Αν τα πράγματα αλλάξουν για κάποιο λόγο μέσα στο 2007, δεν αποκλείεται να πάει σε εκλογές ο πρωθυπουργός, ίσως κατά τον Μάϊο και το πιθανότερο, κατά τον Οκτώβριο. Προς το παρόν όμως δεν προσανατολίζεται σε επίσπευση των εκλογών πριν από τη λήξη της κυβερνητικής θητείας, τον Μάρτιο του 2008, ή κάπου εκεί.
Η μοναδική απειλή που φαίνεται να αισθάνεται κάπως ο κ. Καραμανλής σήμερα προέρχεται από την πλευρά της Κομισιόν, ειδικά μετά τις τελευταίες δηλώσεις του επιτρόπου κ. Αλμούνια που επιμένει ότι θέλει να δει πραγματικές διαρθρωτικές αλλαγές για να πέσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού, προκειμένου να βγει από την επιτήρηση η ελληνική οικονομία. Για να πάει σε εκλογές ο πρωθυπουργός θα ήθελε προηγουμένως η Κομισιόν να άρει την επιτήρηση, ώστε να μπορεί η κυβέρνηση να πανηγυρίσει, αφού θα έχει και «διεθνή» εύσημα για την πορεία της οικονομίας και πως κατάφερε να την ανορθώσει, αλλά και για να έχει λυμένα τα χέρια να προχωρήσει σε παροχές. Ακόμη περισσότερο, να μπορεί να δημιουργήσει προσδοκίες στον κοσμάκη για την επόμενη τετραετία που η οικονομία δεν θα είναι υπό επιτήρηση.
Με αυτή την έννοια, ο πρωθυπουργός στην ομιλία του για την οικονομία ήταν μελετημένα προσεκτικός. Ηταν φειδωλός σε παροχές, υποσχόμενος μόνο αυξήσεις στο ΕΚΑΣ και στην αγροτική σύνταξη σε δύο δόσεις η αύξηση του ΕΚΑΣ, με την πρώτη να φθάνειαπό τα 160 στα 230 ευρώ μέχρι το 2008 και εκείνη του ΟΓΑ από τα 227 στα 330 ευρώ- με το επιχείρημα ότι τόσα επιτρέπει η κατάσταση της οικονομίας. Την κατάσταση μάλιστα της οικονομίας την επικαλέστηκε επανειλημμένα και της έδωσε περίπου «ιδεολογικό» περιεχόμενο συνετής διαχείρισης. Είπε ότι θέλει να βγάλει την πολιτική ζωή της χώρας από τον φαύλο κύκλο των προεκλογικών παροχώνκαι των εξυγιαντικών μέτρων λιτότητας που αναγκαστικά ακολουθούν όταν ξεπερνώνται οι δυνατότητες της οικονομίας.
Ο κ. Καραμανλής είπε σχετικά με τα παραπάνω ότι η κυβέρνηση νοικοκυρεύει τα δημοσιονομικά της χώρας μετά τα τεράστια ελλείμματα που βρήκε-χρησιμοποιώντας βέβαια τα στοιχεία της λεγόμενης απογραφής-, αλλά έχει ακόμη ανήφορο μπροστά της. Γι΄ αυτό η κυβέρνηση δίνει όπου μπορεί, όσο μπορεί, κυρίως για να ανακουφίσει τους χαμηλοσυνταξιούχους, ενώ ταυτόχρονα είναι αποφασισμένη να εξαλείψει τα ελλείμματα και να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις, αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος, που έτσι και αλλιώς ο πρωθυπουργός πιστεύει ότι είναι μικρό, αφού όλοι αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα των συγκεκριμένων προσπαθειών. Χαρακτήρισε δε «μονόδρομο» την ανάγκη για μεταρρυθμίσεις.
Κατά τα άλλα, ο κ. Καραμανλής τόσο κατά την ομιλία του, όσο και στη συνέντευξη τύπου βάδισε πάνω σε προαποφασισμένους άξονες. Χρησιμοποίησε την οικονομία για να δείξει σοβαρότητα διαχείρισης, επικαλέστηκε τη λογική για να πείσει για την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων καιυποστήριξε ότι η κυβέρνηση τις προωθεί με αποφασιστικότητα, πρόβαλε το επιχείρημα ότι χρειάζεται χρόνος για να μειωθούν η διαφθορά και η γραφειοκρατία στο δημόσιο αν και η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί και επιδεικνύει την γνωστή «μηδενική ανοχή»προς τα σχετικά φαινόμενα, όπως και απέναντι στη διαπλοκή, πρόσφερε την κάλυψή του όπου οι ερωτήσεις ήταν επιθετικές σχετικά με ανεπάρκειες, καθυστερήσειςκαι παραλείψεις σε διάφορους τομείς, απέφυγε να είναι επιθετικός προς την αντιπολίτευση, όπως απέφυγε και τις καταγγελτικές αναφορές στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, «πούλησε» μείγμα συναίνεσης και αποφασιστικότητας και γενικά εμφανίστηκε ως πρωθυπουργός «όλων των ελλήνων». Συγκεκριμένα είπε:
-Για την Παιδεία ότι πρέπει να αλλάξει κάτι, ιδιαίτερα στην Ανώτατη Παιδεία και εμφανίστηκε αποφασισμένος να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, αφού άλλωστε η γνώση αποτελεί πλέονσημαντικότατη παράμετρο οικονομικής ανάπτυξης. Κατήγγειλε όλους όσους αρνούνται τον δάλογο.
-Για το Ασφαλιστικό ότι αυτή την τετραετία γίνεται η προσπάθεια αποτύπωσης των προβλημάτων και την επόμενη θα ληφθούν οι αποφάσεις θεραπείας. Κατήγγειλε και πάλι όσους αρνούνται τον διάλογο και παράλληλα αναγνώρισε ότι η υπογεννητικότητα αποτελεί εθνικό πρόβλημα, αλλά η κυβέρνηση δίνει στους πολύτεκνου όσα της επιτρέπει η κατάστασ