Η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» είχε προσφύγει στο Ε' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας και ζητούσε να ακυρωθεί η από 9.7.2013 απόφαση της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού Κεντρικής Μακεδονίας (της αποκεντρωμένης διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης) με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της επίμαχης εταιρείας σχετικά με «την έγκριση παρέκκλισης» κατασκευής κτιριακών εγκαταστάσεων της μονάδας εμπλουτισμού στις Σκουρίες Χαλκιδικής.

Το Συμβούλιο Επικρατείας, έκρινε ότι η Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού Κεντρικής Μακεδονίας απέρριψε το αίτημα της εταιρείας με μη νόμιμη αιτιολογία και αποφάνθηκε ότι για την ανέγερση βιομηχανικών μονάδων και άλλων υποστηρικτικών της μεταλλευτικής εκμετάλλευσης εγκαταστάσεων, που χωροθετούνται μέσα στην μεταλλευτική παραχώρηση (όπως είναι στην συγκεκριμένη περίπτωση η μονάδα εμπλουτισμού των μεταλλευμάτων) δεν ισχύουν οι διατάξεις του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού, ούτε και το Προεδρικό Διάταγμα του 1985 περί ελάχιστου προσώπου γηπέδου επί κοινοχρήστου δρόμου, αλλά αποκλειστικά η σχετική διάταξη του Μεταλλευτικού Κώδικα (άρθρο 161 παράγραφος 2).

Πάντως, οι σύμβουλοι Επικρατείας διευκρινίζουν ότι η νομοθεσία ορίζει ότι οι άδειες αυτές δύνανται να χορηγούνται κατά παρέκκλιση των πολεοδομικών διατάξεων, ωστόσο «η διατύπωση αυτή δεν έχει την έννοια ότι καθιερώνει διακριτική ευχέρεια της πολεοδομικής αρχής να χορηγεί ή όχι την παρέκκλιση, αλλά εισάγει δέσμια αρμοδιότητα αυτής να εγκρίνει την παρέκκλιση».