Όπως είπε ο υπουργός Οικονομικών «τοσυνταξιοδοτικό μας σύστημα έχει πρόβλημα. Αλλά και πώς να μην έχει όταν έχουμε μία καταρρέουσα αγορά εργασίας, μία τεράστια μείωση του συνολικού αριθμού των απασχολουμένων και ικανών να καταβάλουν συμμετοχή στο ασφαλιστικό τους ταμείο. Έχουμε περισσότερο από 30% του μισθωτών να απασχολούνται σε αδήλωτη εργασία. Έτσι όταν βλέπουμε το πρόβλημα των συντάξεων με το πρόβλημα της αγοράς εργασίας, είναι μεταξύ τους αλληλένδετα. Αυτό, λοιπόν, που λέει η κυβέρνησή μας είναι ότι, αντιγράφοντας απλά κάποια εδάφια από τους κανονισμούς του ΔΝΤ, η ιδέα περαιτέρω απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων είναι εντελώς άχρηστη στην Ελλάδα».
Ο κ. Βρουφάκης επέμεινε ότι «είμαστε η πιο απορρυθμισμένη αγορά εργασίας στον κόσμο. Είμαστε το μεγάλο όνειρο κάθε φιλελεύθερου. Λάβετε υπόψη ότι μόνο το 9% των ανέργων μας παίρνει επίδομα ανεργίας. Με άλλα λόγια, 91% των ανέργων μας δεν έχουν ποτέ πάρει ούτε ένα ευρώ επιδόματος ανεργίας. Πόσο περισσότερο μπορείς, λοιπόν, να απορρυθμίσεις μία τέτοια αγορά εργασίας, όπου μισό εκατομμύριο εργατών δουλεύουν για πέντε μήνες και δεν έχουν πάρει ούτε ένα ευρώ; Γιατί; Λόγω της ύφεσης. Και συνεχίζουν να παρουσιάζονται στη δουλειά τους για να μη χάσουν την αξιοπρέπειά τους και την απαίτηση καταβολής μισθού από την εταιρεία τους, εφόσον η εταιρεία επιβιώσει και δεν τα χάσουν όλα.».
Ανοίγοντας τα χαρτιά του σημείωσε ότι: «Αυτό που λέμε εμείς είναι πως σε ένα τέτοιο περιβάλλον εργασίας οι έξυπνες συλλογικές διαπραγματεύσεις όπως αυτές που έχουν στη Γερμανία, που θέλουμε να υιοθετήσουμε σε συνεργασία με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας (ILO), θα βοηθήσουν να επαναρρυθμιστούν οι αγορές, όχι με έναν μη αποδοτικό τρόπο, αλλά επαναφέροντας το αδήλωτο κομμάτι της εργασίας μέσα στη νόμιμη αγορά εργασίας. Με αυτό τον τρόπο βοηθούμε και το ασφαλιστικό σύστημα».
Τα εμπόδια στις διαπραγματεύσεις
«Ένα από τα πράγματα που στέκεται εμπόδιο στις διαπραγματεύσεις μας είναι η απαίτηση να μην ακυρώσουμε έναν αυτόματο νόμο που ψήφισε η προηγούμενη κυβέρνηση, που θα έκοβε τις επικουρικές συντάξεις σχεδόν 90%» είπε και συμπλήρωσε: « Εμείς εν μέσω μίας τόσο βαθιάς κρίσης θέλουμε να παγώσουμε αυτή τη νομοθεσία. Γι αυτό μας κατηγορούν ότι ακυρώνουμε προηγούμενες μεταρρυθμίσεις. Αλλά γιατί θεωρείται «μεταρρύθμιση» η περικοπή των πιο χαμηλών συντάξεων; Είναι μεν περικοπή, αλλά όχι μεταρρύθμιση. Και εμείς θέλουμε να μεταρρυθμίσουμε το συνταξιοδοτικό μας σύστημα. Όταν, λοιπόν, μας ερωτούν πώς βλέπετε να λειτουργεί το συνταξιοδοτικό σύστημα τα επόμενα 20 χρόνια, πρέπει να παραδεχθώ ότι δεν έχω έτοιμη απάντηση που προχωράει πέρα από μία γενική περιγραφή αρχών. Αλλά όταν η Γαλλία, η Γερμανία ή οι ΗΠΑ καταφέρουν να απαντήσουν σε αυτή την ερώτηση, τότε θα απαντήσουμε και εμείς».
