Το τεράστιο αυτό ποσό προκύπτει αν υπολογιστούν οι 450.000 έλληνες πτυχιούχοι που έφυγαν, με την κρατική δαπάνη για κάθε άτομο από τα μαθητικά θρανία έως την αποφοίτηση από ΑΕΙ, η οποία κατά μέσο όρο ανέρχεται σε 34.000 ευρώ.  

Τον αριθμό, αλλά και την «ποιότητα» αυτών που εγκατέλειψαν τη χώρα επιβεβαιώνει η μελέτη της KPMG, με θέμα την αγορά εργασίας και τη μετανάστευση των Ελλήνων. Σύμφωνα με αυτή, η πλειονότητα τους είχε περάσει από κάποιο έδρανο πανεπιστημίου ή ΤΕΙ και μπορούσε να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της μετανάστευσης (αλλαγή περιβάλλοντος, δεξιότητες κ.λ.π.).

Η έρευνα υπολογίζει το κόστος του brain drain στα 15,3 δισ. ευρώ, ποσό το οποίο «χαρίστηκε» στις χώρες υποδοχής των ελλήνων επιστημόνων.

Βέβαια, πέραν της οικονομικής κρίσης, η φυγή είναι απόρροια και της γενικότερης αναξιοκρατίας, της φαυλότητας, καθώς και των μικροκομματικών και ψηφοθηρικών πρακτικών  που συναντώνται σε όλο το φάσμα της δημόσιας διακυβέρνησης.

Όπως αναφέρει ο κ. Παπαευθυμίου, «μόνος τρόπος για να ανακάμψει η Ελλάδα είναι να επενδύσει σε δραστηριότητες έρευνας και καινοτομία», με συνεργασία του κρατικού με τον ιδιωτικό τομέα, χωρίς να αδιαφορούμε για την διασύνδεση της γνώσης με την παραγωγή και την ανάπτυξη.