Επιμένοντας μάλιστα στην ανάγκη πολιτικής λύσης, υπογραμμίζει ότι «μετά από τις σοβαρές παραχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης η απόφαση δεν είναι στα χέρια των Θεσμών που άλλωστε -με εξαίρεση την Ευρωπαϊκή Επιτροπή- δεν εκλέγονται και δεν λογοδοτούν στους λαούς, αλλά στα χέρια των ηγετών της Ευρώπης».

Παράλληλα επιρρίπτει ακέραια την ευθύνη σε πλευρές των συνομιλητών, "φωτογραφίζοντας" τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών μεταξύ άλλων. Παράλληλα, τονίζει ότι, η μη επίτευξη συμφωνίας, μέχρι στιγμής, «δεν οφείλεται σε μια υποτιθέμενη άτεγκτη, αδιάλλακτη και ακατανόητη στάση της Ελλάδας, αλλά στην επιμονή ορισμένων θεσμικών παραγόντων να καταθέτουν προτάσεις παράλογες και να δείχνουν παντελή αδιαφορία τόσο στην πρόσφατη δημοκρατική επιλογή του ελληνικού λαού, όσο και στη δημόσια παραδοχή και των τριών θεσμών ότι θα υπάρξει η αναγκαία ευελιξία, ώστε να γίνει σεβαστή η λαϊκή ετυμηγορία».

Ο κ. Τσίπρας περιγράφει αδρά, όλα τα σημεία στα οποία έχει υποχωρήσει η ελληνική πλευρά, αλλά, αναδεικνύει και τις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης που συμποσούνται πλέον στα Εργασιακά και το Ασφαλιστικό.

Ρίχνει το γάντι

Το άρθρο έχει τίτλο «Η Ευρώπη σε σταυροδρόμι». Είναι μεγάλης σημασίας ότι αυτές τις κρίσιμες ώρες γράφηκε στη Le Monde με σκοπό να υπερασπιστεί «κοινές ευρωπαϊκές αξίες» τις οποίες τα τελευταία χρόνια η Γαλλία, δείχνει, κατά πολλούς, να αφήνει απροστάτευτες, έχοντας ταυτιστεί σχεδόν με τη γραμμή του Βερολίνου.

Ωστόσο, καταλήγει με την οιονεί απειλητική υπόμνηση του αριστουργήματος του Χέμινγουέϊ «Για ποιον χτυπά η καμπάνα;», καθώς ο κ. Τσίπρας ρίχνοντας το τελευταίο του, όπως φαίνεται, χαρτί στο τραπέζι, προειδοποιεί ευθέως ότι η ακαμψία όσων θέλουν μια «διχοτομημένη» Ευρωπαϊκή Ένωση, «διακινδυνεύει να αποτελέσει την αρχή του τέλους για το εγχείρημα της Ενωμένης Ευρώπης, μετατρέποντας την ευρωζώνη από νομισματική ένωση σε ζώνη συναλλαγματικών ισοτιμιών.Επιπρόσθετα,  πυροδοτεί και μια διαδικασία οικονομικής και πολιτικής αβεβαιότητας που είναι πολύ πιθανό να μετασχηματίσει πλήρως τις οικονομικές και πολιτικές ισορροπίες σε ολόκληρη τη Δύση».
Προηγουμένως ο κ. Τσίπρας στο άρθρο του, απευθυνόμενος, όπως γράφει στην παγκόσμια κοινή γνώμη, ενημερώνει ότι παρά την αντίθετη φημολογία, η ελληνική κυβέρνηση έχει καταθέσει ένα ευρύτατο πακέτο μεταρρυθμιστικών προτάσεων, με βασική κατεύθυνση τη δέσμευση σε χαμηλότερα-και ως εκ τούτου εφικτά- πρωτογενή πλεονάσματα το 2015 και το 2016 και σε υψηλότερα για τα επόμενα χρόνια, δεδομένου ότι προσδοκούμε ανάλογη αύξηση των ρυθμών ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.

"Ναι" και στις ιδιωτικοποιήσεις

Εξίσου βασικό σημείο των προτάσεών μας-προσθέτει- είναι η δέσμευση για αύξηση των δημοσίων εσόδων, μέσω, όμως, αναδιανομής των βαρών από τα χαμηλά και μεσαία στα υψηλά εισοδήματα, που μέχρι σήμερα απέφευγαν να πληρώσουν το δικό τους μερίδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης, καθώς στη χώρα προστατεύτηκαν αποτελεσματικά, τόσο από την πολιτική ελίτ, όσο και από τα «στραβά μάτια» της τρόικας.

