Η εικόνα λίγες ημέρες προτού ανοίξουν οι κάλπες εμφανίζει έντονα σημάδια μιας πρωτοφανούς ρευστότητας που καθιστά παρακινδυνευμένες τις προβλέψεις για το εκλογικό αποτέλεσμα και επιτείνει την αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα.
Στην (κεντρο) Αριστερά μαίνεται ο εμφύλιος, μετά την αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ της Λαϊκής Ενότητας. Είναι φανερό ότι το κόμμα έχει μπει σε τροχιά περιδίνησης-όμηρος φυγόκεντρων δυνάμεων που διατρέχουν κάθετα τον κομματικό κορμό από την ηγετική πυραμίδα μέχρι τη βάση.
Στον ΣΥΡΙΖΑ πήραν τα όπλα
Ο πρόεδρος του κόμματος Α. Τσίπρας επιδιώκει μέσα σε επτά μόλις μήνες από τις εκλογές την ανανέωση της λαϊκής εντολής και μια καθαρή αυτοδυναμία, γνωρίζοντας ωστόσο, ότι μετεκλογικά, είτε θα υποχρεωθεί να συνεργαστεί με αυτούς τους οποίους σήμερα χαρακτηρίζει τμήμα της παρακμής, είτε θα παραμερίσει για να βρεθούν άλλες λύσεις.
Ο ίδιος σε μια προσπάθεια να περιορίσει τις απώλειες και να ενισχύσει τις ηθικές του εφεδρείες, κατηγορεί τώρα την πλευρά Λαφαζάνη ότι γκρέμισε την κυβέρνηση και επιτίθεται με δριμύτητα εναντίον των επικριτών του, υποστηρίζοντας ότι εκείνοι ευθύνονται για τον αιματηρό εμφύλιο. Ο κ. Τσίπρας έχει όλη την άνεση σήμερα να «καθαρίσει» τα ψηφοδέλτια, ωστόσο, η γνωστή «κίνηση των 53», θέτει όρους (όχι στη συνεργασία με ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ, Πρόγραμμα απαλλαγής από τα Μνημόνια κ.άλ) απειλώντας να θέσει υπό νέα ομηρία τον πρόεδρο του κόμματος.
Αφετέρου, περνώντας στην αντεπίθεση η πλευρά Λαφαζάνη, σημειώνει μεταξύ άλλων, ότι
«Ο κ. Τσίπρας έχει μετατραπεί στον κατ΄ εξοχή εκφραστή της νέας μνημονιακής τάξης. Αξιοποιώντας αριστερή ρητορεία και «επαναστατικές» εξάρσεις, που στην πραγματικότητα υμνούν το τρίτο μνημόνιο και τις βάρβαρες εφαρμοστικές του διατάξεις, έπεισε και τον πλέον δύσπιστο ότι πήρε επάξια από τους δανειστές στο Βερολίνο τη σκυτάλη που μέχρι χθες κρατούσαν τα παλαιά μνημονιακά κόμματα».
Οι μικροί εμφύλιοι
Οι εμφύλιοι ταλανίζουν το σύνολο της Κεντροαριστεράς στη χώρα παραπέμποντας ιστορικά, σε εποχές που ο χώρος του Κέντρου ήταν διάσπαρτος από μικρά ανυπόληπτα σχήματα.
ΠΑΣΟΚ και ΚΙΔΗΣΟ, απέτυχαν να υπερβούν τις διαφορές τους και συνεχίζουν σαν δυο τραίνα στη νύχτα. Ο Γιώργος Παπανδρέου που βρήκε μπροστά του το ανυπέρβλητο εμπόδιο Βενιζέλου δηλώνει τώρα μετανοιωμένος που δεν διέγραψε όσους θεωρεί πως τον έριξαν από την κυβέρνηση, λέγοντας χαρακτηριστικά «κανονικά θα έπρεπε να είχα διώξει τους αποστάτες όταν ήμουν πρωθυπουργός, όπως έκανε ο Τσίπρας. Και να ερευνηθεί το βρώμικο 2011, όπως το βρώμικο 1989. Μπορεί να έριξαν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά κανείς δεν μπορεί να μας εμποδίσει να ξαναχτίσουμε ενωμένοι το σπίτι μας».
Όμως και η κοινή εκλογική κάθοδος ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜ.ΑΡ υπό το σχήμα «Δημοκρατική Συμπαράταξη» που ανακοίνωσαν η Φώφη Γεννηματά και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, προκαλεί ισχυρούς εσωκομματικούς κραδασμούς στην πολιτικά εξαϋλωμένη Δημοκρατική Αριστερά. Συνολικά 31 μέλη της Κ.Ε του κόμματος μεταξύ των οποίων και ο Φώτης Κουβέλης εκφράζουν την αντίθεσή τους στην εκλογική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, ενώ υποστηρίζουν πως η πρόταση που υιοθετήθηκε από την ΚΕ, δεν έχει την πλειοψηφία.
Ο διμέτωπος των ΝΔ ΚΚΕ
Όπως αναφέρουν: «Η πρόταση για εκλογική σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ δεν συγκεντρώνει την πλειοψηφία των μελών της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς” και εξηγούν ότι “από τα 83 μέλη της Κ.Ε, 40 μέλη της καταψηφίζουν την πρόταση, είτε με τη συμμετοχή τους στη συνεδρίαση, είτε με κείμενο που κατέθεσαν, όσοι για αντικειμενικούς λόγους δεν μπόρεσαν να παραστούν. Επιπλέον, 2 μέλη ψήφισαν λευκό και ένα παρών».
Αριστερότερα από τις δυνάμεις αυτές, το ΚΚΕ αποδύεται σε έναν διμέτωπο αγώνα με στόχο αφενός να ενισχύσει τις φυγόκεντρες τάσεις στον εναπομείναντα ΣΥΡΙΖΑ κι αφετέρου να κατευθύνει τις διαρροές στους κομματικούς λειμώνες.
Και για να συμπληρωθεί αξιόπιστα το κάδρο, οφείλει κανείς να σημειώσει την ανελέητη προσπάθεια της ΝΔ –ταυτόχρονα με την επίθεση για την απαξίωση Τσίπρα-για την συρρίκνωση των ΑΝ.ΕΛΛ και τον επαναπατρισμό στην κομματική στέγη των γαλάζιων οπαδών που έστρεψαν τη πλάτη στα χρόνια των Μνημονίων και πληγώνουν το μαλακό υπογάστριο του κόμματος.
Γ.Χ