Ωστόσο πρόκειται για ένα παγκόσμιο φαινόμενο που συνεχίζει να διχάζει την κοινή γνώμη. Για κάποιους παραμένει κραυγαλέα κλοπή, για άλλους είναι απλώς ένας γρήγορος και ανέξοδος τρόπος να απολαμβάνουν πρώτοι αγαπημένες ταινίες, τηλεοπτικές σειρές,  μουσική και βιντεοπαιχνίδια.

Η Ελλάδα δυστυχώς όχι μόνο αποτελεί κομμάτι του παγκόσμιου φαινομένου της διαδικτυακής πειρατείας, αλλά και ηγέτης του.

Το εν λόγω φαινόμενο σε μεγάλο βαθμό σχετίζεται τόσο με την οικονομική κρίση, όσο και με την εξέλιξη και τη διάδοση της τεχνολογίας.  Αναλυτικότερα, πάνω από το 50% της παράνομης διακίνησης υλικού μέσω προγραμμάτων peer to peer γίνεται σε χώρες της Ευρώπης. Σύμφωνα με τους συντελεστές διακίνησης παράνομου περιεχομένου οι πρωταθλητές της διαδικτυακής πειρατείας  είναι η Λετονία, η Βουλγαρία, η Λιθουανία, η Κροατία, η Ισπανία και η Ελλάδα.

Στον αντίποδα ανάμεσα στις χώρες με τη λιγότερη παράνομη διανομή περιεχομένου μέσω διαδικτύου είναι η Μαλαισία, η Γερμανία, η Αίγυπτος και η Ινδονησία.

“Η βιομηχανία συνεχίζει να αναπτύσσεται στις Η.Π.Α., ωστόσο τα επιδημικά επίπεδα πειρατείας εμποδίζουν τις πωλήσεις και την ανάπτυξη σε μια σειρά από χώρες της Ευρώπης όπου παρατηρούνται συντριπτικά νούμερα σε peer to peer παράνομες δραστηριότητες”, δήλωνει πρόεδρος της Entertainment Software Association, Michael Gallagher.

Προς το παρόν οι οργανισμοί που πλήττονται από την παράνομη διακίνηση περιεχομένου είναι ανήμποροι να αντιδράσουν στο παγκόσμιο φαινόμενο της διαδικτυακής πειρατείας καθώς η μόνη επιλογή είναι η νομική οδός με καταγγελία και άλλες αστικές διαδικασίες. Ωστόσο μέχρι να κλείσει ουσιαστικά μια σελίδα παράνομης διανομής περιεχομένου στο διαδίκτυο μπορεί να περάσουν αρκετά χρόνια.