Πώς μεταφράζεται αυτό; Παραγωγή χαμηλής προστιθέμενης αξίας στην ελληνική οικονομία, χαμηλή ανάπτυξη, απώλεια επιχειρήσεων, φυγή ταλέντων προς το εξωτερικό -πιο γνωστό ως brain drain-, χαμηλές δυνατότητες ανάκαμψης. Είμαστε επιχειρηματίες, το βιώνουμε καθημερινά» ανέφερε ο διευθυντής μάρκετινγκ της Λουξ Πλάτων Μαρλαφέκας μίλώντας τη Δευτέρα στην εκδήλωση του think tank Ριζοσπαστική Ευρωπαϊκή Μεταρρύθμιση και Ανασυγκρότηση (Ρ.ΕΥ.Μ.Α.) με θέμα «Η συμβολή των Ελληνικών παραγωγικών επιχειρήσεων στην ανασυγκρότηση της χώρας».
«Να εισάγουμε αυτοκίνητα, ελικόπτερα και άλλα προϊόντα από χώρες που έχουν σαφές τεχνολογικό προβάδισμα, μπορούμε να το συζητήσουμε. Αλλά τι μπορούμε να συζητήσουμε για τα 33 εκατ. που δαπανήσαμε για να εισάγουμε ιταλικό χαρτί υγείας, τα 122 εκατ. σε ισπανικά ρούχα και παπούτσια, τα 16,5 εκατ. σε γαλλικές προτηγανισμένες πατάτες; Για εισαγωγές μοσχαρίσιου κρέατος δαπανήσαμε 1 δισ. ετησίως!» τόνισε ο κ. Μαρλαφέκας.
Ο ίδιος επισήμανε ότι «κάθε φορά που καταναλώνεται ένα εισαγόμενο ή τοπικά παραγόμενο πολυεθνικών συμφερόντων τρόφιμο, ποτό, αναψυκτικό, καθαριστικό ή καλλυντικό δημιουργείται μεν έσοδο στην ελληνική οικονομία, το καθαρό αποτέλεσμα του οποίου με όρους προστιθέμενης αξίας, προβαλλόμενης στο σύνολο της Κατανάλωσης, δεν είναι τόσο σημαντικό ώστε εμείς οι Έλληνες να ζούμε ως «Ευρωπαίοι», να επενδύουμε στο μέλλον, και ταυτόχρονα να πληρώνουμε τις παλιές αμαρτίες.
Χάνεται η ευκαιρία ώστε μια Ελληνική παραγωγός εταιρεία να πουλήσει ένα ίδιο προϊόν, ίσης κατ' ελάχιστο ποιότητας, με υψηλότερη προστιθέμενη αξία στην Ελληνική Οικονομία προς όφελος της κοινής μας τσέπης. Χάνεται αξία και από την εφοδιαστική αλυσίδα. Χάνεται η πιθανότητα δυνητικών εξαγωγών».
Ο κ. Μαρλαφέκας εξέφρασε την άποψη ότι «το πρόβλημα της Ελληνικής Οικονομίας δεν είναι το Χρέος αλλά η Χαμηλή Προστιθέμενη Αξία! Το πού, σε ποιον τόπο, μια επιχείρηση θα διατηρήσει ή θα επενδύσει την υπεραξία που παράγει» είναι ερώτηση μείζονος σημασίας τόνισε και προσέθεσε ότι υπολογίζεται ότι σήμερα άνω του 60% του συνολικού τζίρου της κατανάλωσης μας, ανήκουν σε εξωχώριες εταιρίες, πολυεθνικές ή μη. Δηλαδή προϊόντα που εισάγονται από το εξωτερικό ή παράγονται ολικά ή μερικά στην Ελλάδα από θυγατρικές ξένων εταιρειών.
Αναφερόμενος στην πρωτοβουλία «ΕΛΛΑ-ΔΙΚΑ ΜΑΣ», επισήμανε ότι… «επιλέγουμε Ελλάδα». Είμαστε εταιρείες κερδοφόρες, καινοτόμες, επιτυχημένες και εξωστρεφείς, που πιστοποιημένα διατηρούμε το τρίπτυχο, Βάση, Παραγωγή και Ιδιοκτησία στην Ελλάδα!
Η ενίσχυση των μεριδίων αγοράς των ελληνικών επιχειρήσεων θα πρέπει να είναι – στρατηγικά – ύψιστη προτεραιότητα, άμεσα συνδεδεμένη με το εθνικό μας εισόδημα, το βιοτικό μας επίπεδο, τη δημιουργία, την εργασία, την γνώση, την αξιοποίηση του ταλέντου μας και συνολικά την ευημερία της χωράς μας. Και θέλουμε ελληνικές επιχειρήσεις τόσο στην Παραγωγή όσο και στη Μεταποίηση επισήμανε μεταξύ άλλων ο κ. Μαρλαφέκας.
«Στη συνείδησή όλων πρέπει πια να γίνει κατανοητό ότι η ελληνική οικονομία δεν είναι μόνο παραγωγή πρώτων υλών, δεν είναι μόνο πρωτογενής τομέας. Είναι και η Μεταποίηση! Η Ελλάδα δεν παράγει μόνο πρώτες ύλες ή χαμηλής προστιθέμενης αξίας, χύμα προϊόντα οικοτεχνίας όπως κρασί, τυρί, μέλι, τσίπουρο, κτηνοτροφικά, όσπρια κτλ. Παράγει αναψυκτικά ΕΨΑ και ΛΟΥΞ, τα κοτόπουλα ΝΙΤΣΙΑΚΟΣ, τα όσπρια ΑGRINO, τα ζυμαρικά ΗΛΙΟΣ, το ούζο ΒΑΡΒΑΓΙΑΝΝΗ, το νερά ΖΑΓΟΡΙ και ΒΙΚΟΣ και η μπύρα ΝΗΣΟΣ!
Την ίδια ώρα, δηλαδή, που ισχυριζόμαστε ότι ο αγροτικός τομέας και τα αγροδιατροφικά προϊόντα είναι ένα από τα ισχυρά χαρτιά της οικονομίας μας, στα αγροδιατροφικά προϊόντα η προστιθέμενη αξία της Μεταποίησης στην Ελλάδα είναι μόνο 40% ενώ ο μέσος όρος στη Δυτική Ευρώπη είναι σχεδόν διπλάσιος, πάνω από 70%! Και, δυστυχώς, αυτό ισχύει για τους περισσότερους τομείς της οικονομίας μας».
Γιώργος Αλεξάκης