταν 25,5% και σε κορίτσια 26,4%. Αντίστοιχα, αγόρια και κορίτσια οικογενειών με εισόδημα μεγαλύτερο ή ίσο των 30.000 ευρώ τα ποσοστά ήταν 6,7% και 12,5%.
Δέσποινα Καραγιαννοπούλου