Σημείωσε δε ότι δεν αποκλείεται, δεδομένου του εύρους των μεταρρυθμίσεων, να ζητηθούν από την Ελλάδα prior actions πριν θεωρηθεί ότι η αξιολόγηση έκλεισε στο σύνολό της και ληφθεί απόφαση για εκταμίευση.
Κατά τον ίδιο οι καθυστερήσεις έχουν αποδειχτεί ακριβές για την ελληνική οικονομία καθώς τόσο οι ιδιωτικές επενδύσεις όσο και η καταναλωτική εμπιστοσύνη «υποφέρουν». Επιπρόσθετα πρέπει να αποφευχθεί η δημιουργία νέων ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους που η εμπειρία δείχνει ότι έχουν καταστροφικό αποτέλεσμα στην ανάπτυξη και την απασχόληση. «Η θετική ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα καθησυχάσει τους επενδυτές ότι το πρόγραμμα συνεχίζεται. Η κυβέρνηση πρέπει να δείξει «ιδιοκτησία» των μεταρρυθμίσεων για να γυρίσει η Ελλάδα στις αγορές».
Σύμφωνα με τον Rolf Strauch πάντως η σημερινή κατάσταση είναι πολύ διαφορετική (προς το καλύτερο) από το 2015. Η κυβέρνηση πήρε καθαρή εντολή το 2015 να εφαρμόσει το πρόγραμμα σε αντίθεση με τότε που η συνολική ατζέντα είχε τεθεί υπό αμφισβήτηση. Εκτοτε, σημείωσε, η Ελλάδα προχώρησε σε πολλές μεταρρυθμίσεις.
Αναφορικά με το ΔΝΤ σημείωσε ότι η εντολή που έχει ο ESM από τις Συνθήκες είναι να επιδιώξει τη συμμετοχή του Ταμείου «όπου είναι δυνατό». Επιπρόσθετα αρκετές χώρες-μέλη συμφώνησαν στο πρόγραμμα με την πολιτική κατανόηση ότι θα συμμετάσχει.
Σχολιάζοντας το θέμα του χρέους τονίζει ότι υπάρχουν «καθαρές δεσμεύσεις των υπουργών Οικονομικών ότι θα εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα» και αναφέρεται στα βραχυπρόθεσμα μέτρα που ήδη εφαρμόζονται.
Σε ότι αφορά τα δημοσιονομικά σημειώνει ότι η Ελλάδα έχει ολοκληρώσει το πιο δύσκολο κομμάτι της προσαρμογής. Για το 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα το 2018 που απαιτεί το πρόγραμμα οι ευρωπαϊκοί θεσμοί πιστεύουν ότι τα μέτρα έχουν ήδη συμφωνηθεί και εφαρμόζονται. Τα νέα βήματα στις συντάξεις και το αφορολόγητο που είναι τώρα υπό συζήτηση θα οδηγήσουν σε ένα περισσότερο ισορροπημένο και φιλικό προς την ανάπτυξη προϋπολογισμό που προσφέρει δημοσιονομικό χώρο για κάποια κοινωνικά μέτρα. Οι συζητήσεις που γίνονται, προσέθεσε, ίσως δώσουν περισσότερο συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο για το πόσα χρόνια θα πρέπει να παραμείνουν σε αυτό το επίπεδο.