«Είναι κοινός τόπος ότι η αξιολόγηση θα πρέπει να κλείσει το συντομότερο δυνατόν. Η δεύτερη αξιολόγηση μπορεί να κλείσει τεχνικά. Είμαστε στο σημείο που νομίζω ότι αν βρεθούμε στο τραπέζι με καλή πολιτική διάθεση κλείνει σχετικά γρήγορα. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει σενάριο για Απρίλιο, το θεωρώ αδύνατο έως εξωπραγματικό. Θα υπάρξει λύση πολύ γρηγορότερα». Αυτό ανέφερε χτες μιλώντας στο ραδιόφωνο Real Fm ο υπουργός ενέργειας και μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας Γιώργος Σταθάκης.
Ουσιαστικά παρέπεμψε στην «καλή πολιτική διάθεση» για την άρση του αδιεξόδου. Ωστόσο κάτι τέτοιο έχει και το ανάλογο κόστος, όπως μεταφέρουν στο Reporter.gr κύκλοι ξένων επενδυτών με σημαντική έκθεση στο Ελληνικό κρατικό χρέος και άμεση γνώση της κατάστασης.
Ο λόγος για την ένταξη της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση (το λεγόμενο QE), που αποτελεί τον πρωταρχικό στόχο της κυβέρνησης. «Η ημερομηνία κόμβος για μάς είναι η ημερομηνία ένταξης στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης. Δηλαδή, θέλουμε εντός του πρώτου τριμήνου του 2017 να ενταχθούμε στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, έτσι ώστε στη συνέχεια να ακολουθηθούν οι διαδικασίες, που πρέπει να ακολουθηθούν. Με αυτή την έννοια αυτό ακριβώς είναι το σημείο κλειδί για την ελληνική οικονομία.» Αυτό σημείωσε χτες με τη σειρά του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ.
Είναι γνωστό, όπως αναφέρουν επενδυτικοί κύκλοι, ότι η απουσία του ΔΝΤ από το πρόγραμμα και η παραμονή του σε ρόλο τεχνικού συμβούλου, όπως επιδιώκεται από την ελληνική πλευρά, δεν βοηθά στην επίτευξη του στόχου ένταξης στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Κι αυτό γιατί μόνο η ενεργή παρουσία του Ταμείου στο πρόγραμμα με ρόλο χρηματοδότη «πάει» πακέτο με τη σύνταξη μιας θετικής έκθεσης βιωσιμότητας για το Ελληνικό χρέος.
Η τελευταία είναι ένα αναγκαίο (όχι ικανό πάντως) «διαβατήριο» για την ΕΚΤ να εκδώσει με τη σειρά του τη δική της έκθεση για το Ελληνικό χρέος, που είναι με τη σειρά της η αναγκαία και ικανή συνθήκη για την ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Συν το γεγονός ότι έστω και δοκιμαστική έξοδος στη αγορές δε γίνεται χωρίς τα διαπιστευτήρια του ΔΝΤ, καθώς οι αγορές τον μόνο που εμπιστεύονται είναι τον οργανισμό που εδρεύει στην Ουάσιγκτον, γνωρίζει τα τεχνικά ζητήματα των κρατικών χρεών, αλλά ζητεί περικοπές συντάξεων και του αφορλογήτου.
Στο φόντο αυτό η παρουσία του ΔΝΤ δίνει όπλα στην Ελλάδα να στηρίξει το δρόμο της εκτός μνημονίων, όπως αναφέρεται σχετικά, έστω και με σκληρά μέτρα, ενώ η παραμονή του ως τεχνικού συμβούλου τα μόνο που δίνει είναι προσωρινές ανάσες και ανασχέσεις των επώδυνων μέτρων. Παραπέμπουν μάλιστα στη συνέντευξη στη Boersen Zeitung του ισχυρού άνδρα της ΕΚΤ Μπενουά Κερέ, ο οποίος ξεκαθάριζε ότι τα βραχυπρόθεσμα μέτρα δεν είναι αρκετά κι ότι χρειάζονται και τα μεσοπρόθεσμα.
Με όλα τούτα, είναι προφανές ότι το «πακέτο Τσίπρα» έφερε καθυστέρηση στη διαδικασία διαπραγμάτευσης κι έδωσε τις κατάλληλες αφορμές να στηθούν εκ νέου τα αναχώματα της Γερμανίας και του ΔΝΤ και να πάνε πίσω τα προσδιορισμένα χρονοδιαγράμματα. Χωρίς να παραβλέπει κανείς ότι πέρα από τον «ακτιβισμό» της Ελληνικής πλευράς και η ασυμφωνία της μεταξύ των Ευρωπαίων (Γερμανίας και Κομισιόν – Γαλλίας) έχει οδηγήσει σε «πάγο» της διαπραγμάτευση, είναι προφανές ότι οι συνεχείς καθυστερήσεις το μόνο που φέρνουν σε δύσκολη θέση είναι την Ελληνική πλευρά. Οι συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις που ξεκινούν από το Μάρτη στην Ευρωζώνη, με πρώτη την Ολλανδία, δημιουργούν ένα αβέβαιο υπόστρωμα. Έτσι, χωρίς ξεκάθαρο πολιτικό ορίζοντα, με ανοικτή τη διαπραγμάτευση η επιλογή για πολιτική λύση δε δίνει βιώσιμη λύση.
Περιοδεία Τσακαλώτου
Πάντως ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, αναζητά συμμαχίες για να προχωρήσει και να κλείσει η αξιολόγηση και έτσι ξεκινά από την Τετάρτη μπαράζ επαφών με ευρωπαίους ομολόγους του και ανώτατους αξιωματούχους. Η πρώτη συνάντηση με τον Γάλο υπουργό Οικονομικών πρέπει να θεωρείται χαμηλής «πολιτικής σημασίας» αφού είναι αποχωρών και υπηρεσιακός, ενώ ο Πιέρ Μοσκοβισί, στην συνάντηση της Πέμπτης, και όλη την καλή διάθεση να έχει, στο Eurogroup, «άλλος κάνει κουμάντο» (βλέπε Σόιμπλε) και το γνωρίζει καλά ο κ. Τσκακαλώτος. Βέβαια μένει να δούμε εάν θα γίνει συνάντηση του Έλληνα υπουργού και με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ή όχι, πράγμα που δεν έχει οριστεί μέχρι τώρα.
Σημειώνεται, επίσης, ότι ο «χρηματοδοτικός χάρτης» της χώρας που αναγκαστικά θέτει και τα ορόσημα, προβλέπει ότι στις 20 Απριλίου του 2017 υπάρχουν πληρωμές σε ομόλογα 1,353 δισ. ευρώ που κατέχουν οι κεντρικές τράπεζες. Ακλουθούν στις 17 Ιουλίου, ομόλογα 3,867 δισ. ευρώ που έχει η ΕΚΤ στο χαρτοφυλάκιο της και λήγουν στις 20 Ιουλίου, και στις 17 Αυγούστου 1,62 δισ. ευρώ δόση προς τον ΕSΜ. Πριν από τον Απρίλιο η Αθήνα έχει να πληρώσει στις 17 Μαρτίου μια δόση 145 εκατ. ευρώ προς το ΔΝΤ.
Γιώργος Αλέξάκης