Το παρουσιαστικό του με εντυπωσίασε. Αντίκρισα ένα ρωμαλέο νεογέννητο κουταβάκι με χρώματα σε διακυμάνσεις του καφέ, εκφραστικά μάτια και μεγάλο θώρακα. Το βλέμμα του παρακλητικό και γλυκό,  ταυτόχρονα όμως ζωηρό και θάρραλέο. Στοιχεία ορατά η εξυπνάδα, η συναισθηματικότητα, αλλά και  μια ψυχική επιβλητικότητα  που σιγόβραζε στα καφέ του μάτια. Από την αρχή ταυτίστηκα μαζί του. Έβλεπα στον Ρεξ μια μικρή εκδοχή του εαυτού μου και αυτό  βοηθούσε να τον κατανοήσω καλύτερα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο penna.gr