Έτσι στην πολιτική φρεσκάδα και τη διάθεση του νέου Πρόεδρου της Γαλλίας να δείξει ήδη από την αρχή, απέναντι στο Βερολίνο, ότι έχει ηγετικό ρόλο στην ΕΕ ποντάρει η Αθήνα ώστε να κλείσει την αξιολόγηση εντός της εβδομάδας έχοντας πάρει τα απαραίτητα «γλυκαντικά».
Συνεπώς η επίσκεψη σήμερα στην Αθήνα του Γάλλου υπουργού Οικονομικών φαντάζει ως «μάννα» εξ ουρανού μετά την επί της ουσίας ακύρωση της πολιτικής στρατηγικής του Μεγάρου Μαξίμου που είχε αιχμή το χρέος. Όμως και για τη Γαλλία έχει τη σημασία της καθώς εάν το σχέδιό της εκτονώσει το αδιέξοδο θα προσδώσει έστω και πρόσκαιρα πολιτικούς πόντους στο Μέγαρο των Ιλισίων που αναζητεί βηματισμό εν όψει μάλιστα και των μεγάλων προκλήσεων που θα κληθεί να διαχειριστεί στο εσωτερικό οικονομικό πεδίο (αγορά εργασίας, κοινωνικό κράτος και φυσικά το Γαλλικό κρατικό χρέος κτλ).
Ρήτρα ανάπτυξης
Με φόντο αυτό ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Μπρουνό Λε Μερ φέρνει τη ρήτρα ανάπτυξης στις βαλίτσες του για τη διαχείριση του χρέους. Ένα σχέδιο δηλαδή που είχε εφαρμοστεί στην μεταπολεμική Γερμανία, είχε τεθεί στο παρελθόν από την Αθήνα και συνδέει την αποπληρωμή του χρέους με την πορεία της οικονομίας. Δηλαδή η Ελλάδα να πληρώνει λιγότερα χρήματα για το τοκοχρεολύσια όταν η οικονομία επιβραδύνεται και περισσότερα όταν αναπτύσσεται. Η ιδέα θα συζητηθεί εκτενώς με με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο και τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, έχει παρουσιαστεί και σε κορυφαίο επίπεδο τους θεσμούς, χωρίς να έχει συναντήσει και μεγάλο ενθουσιασμό ειδικά στο Βερολίνο.
Παράπλευρα, πάντως, με την ιδέα αυτή στη πρόταση για άρση του αδιεξόδου τίθεται και η αναπτυξιακή διάσταση με αξιοποίηση κοινοτικών κονδυλίων από τα διαρθρωτικά ταμεία, το πακέτο Γιούνκερ και άλλους πόρους, αλλά και με αυξημένη εκταμίευση ποσών για τη δόση. Βάσει του compliance Report της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Ιούνιος 2016) προβλέπεται η δυνατότητα για εκταμιεύσεις ύψους έως 13,3 δισ. ευρώ το πρώτο τρίμηνο του 2017 (αφού θα είχε ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση) με τα 5,1 δισ. ευρώ να αφορούν στην αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του κράτους προς την αγορά. Σε αυτά τα ποσά ποντάρει η κυβέρνηση ώστε αφενός να στηρίξει την ανάπτυξη αλλά κι αφετέρου να ανασκευάσει τη μέχρι τώρα ρητορική της δίνοντας έμφαση στο μομέντουμ της οικονομίας.
Σε αντίθετη ρότα η Γερμανία
Όμως οι εκτιμήσεις μέχρι στιγμής είναι ότι δύσκολα η Γερμανία θα επιτρέψει μια γενναία καταβολή, πέρα από την αναγκαία, για κάλυψη των ομολόγων που λήγουν καθώς εμμένει διαρκώς στη ρητορική της προώθησης μεταρρυθμίσεων και συνεχούς ελέγχου της αξιοπιστίας της Αθήνας με σταδιακές καταβολές, πίσω από την οποία είναι προφανές ότι κρύβονται και εθνικές σκοπιμότητες.
Αντίστοιχα δύσκολα το Βερολίνο θα επιτρέψει το σχεδιασμό που προωθεί το Παρίσι και η Κομισιόν για μια διατύπωση για το χρέος που θα δίνει μια «λαβή» στην Αθήνα να δικαιολογήσει στο ακροατήριό της τα όσα έγιναν το τελευταίο διάστημα. Προς στιγμή πάντως αναζητείται από την Κομισιόν και την Αθήνα μια διατύπωση που δε θα δημιουργεί ανησυχία στις αγορές, θα αφήνει την πόρτα του QE μισάνοικτη και θα επιβεβαιώνει ρητά ότι το χρέος θα εξεταστεί μετά το τέλος του προγράμματος. Μάλιστα επιδιώκεται να απαλειφτεί η δυνητική αναφορά "εφόσον χρειαστεί" όπως ανέφερε η απόφαση του Eurogroup του Μαΐου του 2016.
Γιώργος Αλεξάκης