Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν τροφοδοτήσει σειρά δημοσιευμάτων υπάρχουν ενστάσεις του ΣτΕ σε δύο σημεία:

1. Την ένταξη των ελεύθερων επαγγελματιών και των αυτοαπασχολουμένων στον ΕΦΚΑ με ταυτόχρονη κατάργηση των ταμείων των αυτοαπασχολουμένων (ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ κλπ).

2. Στον υπολογισμό των ασφαλιστικών εισφορών των αυτοαπασχολουμένων με βάση το δηλωθέν εισόδημα. Καθώς ο νόμος προβλέπει ότι οι αυτοαπασχολούμενοι, οι επιστήμονες (γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί)  και ελεύθεροι επαγγελματίες καλούνται να πληρώσουν ακόμη και το 37% του δηλωθέντος εισοδήματος προκειμένου να έχουν ασφαλιστική κάλυψη για σύνταξη, υγειονομική περίθαλψη, επικουρική ασφάλιση και εφάπαξ, το ΣτΕ θέτει, κατά πληροφορίες, ζήτημα ως προς την ανταποδοτικότητα του συστήματος. Μάλιστα σύμφωνα με  πίνακα που έχει καταθέσει στο ΣτΕ  η ΕΣΕΕ, αυτοαπασχολούμενος που δηλώνει 10.000 ευρώ στην εφορία, μένει με καθαρό εισόδημα της τάξης του 50,5% του φορολογητέου, εξαιτίας των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλει. Άρα τίθεται θέμα ίσης και αναλογικής του εισόδηματος αντιμετώπισης του πολίτη από το κράτος.

Τούτων δοθέντων η κυβέρνηση αναμένει την καθαρογραφή της απόφασης, αλλά και το σκεπτικό για να δει, πού πρέπει να αλλάξει ο νόμος.

Όμως θα πρέπει να σημειωθεί, ότι αν τα σενάρια επαληθευτούν, το υπ. Εργασίας  θα υποχρεωθεί να αλλάξει τη δομή του νόμου και να «πειράξει» τους συντελεστές υπολογισμού των εισφορών αλλά και συνακόλουθα τους συντελεστές υπολογισμού των συντάξεων. Όμως αν ληφθεί υπόψη ότι  τα πρωτογενή πλεονάσματα ( 4,1 % του ΑΕΠ το 2017) οφείλονται και στη βοήθεια του ΕΦΚΑ εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι συζητήσεις με τους θεσμούς για το μακροοικονομικό σενάριο μπαίνουν σε άλλη βάση.

Άλλωστε κατά παράδοση  οι δανειστές ζητούν ισοδύναμα ώστε τα νούμερα να μην αλλάξουν, όπως συνέβη με την περίπτωση  αντισυνταγματικότητας των περικοπών στις αποδοχές των στρατιωτικών, αστυνομικών, λιμενικών, πυροσβεστών, γιατρών του ΕΣΥ και καθηγητών των ΤΕΙ. Η επιλογή προς στιγμή πάντως της κυβέρνησης είναι να θεραπεύει τις αντισυνταγματικές διατάξεις με πολύ αργούς ρυθμούς εξοικονομώντας έτσι 2 μονάδες του ΑΕΠ ή 3,6 δισ. ευρώ από τη μη αυτόματη εφαρμογή των αποφάσεων των δικαστηρίων.

Γιώργος Αλεξάκης