Στο πλαίσιο αυτό, παραθέτει συγκεκριμένα, ότι η ελληνική πλευρά έχει αποδεχθεί την υλοποίηση σειράς θεσμικών μεταρρυθμίσεων, όπως η ενίσχυση της ανεξαρτησίας της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων και της Στατιστικής Αρχής, παρεμβάσεις για την επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης αλλά και παρεμβάσεις στις αγορές προϊόντων ώστε να αρθούν στρεβλώσεις και προνόμια.

Επίσης, εξηγεί, «παρά την κάθετη αντίθεσή μας στο μοντέλο ιδιωτικοποιήσεων που προωθείται από τους θεσμούς, γιατί δεν δημιουργεί αναπτυξιακή προοπτική και δεν μεταφέρει πόρους στην πραγματική οικονομία, αλλά στο, ούτως ή άλλως, μη βιώσιμο χρέος, αποδεχθήκαμε να ολοκληρώσουμε, με κάποιες μικρές τροποποιήσεις, το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων, αποδεικνύοντας έμπρακτα την διάθεσή μας για βήματα προσέγγισης».

Και τονίζει ότι «συμφωνήσαμε, επίσης, να υλοποιήσουμε μια μεγάλη μεταρρύθμιση στον ΦΠΑ απλοποιώντας το σύστημα και ενισχύοντας την αναδιανεμητική διάσταση του φόρου, ώστε να επιτύχουμε αύξηση τόσο της εισπραξιμότητας όσο και των εσόδων».

Έκτακτη εισφορά

Στις συνομιλίες, όπως αποκαλύπτει ο πρωθυπουργός η κυβέρνηση συμφώνησε για έκτακτη εισφορά στα πολύ υψηλά κέρδη, φόρο στο ηλεκτρονικό στοίχημα, εντατικοποίηση των ελέγχων των μεγαλοκαταθετών / φοροφυγάδων, μέτρα για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο, ειδικό φόρο πολυτελείας, διαγωνισμό για τις ραδιοτηλεοπτικές άδειες τις οποίες, όπως σχολιάζει, «η τρόικα ξέχασε συμπτωματικά επί πενταετία και άλλα»…

«Συμφωνήσαμε, επιπλέον, συνεχίζει ο πρωθυπουργός, να υλοποιήσουμε μια μεγάλη μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα. Με την ενοποίηση ταμείων και την κατάργηση διατάξεων που κακώς επιτρέπουν τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, γεγονός που αυξάνει το πραγματικό όριο συνταξιοδότησης. Και όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι οι απώλειες των ασφαλιστικών ταμείων που έχουν δημιουργήσει το μεσοπρόθεσμο πρόβλημα βιωσιμότητάς τους, οφείλονται κατά κύριο λόγο σε πολιτικές επιλογές για τις οποίες σοβαρότατη ευθύνη φέρουν τόσο οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις όσο και κυρίως η τρόικα (μείωση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων κατά 25 δισ. ευρώ μέσω του PSI αλλά και υψηλότατη ανεργία που οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στο ακραίο πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόζεται στη χώρα από το 2010)».

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει, στην Ελλάδα, οι συντάξεις έχουν μειωθεί σωρευτικά στα χρόνια του μνημονίου από 20% μέχρι και 48%, ενώ αυτή τη στιγμή το 44,5% των συνταξιούχων παίρνουν σύνταξη κάτω από το σταθερό όριο της σχετικής φτώχειας, την ώρα που ένα ποσοστό, περίπου 23,1% των συνταξιούχων, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, ζει σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.

Τέλος, απολογητικά, σημειώνει, ότι, «παρά τη δέσμευσή μας προς τους εργαζόμενους να αποκαταστήσουμε άμεσα την ευρωπαϊκή νομιμότητα στην αγορά εργασίας που αποδιαρθρώθηκε πλήρως την τελευταία πενταετία υπό το πρόσχημα της ανταγωνιστικότητας, αποδεχθήκαμε να υλοποιήσουμε την εργασιακή μεταρρύθμιση μόνο μετά από διαβούλευση με τον ILO, που ήδη έχει τοποθετηθεί θετικά στις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης».