Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, η Αθήνα μέχρι στιγμής δε συναινεί στη Διακήρυξη της Ρώμης, που θα σφραγίσει την 60η επέτειο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μάλιστα το πρακτορείο επικαλείται αξιωματούχους από την Αθήνα και τις Βρυξέλλες τονίζοντας ότι η Ελλάδα επιμένει στις ενστάσεις της, σε ό, τι αφορά τη Διακήρυξη της Ρώμης.

Εκτός από την Ελλάδα, και η Πολωνία δήλωσε την Πέμπτη, μέσω της πρωθυπουργού της Μπεάτα Σίντλο, ότι ενδέχεται να αρνηθεί επίσης να εγκρίνει τη δήλωση, αν και διπλωμάτες υποβάθμισαν τη συγκριμένη απειλή.

Πάντως είναι προφανές ότι προσπαθεί να αξιοποιήσει τη συγκυρία και τη βούληση των μεγάλων κρατών μελών να δώσουν μια πνοή ζωής στην Ένωση βάζοντας μια σειρά από θέματα όπως τα εργασιακά και την κοινοτική αλληλεγγύη.

Είναι πάντως μια κίνηση υψηλού ρίσκου που ενέχει κινδύνους.

Ουσιαστικά η Αθήνα προσπαθεί να αναδείξει την υποκριτική στάση κρατών μελών της ΕΕ που από τη μία ομνύουν στο κοινοτικό κεκτημένο κι από την άλλη ζητούν από την Αθήνα στη διαπραγμάτευση την καταπάτησή του.

Ουσιαστικά η Αθήνα βρίσκεται σε κλοιό πιέσεων με προφανή στόχο αφενός την αποδοχή ενός σκληρού πακέτου κι αφετέρου τη δέσμευση όλου του πολιτικού συστήματος σε αυτό.

Έτσι, «παραθυράκι» άφησε ο εκπρόσωπος Τύπου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Τζέρυ Ράις, να ζητηθεί από την αξιωματική αντιπολίτευση στην Ελλάδα να στηρίξει τα νέα μέτρα. Αν και το Ταμείο είχε αρχικά διαψεύσει τον Γάλλο υπουργό Οικονομικών, Μισέλ Σαπέν, που είχε κάνει τη συγκεκριμένη αποκάλυψη, τώρα δεν αποκλείει να ζητηθούν δεσμεύσεις και από τη μεριά της ΝΔ.

Την Πέμπτη θεωρητικά ήταν η τελευταία μέρα συζήτησης στις Βρυξέλλες, συζήτησης που κινείται σε απόλυτο σκοτάδι. Από τα «συμφραζόμενα» μέχρι στιγμής πάντως η αίσθηση είναι ότι οι θεσμοί ζητούν τα πάντα για να γυρίσουν στην Αθήνα και να κλείσουν την αξιολόγηση.

Πιο συγκεκριμένα:

• Στο μέτωπο των ενεργειακών που είναι και το μεγάλο αγκάθι θέλουν πώληση μονάδων της ΔΕΗ
• Ζητούν εξοικονόμηση από τις κύριες συντάξεις (1,4 δισ. ευρώ ή 1,8 δισ. ευρώ) άμεσα με κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στα εργασιακά θέματα επιδιώκουν παράταση της υφιστάμενης διαδικασίας ορισμού του κατώτατου μισθού χωρίς συλλογικές διαπραγματεύσεις και μη επέκταση της ισχύος των κλαδικών συμβάσεων ενώ ζητούν απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων ή αύξηση του ποσοστού τους.
• Στο φορολογικό, βέβαιη θεωρείται θέλουν τη δραστική μείωση του αφορολόγητου ορίου στην περιοχή των 5.600-5.900 ευρώ από το 2019
• Στα θέμα των αντιμέτρων το ΔΝΤ ζητεί αναπτυξιακού χαρακτήρα ελαφρύνσεις κι όχι μειώσεις φόρων. Η ελληνική πλευρά στοχεύει σε μείωση του φόρου κατά περίπου 30% σε σχέση με τη σημερινή του βεβαίωση (περίπου 3,5 δισ. ευρώ), πράγμα για το οποίο δεν υπάρχει ακόμη ξεκάθαρη απάντηση από τους θεσμούς.
• Σημειώνεται τέλος ότι εσχάτως λόγω και της πορείας του ΑΕΠ τους τελευταίους μήνες πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει μπει και πάλι στο τραπέζι το θέμα δημοσιονομικού κενού για το 2018, που είχε κλείσει ωστόσο στην τελευταία παρουσία της τρόικας στην Αθήνα καθώς είχαν συμφωνήσει οι δύο πλευρές στο κλείσιμο του κενού 400-450 εκατ. ευρώ με παραμετρικά μέτρα, όπως με περικοπές σε κρατικές δαπάνες μέσω της διαδικασίας του spending review, κοινωνικά επιδόματα και φοροαπαλλαγές.

Γιώργος Αλεξάκης