Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ούτεπολιτική, ούτε πολιτική ζωήστην Ελλάδα, με την πραγματική έννοια του όρου. Υπάρχουν μηχανισμοί κουμπάρων, τρικλοποδιές και αλληλοκαρφώματα υπουργών και υφυπουργών, διασκεδαστές και γελωτοποιοί της τηλεόρασης που υποδύονται τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους, κόμματα που είτε δεν μπορούν είτε δεν θέλουννα βρουν βηματισμό και πολιτικό λόγο, βουλευτές έτοιμοι για όλα προκειμένου να εξυπηρετήσουν συμφέροντα ή να συγκεντρώσουν τα φώτα της τηλεόρασης, ηγέτες, που ο ένας το έχει ρίξει στον ακτιβισμό, ο άλλος προτιμά την εξαφάνιση, ο τρίτος προκαλεί τρικυμία στο ποτήρι και η τέταρτη έχει αποφασίσει να πετάει τη μπάλα στα μνήματα για να μην ενοχλήσει την κυβέρνηση.
Αν σ΄ αυτή την εικόνα προσθέσετε τις αβάσιμες καταγγελίες, τις αστήρικτες ερμηνείες, το θόλωμα των νερών, τις απερίγραπτες διεκδικήσεις κάποιων κλάδων, τις μηνύσεις, τους συμψηφισμούς,τις αγωγές και τα καρτέλ, τότε μπροστά σας έχετε την σημερινή πολιτική ζωή της Ελλάδας. Την πολιτική ζωή της Ελλάδας που δεν διαφέρει από το τουρλουμπούκι. Στην πραγματικότητα έχετε μία πολιτική ζωή που απεικονίζει επακριβώς το θρυλικό τουρλουμπούκι.
Γιατί τουρλουμπούκι συνιστούν ο εσμός των φίλων, συγγενών και κουμπάρων και οι δραστηριότητές τους, το ξύλο που παίζουν κάτω από την επιφάνεια του νερού ως γουοτερπολίστες οι διάφοροι υπουργοί και υφυπουργοί, η αναγωγή του κ. Ψωμιάδη σε εθνικό καραγκιοζοδιασκεδαστή και μαχαλόμαγκα, το ανάλογο θέατρο που παίζουν διάφοροι «δημοσιογράφοι» στην τηλεόραση, η εικόνα που παρουσιάζουν η Ν.Δ. το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, ο ΣΥΝ και το ΛΑΟΣ και μαζί μ΄ αυτά και ο ρόλος της Εκκλησίας με τη σημερινή της ηγεσία, οι εμφανίσεις βουλευτών τύπου κ. Τζουμάκα και κ. Κουλούρη, οι μηνύσεις και οι αγωγές του κ. Παπαθανασίου, η αεικινησία και οι συνεχείς λόγοι και δηλώσεις του κ. Παπανδρέου, η τακτική του ακριβοθώρητου που ακολουθεί ο κ. Καραμανλής,οι ακροβατισμοί του κ. Αλαβάνου, τα δεκανίκια που προσφέρει η κα Παπαρήγα στην κυβέρνηση.
Από κοντά οι απεργίες και οι διεκδικήσειςκαι οι απεργίες των δασκάλων, η άρνηση των πάντων για αλλαγές στην παιδεία, οι καταγγελίες που δεν αποδεικνύονται , οι μπούρδες που εκτοξεύονται ως ερμηνείες, το μέτρημα του πόσα κάνουν οι σημερινοί κυβερνώντες και πόσα οι προηγούμενοικαι φυσικά η προβολή που δίνουν σε όλα τα παραπάνω τα κανάλια της τηλεόρασης. Το ερώτημα που προκύπτει όμως δεν είναι πως θα προφυλαχθεί και πως θα πορευθεί ο πολίτης, αλλά αν θέλει να προφυλαχθεί, ή αν «την βρίσκει» με αυτό το τουρλουμπούκι.
Ο φόβος είναι ότι μάλλον «την βρίσκει» Αν δεν «την έβρισκε» δεν θα έμοιαζε τόσο με τουρλουμπούκι η πολιτική ζωή της χώρας.
Αγγελος Στάγκος