Την απάντηση θα την γνωρίζει το βράδυ της Τρίτης, στο Παρίσι, η κυβέρνηση, η οποία μπορεί να δηλώνει έτοιμη για τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, αλλά ήδη δια στόματος Γκίκα Χαρδούβελη, προσπάθησε να χαμηλώσει τον πήχυ των προσδοκιών, διαμηνύοντας ότι η Αθήνα δεν θέτει εκ των προτέρων κόκκινες γραμμές. Βλέπετε, ο κίνδυνος του "κουβά" είναι ορατός...
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι θα ήταν πιο εύκολο και πιο ευχάριστο για τον Αντώνη Σαμαρά, τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Γκίκα Χαρδούβελη, να δεχθούν, προκειμένου να ανοίξει η συζήτηση για το χρέος, την πρόκληση του κουβά με παγωμένο νερό- στην πλατεία Συντάγματος (ίσως για να μαζέψουν τους απαιτούμενους 180 βουλευτές για την προεδρική εκλογή), στο προαύλιο του Μαξίμου, στο πιλοτήριο του Εμπραέρ με το ραγισμέμο τζάμι, στην είσοδο των γραφείων του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου υπό τα βλέμματα του Αλέξη, του Παναγιώτη, της Ρένας και της Ζωής, ή στο Ζάππειο του "Γιώργου γερά, να φύγει η Δεξιά"- παρά να συζητήσουν με τους τεχνοκράτες της τρόικας, για ΕΝΦΙΑ, διαρθρωτικές αλλαγές, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό, ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, απολύσεις στο Δημόσιο, κατάρτιση του προϋπολογισμού του 2015, δημοσιονομικά κενά και αναθεώρηση του Μεσοπρόθεσμου...
Ψυχρολουσία, στη μια περίπτωση, ψυχρολουσία και στην άλλη, θα πει κάποιος. Το θέμα, όμως, είναι να μείνει κάτι στο τέλος: Να ανοίξει, εν ολίγοις, η συζήτηση για το ελληνικό χρέος. Είναι χαρακτηριστικό, δε, δημοσίευμα της Deutsche Welle , το οποίο διερωτάται κατά πόσο είναι ρεαλιστικός ο στόχος να ξεκινήσει αυτή η συζήτηση στο Παρίσι.
Το σχετικό δημοσίευμα, θυμίζει ότι σχεδόν πέντε χρόνια από την απαρχή της οικονομικής κρίσης, η Ελλάδα έχει λάβει βοήθεια ύψους 240 δισ. ευρώ, ιδιώτες πιστωτές αναγκάστηκαν να παραιτηθούν από μεγάλο μέρος των αξιώσεών τους, αλλά μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. "Το ελληνικό χρέος έχει εκτοξευτεί στα 320 δισ. ευρώ, το οποίο ανταποκρίνεται στο 180% του ΑΕΠ της χώρας, παρατηρεί η DW. Το χρέος σήμερα είναι αρκετά υψηλότερο σε σχέση με τα επίπεδα προ κρίσης. Σε αυτά τα συμφραζόμενα, το πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 1,5 δισ. ευρώ, φαντάζει μάλλον σαν σταγόνα στον ωκεανό", όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
Το πρόβλημα στην Ελλάδα, είναι ότι γενικά βιαζόμαστε. Βιαζόμαστε να ανεβοκατεβάζουμε τον πήχυ – είτε πρόκειται για τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, είτε για τον τάφο της Αμφίπολης- και να θέτουμε κόκκινες γραμμές οι οποίες στη πορεία γίνονται ροζ και ξεθωριάζουν. Βιαζόμαστε να προαναγγέλουμε έξοδο από την κρίση ή να "γονατογραφούμε" νόμους τύπου ΕΝΦΙΑ, και μετά να τρέχουμε να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Βιαζόμαστε να βρίσκουμε λύσεις μαγικές και να σχίζουμε μνημόνια. Βιαζόμαστε να κάνουμε συμβόλαια και τα λαό και να κλείνουμε τη Δεξιά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, για να τη θυμόμαστε 40 χρόνια μετά, μέρες που είναι...
Και η ψυχρολουσία που μένει στο τέλος, κάνει το Ice Bucket Challenge να μοιάζει με σάουνα...
Γρ. Νιάκας