Ιδιωτικοποιήσεις σε άλλο πνεύμα
Σε σχέση με τις ιδιωτικοποιήσεις ο υπουργός Οικονομικών τόνισε ότι επιδιώκεται να αλλάξει ο τρόπος αξιοποίησης της περιουσίας αλλά και να επιλεγεί το σωστό timing για τις εκποιήσεις.
«Βρισκόμαστε εν μέσω μίας Μεγάλης Ύφεσης. Πόσο έξυπνο είναι να προσπαθείς να πουλήσεις δημόσια περιουσιακά στοιχεία όταν οι τιμές της αγοράς βρίσκονται στο ναδίρ; Σε τέτοιες εποχές, χωρίς συγκεκριμένους όρους, παίρνεις τις λίγες δεκάρες από την πώλησή τους και τα βάζεις στο πιθάρι χωρίς πάτο ενός μη βιώσιμου χρέους. Δεν πιστεύω πως αυτό είναι μία αποτελεσματική αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Δεν είμαστε, λοιπόν, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, είμαστε ενάντια στο ξεπούλημα που δεν αλλάζει ούτε κατ’ ελάχιστον το επίπεδο του χρέους μας» είπε.
Επίσης τόνισε ότι «η πολιτικής μας στις ιδιωτικοποιήσεις και πρώτα αυτές που έγιναν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Υπήρξαν καταστροφικές. Πρώτα ήταν καταστροφικές από την άποψη των νομίμων τίτλων ιδιοκτησίας. Οπότε, μερικές από τις πιο σημαντικές κατέρρευσαν όταν έφθασαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας ή την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού. Έτσι, έχουμε ιδιώτες επενδυτές που περνάνε μέσα από τη διαδικασία της διασφάλισης μίας προσφοράς τους, της επιτυχίας αυτής της προσφοράς ή ενός πλειστηριασμού, της αποδοχής τίτλων ιδιοκτησίας και τελικά όλη αυτή η προσπάθεια κατεδαφίζεται προτού ξεκινήσει. Όλο αυτό το πρόβλημα δεν είναι θέμα Αριστεράς ή Δεξιάς, αλλά εξασφάλισης τίτλων ιδιοκτησίας. Εμείς θέλουμε να το αλλάξουμε αυτό. Και μπορώ να σας δώσω πολλά ανάλογα παραδείγματα» ανέφερε και πρόσθεσε:
«Η πολιτική μας, λοιπόν, είναι πολύ απλή: Θέλουμε να επιβάλουμε ελάχιστο όριο επένδυσης στην επιτυχημένη προσφορά, ώστε να δώσουμε μία αναπτυξιακή διάσταση σε μία αποκρατικοποίηση ή ιδιωτικοποίηση. Επίσης, θέλουμε να έρθουμε σε κάποια συμφωνία με τον νικητή του διαγωνισμού ότι θα εφαρμόζει τα ελάχιστα αποδεκτά κριτήρια εργασιακών σχέσεων, ελάχιστα περιβαλλοντικά κριτήρια. Θέλουμε όμως και να διασφαλίσουμε ότι οι τοπικές κοινωνίες θα συμμετέχουν στην τελική σύμβαση, έτσι ώστε να υπάρξει αναπτυξιακό όφελος τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Είναι αυτό κάτι που δεν μπορούμε να συζητήσουμε λογικά με το ΔΝΤ και τους Ευρωπαίους εταίρους μας; Προσωπικά πιστεύω πως μπορούμε. Πιστεύω πως ούτε η κυρία Θάτσερ δεν θα έκανε ιδιωτικοποιήσεις με τον τρόπο που τις έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση.»
Γιώργος Αλεξάκης