Μεταξύ άλλων, ο κ. Δραγασάκης αναφέρθηκε στην ελληνική βιομηχανία και τις προοπτικές της, σημειώνοντας ότι κατά τις τελευταίες δεκαετίες δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι η βιομηχανία και η εκβιομηχάνιση είναι μια υπόθεση που αφορά το παρελθόν και όχι το μέλλον. Μια άλλη άποψη που καλλιεργήθηκε ήταν ότι η βιομηχανία έχει μέλλον αλλά ως μια δραστηριότητα που αφορά αποκλειστικά και μόνο αναπτυσσόμενες χώρες.

«Σήμερα όμως διαπιστώνουμε ότι η συζήτηση για τη βιομηχανία και την επαναβιομηχάνιση ανακάμπτει παγκοσμίως, με νέους βεβαίως όρους», υπογράμμισε, συμπληρώνοντας ότι «πρέπει η βιομηχανία, οι αλυσίδες αξίας, τα ερευνητικά ιδρύματα, οι υποδομές, καθώς και οι υπηρεσίες που την υπηρετούν, ως ένα συνεκτικό παραγωγικό οικοσύστημα, να αποκτήσει κεντρική θέση στη νέα παραγωγική ταυτότητα της χώρας. Αναφέρομαι βεβαίως σε μια βιομηχανία που στηρίζεται στην κοινωνικά υπεύθυνη επιχειρηματικότητα, που επενδύει στη γνώση, στην έρευνα,  και την καινοτομία, επιδιώκει την υποκατάσταση των εισαγωγών και την εξωστρέφεια, σέβεται τους εργαζόμενους και το περιβάλλον».

Σύμφωνα με τον κ. Δραγασάκη, με την έξοδο από τα μνημόνια, η χώρα αποκτά αυξημένους βαθμούς ελευθερίας αλλά αναλαμβάνει και την ευθύνη να πορευθεί με δική της ευθύνη, με το δικό της σχέδιο. «Δημιουργούμε τα δικά μας ταμειακά αποθέματα, τα οποία θα κρατηθούν ως ένα ταμείο σταθεροποίηση και θωράκισης της χώρα σε περίπτωση διεθνών αναταράξεων», σημείωσε.

Παράλληλα, τόνισε πως «οι επιδόσεις της οικονομίας και η πολιτική σταθερότητα που έχουμε επιτύχει και η βελτίωση της εμπιστοσύνης καθιστούν πιθανές, αν όχι βέβαιες, διαδοχικές αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας, γεγονός που θα επιτρέψει τη μείωση του επενδυτικού ρίσκου, τη μείωση του κόστους χρήματος και την ενίσχυση των επενδύσεων».

«Έπειτα λοιπόν από μια δεκαετία κρίσης μπορούμε να μεταβούμε σε μια δεκαετία ανάπτυξης, μ’ ένα σχέδιο για την Ελλάδα του 2030, που πρέπει να συγκροτήσουμε μαζί, κυβέρνηση, φορείς, κοινωνία», πρόσθεσε ο κ. Δραγασάκης.

Επιπλεόν, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μίλησε για τον κρίσιμο ρόλο που καλείται να παίξει η νέα Αναπτυξιακή Στρατηγική.

«Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα, λοιπόν, είναι ένα σχέδιο ολιστικής ανάπτυξης με βιωσιμότητα και δικαιοσύνη», υπογράμμισε παρουσιάζοντας τις τρεις διαστάσεις της ολιστικότητας:

• Η οικονομική
• Η οικολογική:  το παράδειγμα του ενεργειακού μετασχηματισμού
• Η κοινωνική:  οι ανισότητες εμπόδιο στην ανάπτυξη

Αναφορικά με τη θέση της βιομηχανίας στη νέα Αναπτυξιακή Στρατηγική, ανέφερε ότι πρέπει να εφαρμοστούν μέτρα τα οποία περιλαμβάνουν:

• Την ενίσχυση της διασυνδεσιμότητας μεταξύ κλάδων και τομέων της οικονομίας
• Την εστίαση σε βασικούς τομείς καινοτομίας και υψηλής προστιθέμενης αξίας
• Την ενθάρρυνση της κοινωνικά υπεύθυνης επιχειρηματικότητας καθώς και δυναμικών δικτύων, όπως και άλλων μορφών συνεργασίας μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων