Ο λόγος είναι προφανής, αφού το ιστορικότερο ελληνικό κόμμα, δεν δείχνει να έχει ανακτήσει τις απώλειες των δυσάρεστων εκλογών του 2012, όταν κατέγραψε πρωτοφανή εκλογική και πολιτική υποχώρηση. Αν επικρατήσουν συνθήκες ακραίας πολιτικής πόλωσης, είναι επόμενο ότι οι κομματικές δυνάμεις θα υποστούν αναπόφευκτη πίεση, δεδομένου η επικοινωνιακή προβολή του ΣΥΡΙΖΑ, ότι θα είναι «η πρώτη μετά τον εμφύλιο, αριστερή κυβέρνηση στη χώρα» μπορεί και να ακούγεται ελκυστικά σε παραδοσιακούς ψηφοφόρους της κομμουνιστικής Αριστεράς.
Δεν είναι τυχαία η προσπάθεια του Περισσού, ο οποίος βλέποντας τις κάλπες να πλησιάζουν σπεύδει επίμονα να κλείσει τα όποια στεγανά, κατατάσσοντας τον ΣΥΡΙΖΑ στα κόμματα αστικής διαχείρισης, με τα οποία οι Προγραμματικές Θέσεις του ΚΚΕ (άμεση και μονομερής διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από την Ε.Ε και το ΝΑΤΟ, μεταξύ άλλων) δεν τέμνονται πουθενά.
Έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι ο Γ.Γ της Κ.Ε του κόμματος Δημήτρης Κουτσούμπας με συστηματικές δημόσιες παρεμβάσεις του τον τελευταίο καιρό, προκαλεί ατμόσφαιρα «μίνι» πόλωσης στα αριστερά του πολιτικού φάσματος και προσπαθεί να «κάψει» το σενάριο σύμφωνα με το οποίο το ΚΚΕ, είναι διατεθειμένο να συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας ή έστω να δώσει ψήφο ανοχής.
«Συνεργασία; Ούτε γι΄ αστείο!..»
Σχετική νύξη φέρεται να έχει κάνει πρόσφατα το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και επικεφαλής του «Αριστερού Ρεύματος» στο κόμμα Π. Λαφαζάνης, όταν υπενθύμισε ότι ο αείμνηστος Χ. Φλωράκης, είχε δώσει οιονεί ψήφο ανοχής στις Προγραμματικές Δηλώσεις του ΠΑΣΟΚ το μακρυνό 1981.
Μιλώντας την Παρασκευή στα «Χανιώτικα Νέα» ο κ. Κουτσούμπας ήταν απόλυτος, όταν υπογράμμισε «Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναζητήσει και θα βρει κυβερνητικούς εταίρους ανάμεσα στα κόμματα που ταυτίζεται μαζί τους στην υπεράσπιση της στρατηγικής της ΕΕ, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης. Και με την ευκαιρία, μιας και άκουσα κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι το ΚΚΕ ίσως δώσει ανοχή σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται ότι μάλλον βρίσκονται …εκτός τόπου και χρόνου. Παραμονές Πρωτοχρονιάς έχουμε και όχι Πρωταπριλιάς».
Είναι σαφές ότι το ΚΚΕ σκοπεύει να υποστηρίξει φιλολαϊκά μέτρα για την τόνωση των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων, αλλά, σπεύδοντας να υποβαθμίσει τη σημασία αυτή της θέσης, επισημαίνει ότι και στην τρέχουσα περίοδο στη Βουλή το ίδιο ακριβώς έκανε σε προτάσεις με τις οποίες συμφωνούσε.
Στο ίδιο πλαίσιο, ο κ. Κουτσούμπας, επαναλαμβάνει σταθερά, ότι οι υπαρκτές διαφορές μεταξύ ΝΔ/ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ αφορούν στο «μείγμα οικονομικής πολιτικής», προκειμένου όμως να υπηρετήσουν τους κοινούς στόχους της ανταγωνιστικότητας και μεγαλύτερης κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων από την μια και την συμπίεση του εργατικού κόστους από την άλλη και συμπληρώνει ότι με όποιο τρόπο διαχείρισης, τα διαρθρωτικά μέτρα και οι αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις» θα είναι παρόντα και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.
Γιώργος Χατζηδημητρίου