Κατόπιν συναντήσεων με τον υπουργό Οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ΔΝΤ, την ΤτΕ και άλλους δημόσιους οργανισμούς και εμπορικές τράπεζες, η HSBC θεωρεί πως η Ελλάδα φαίνεται να είναι σε καλό δρόμο για μια "καθαρή" έξοδο από το πρόγραμμα διάσωσης, ενώ εκτιμά πως το ΔΝΤ μπορεί να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα υπογράφοντας την ανάλυση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους.
Αναφορικά με τα προαπαιτούμενα, από τις επαφές με εκπρόσωπο, η τράπεζα επαναβεβαίωσε την πεποίθησή της ότι δεν θα υπάρξουν σοβαρά εμπόδια, παρότι έχουν κλείσει λίγα από τα 88, καθώς και η κυβέρνηση εμφανίζεται υψηλά δεσμευμένη στο θέμα. Ωστόσο σημειώνει ότι δεδομένου του μεγάλου αριθμού δράσεων, δεν μπορεί να αποκλειστεί καθυστέρηση στην εφαρμογή. Σε αυτή την περίπτωση, περιμένει το Eurogroup να αποφασίσει στις 21 Ιουνίου ότι υπάρχει ευρεία επιτυχία στα μέτρα αλλά πιθανά η εκταμίευση της δόσης και η πλήρης συμμόρφωση να ακολουθήσει τον Ιούλιο ή ακόμα και τον Αύγουστο. Ολοι οι θεσμοί, σημειώνει, απέκλεισαν επίσημη παράταση του προγράμματος καθώς αυτό θα απαιτούσε εγκρίσεις από κοινοβούλια.
Η λύση στο χρέος
Για το θέμα του χρέους, οι θεσμοί περιμένουν συμφωνία στις 21 Ιουνίου στο πακέτο που θα εφαρμοστεί στο τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο.
Η εκτίμηση είναι ότι θα περιλαμβάνει ένα εμπροσθοβαρές πακέτο, με προκαταβολική επιμήκυνση των δανείων και των τόκων του EFSF κατά 10-12 χρόνια, κάτι που θα εξομαλύνει τις πληρωμές, κάλυψη των απαιτήσεων του ΔΝΤ για τη βιωσιμότητα (πληρωμές ως 15% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα και 20% μακροπρόθεσμα), τουλάχιστον με βάση τη μακροπρόθεσμη πρόβλεψη της Κομισιόν για ανάπτυξη 1,5%.
Σε ό,τι αφορά το «γαλλικό κλειδί» για το χρέος, η HSBC μιλά για έναν ημιαυτόματο μηχανισμό που εκτιμάται από τους συνομιλητές της ότι θα συμφωνηθεί.
Επιτήρηση
Για το θέμα της επιτήρησης μετά το πρόγραμμα, η τράπεζα καταγράφει την αισιοδοξία της Αθήνας ότι θα είναι ελαφριά αλλά η αίσθηση που αποκόμισε από τις επαφές με την Κομισιόν είναι ότι θα είναι «αρκετά αυστηρή». Με την Ελλάδα να μη χρειάζεται κεφάλαια, αυξάνει ο κίνδυνος καθυστερήσεων που θα δημιουργήσουν αβεβαιότητα στις αγορές (ειδικά αν υπάρχουν και αμφιβολίες για τη μελλοντική ελάφρυνση χρέους). Θα είναι κρίσιμο να δούμε αν θα υπάρχουν στόχοι για τις ιδιωτικοποιήσεις που έως τώρα είναι κατώτερες των προσδοκιών, οι οποίοι θα περιληφθούν στη μετά πρόγραμμα επιτήρηση.