Όπως αναφέρει, η απόφαση μπορεί να μην είναι αρκετή για να υπογράψει το ΔΝΤ τη βιωσιμότητα ανάλυσης χρέους (αναφέρει χαρακτηριστικά τις επιφυλάξεις που εξέφρασε η Κριστίν Λαγκάρντ για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα), αλλά πιστεύει ότι προσφέρει μια καλή βάση για το μέλλον και εξαρτάται πλέον από τη χώρα να βελτιώσει την αναπτυξιακή της προοπτική.
Κατά την HSBC, το γεγονός ότι το Ταμείο δεν υπογράφει τη βιωσιμότητα μπορεί να περιορίσει τη βραχυπρόθεσμη δυναμική σχετικά με την επενδυτική εμπιστοσύνη, τις μεγάλες αναβαθμίσεις οίκων αξιολόγησης και την πιθανότητα διεύρυνσης της επενδυτικής βάσης. Μπορεί επίσης να περιορίσει το εύρος πιθανής μείωσης των επιτοκίων στα ελληνικά ομόλογα βραχυπρόθεσμα, δημιουργώντας κάποια αβεβαιότητα για το πόσο χρέος θα μπορούσε να εκδώσει ο ΟΔΔΗΧ τους επόμενους μήνες.
Όμως, επισημαίνει ότι τα «θετικά» υπερτερούν των «αρνητικών». Η χώρα εξέρχεται από το πρόγραμμα με «μαξιλάρι» 24 δισ. ευρώ και η μέση ωρίμανση του χρέους ξεπερνά τα 20 χρόνια. Ετσι, το μόνο που χρειάζεται είναι να δείξει η χώρα στις αγορές ότι μπορεί να αναπτυχθεί. Αυτό, τονίζει, θα μπορούσε να πυροδοτήσει ένα θετικό κύκλο βελτιωμένης βιωσιμότητας χρέους και χαμηλότερων επιτοκίων.
Αναλύοντας τη λύση που δόθηκε στο χρέος, η HSBC τονίζει ότι με βάση το δικό της DSA, η επέκταση των ωριμάνσεων είναι αρκετή για να καλύψει το κριτήριο (ετήσιες πληρωμές κάτω του 15% του ΑΕΠ και μακροπρόθεσμα κάτω του 20%), τουλάχιστον με βάση τη μακροπρόθεσμη πρόβλεψη για την ανάπτυξη της Κομισιόν (1,5%). Αντίθετα δεν αρκεί, αν η μακροπρόθεσμη ανάπτυξη είναι 1%.
Σημειώνει τα έξτρα «καρότα», όπως η επιστροφή των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα σε εξαμηνιαίες δόσεις ως το 2022 αλλά και το γεγονός ότι δεν υιοθετήθηκε ο «γαλλικός μηχανισμός».
Αισιοδοξία
Όπως σημείωνει ο οίκος, παρότι ο γαλλικός μηχανισμός δεν θα ενεργοποιούνταν πριν περάσουν 15 χρόνια (ή και καθόλου), είχε στόχο να συγκεράσει τη διαφορά μεταξύ Κομισιόν και ΔΝΤ σε ό,τι αφορά την πρόβλεψη για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη (1,5% έναντι 1%). Με 1% το DSA δείχνει ότι δεν πληρούνται τα κριτήρια βιωσιμότητας μετά το 2033.
Επ’ αυτού, ως γνωστόν, το Eurogroup ανακοίνωσε ότι είναι έτοιμο να προχωρήσει σε νέα ελάφρυνση χρέους αν απαιτηθεί το 2032, υπό την προϋπόθεση ότι η χώρα θα παραμείνει πιστή στο δημοσιονομικό πλαίσιο που καθορίστηκε.
Η έκθεση αποδίδει τη διστακτικότητα των υπουργών Οικονομικών να υιοθετήσουν το μέτρο στον φόβο ότι εξασφαλίζοντας την Ελλάδα σε περίπτωση υποαπόδοσης στο μέτωπο της ανάπτυξης, δεν θα είχε τα κίνητρα να προχωρήσει σε δομικές μεταρρυθμίσεις ή θα αντέστρεφε κάποιες εξ όσων υλοποίησε.
Όπως, πάντως, γράφει στην έκθεση, ο γαλλικός μηχανισμός δεν είναι «πανάκεια».
Επιπρόσθετα η συμμετοχή στο QE παραμένει απίθανη εξαιτίας της επιλογής για «καθαρή έξοδο», κάτι που σημαίνει ότι θα χαθεί τον Αύγουστο η εξαίρεση (waiver) καθώς η χώρα παραμένει σε μη επενδυτική βαθμίδα. Ωστόσο αυτό δεν αποτελεί κατά την HSBC σημαντικό ζήτημα.
Σε ό,τι αφορά το μαξιλάρι ρευστότητας, ο οίκος εκτιμά ότι δεν χρειάζονται πολλά, ώστε η χώρα να είναι απόλυτα καλυμμένη όχι μόνο τους επόμενους 22 μήνες αλλά και επιπλέον δύο χρόνια αργότερα. Για το 2021 και το 2022 οι πληρωμές είναι περίπου 8 δισεκατομμύρια ευρώ (προς ΔΝΤ και ιδιώτες επενδυτές) και η χώρα, αν πιάνει τους στόχους στο πρωτογενές πλεόνασμα, μπορεί να μη χρειαστεί καν να βγει στις αγορές, δεδομένου ότι θα έχει λαμβάνειν και τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα.
Για την HSBC, η συμφωνία αγοράζει χρόνο ώστε η Ελλάδα να δείξει πως είναι σοβαρή σε ό,τι αφορά το θέμα της ανάπτυξης και των δομικών μεταρρυθμίσεων. Η χώρα ήδη εξέπληξε θετικά το πρώτο τρίμηνο, με ετήσιο ρυθμό μεγέθυνσης 2,3%, και η HSBC αναβαθμίζει την πρόβλεψη για φέτος στο 2,1% έναντι 1,9%, ενώ διατηρεί σταθερή την εκτίμηση για 2,5% το 2019.
Καθώς βελτιώνεται η αγορά εργασίας, μια ουσιαστική αύξηση της παραγωγικότητας εμφανίζεται να είναι το κλειδί, ειδικά αν ληφθούν υπόψη τα αρνητικά δημογραφικά στοιχεία. Κλειδί είναι και οι επενδύσεις, που είναι 40% λιγότερες απ’ ό,τι πριν την κρίση.