Με τον όρο «δεσμευμένοι εργαζόμενοι» εννοούμε, τους ικανοποιημένους εργαζόμενους, όχι με τη στενή έννοια του μεγάλου μισθού αλλά με την έννοια ότι στην εργασία τους βιώνουν θετικά συναισθήματα, βρίσκουν νόημα σε αυτό που κάνουν και χρησιμοποιούν στο μέγιστο τα δυνατά τους σημεία. Οι ικανοποιημένοι εργαζόμενοι έχουν 31% υψηλότερη παραγωγικότητα, 37% υψηλότερες πωλήσεις, και τρεις φορές υψηλότερη δημιουργικότητα. Έχουν λιγότερο άγχος  και παίρνουν λιγότερο από 3 ημέρες αναρρωτική το χρόνο (οι μη δεσμευμένοι περισσότερες από 6). Η σωστή αναλογία μεταξύ θετικών και αρνητικών εμπειριών στον εργασιακό χώρο έχει μεγάλο αντίκτυπο στις παραγωγικές ομάδες. Έχει βρεθεί ότι η μικρότερη αναλογία είναι ο μαγικός αριθμός 3:1.

Η επικέντρωση στα δυνατά σημεία των εργαζομένων αυξάνει τη δέσμευσή τους στο στόχο, την αυτοπεποίθησή τους, την ικανοποίηση από την εργασία.

H παραγωγικότητα των εργαζομένων που λάμβαναν feedback πάνω στα δυνατά τους σημεία αυξήθηκε κατά 7,8%  σε σύγκριση με τους εργαζόμενους που δεν λάμβαναν feedback πάνω στα δυνατά τους σημεία. Συγκεκριμένα, μελέτη της Gallup στον εργασιακό χώρο δείχνει ότι αυτοί που χρησιμοποιούσαν τα δυνατά τους σημεία καθημερινά είχαν 44% περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας  με τους πελάτες και με το να μείνουν στην ίδια εργασία, και 38% περισσότερες πιθανότητες επιτυχία στην παραγωγικότητα. Επίσης, οι αποτελεσματικοί ηγέτες που επενδύουν στα δυνατά σημεία, η δέσμευση του προσωπικού αυξάνεται κατά 73% ενώ όταν δεν επικεντρώνονται σε αυτά μόνο το 9% είναι δεσμευμένο.

Το εργασιακό στρες οδηγεί στην απουσία του εργαζόμενου

Τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης, των περικοπών και των απολύσεων, της εργασιακής ανασφάλειας, του μεγαλύτερου φόρτου εργασίας καθώς και του έντονου ανταγωνισμού, έχει αυξηθεί το εργασιακό στρες, επιφέροντας αρνητικά αποτελέσματα τόσο στους εργαζόμενους όσο και στις εταιρίες. Επηρεάζει τόσο πολύ τον εργαζόμενο καθώς μπορεί να οδηγήσει σε ασθένεια (ψυχολογική και σωματική), σε απουσία από την εργασία (absenteeism) ή σε μια τυπική παρουσία του (preseteeism) στον εργασιακό χώρο. Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία πανευρωπαϊκών ερευνών, που δείχνουν ότι, τα τελευταία χρόνια, το στρες θεωρείται υπεύθυνο για περισσότερες από τις μισές απουσίες (50-60%) των εργάσιμων ημερών. Την ίδια στιγμή, 4 στους 10 εργαζομένους πιστεύουν ότι η εταιρία τους δεν διαχειρίζεται σωστά το εργασιακό άγχος, ενώ λιγότερο από το 30% των επιχειρήσεων στην Ευρώπη διαθέτουν διαδικασίες για την αντιμετώπιση του.

Ειδικότερα, σύμφωνα με πανευρωπαϊκές έρευνες:

• το stress ευθύνεται για περισσότερες από τις μισές απουσίες (50-60%) των εργάσιμων ημερών
• λιγότερο από το 30% των επιχειρήσεων στην Ευρώπη διαθέτουν διαδικασίες για την αντιμετώπιση του
• 136 δισεκατ. ευρώ είναι, στην Ευρώπη, το κόστος σε απώλεια παραγωγικότητας όπου περιλαμβάνεται και η απουσία από την εργασία με άδεια ασθένειας
• το 51% των εργαζομένων «δεν ήταν δεσμευμένοι» στην εργασία του και μόνο το 28,5% δήλωσε ότι είναι δεσμευμένο (έρευνα της εταιρίας Gallup το 2015)

Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η διαχείριση του εργασιακού στρες αλλά και των άλλων ψυχοκοινωνικών κινδύνων είναι σημαντική για τη δημιουργία ενός υγιούς εργασιακού περιβάλλοντος, όπου οι εργαζόμενοι παραμένουν υγιείς και η εταιρική κουλτούρα είναι περισσότερο θετική, κάτι το οποίο αυξάνει την απόδοση και την παραγωγικότητα.

Η Όλγα Παπατριανταφύλλου, Leadership & Wellness Coach και Managing Director της OP Performance and Well-being εξηγεί τι δημιουργεί το εργασιακό στρες και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος διαχείρισής του.

-Κ. Παπατριανταφύλλου, ποιοι πιστεύετε ότι είναι οι κυριότεροι παράγοντες άγχους στον εργασιακό χώρο;

Οι κυριότεροι παράγοντες που προκαλούν άγχος στον εργασιακό χώρο σχετίζονται με τα εξής:

• Τις εργασιακές σχέσεις, που θεωρείται μάλιστα ο κυριότερος παράγοντας. Το να δουλεύουμε με άλλους μπορεί να είναι  ικανοποιητικό ή πολύ στρεσογόνο. Όταν οι σχέσεις με τους συναδέλφους δεν είναι καλές, αυτό δημιουργεί μεγάλο στρες. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να πάνε στη δουλειά τους γι’ αυτό το λόγο. Όταν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, τότε υπάρχει αμφιβολία, περιορισμένη επικοινωνία, επιφυλακτικότητα, τα προβλήματα λύνονται δύσκολα, η απόδοση επηρεάζεται και υπάρχει μικρή ικανοποίηση από τη δουλειά.  Αντίθετα όταν οι σχέσεις είναι καλές συμβάλλουν στο καλό ηθικό των υπαλλήλων και την αύξηση της παραγωγικότητας.
• Τους ρόλους, οι οποίοι όταν δεν είναι ξεκάθαροι, δημιουργούνται εντάσεις και κούραση. Υπάρχει μια διάθεση παραίτησης και αυξάνονται τα επίπεδα του άγχους και οι απουσίες στο χώρο εργασίας.
• Τις απαιτήσεις από την εργασία. Αυτό περιλαμβάνει τις ώρες και το φόρτο εργασίας. Σήμερα που οι εργαζόμενοι παραμένουν στο χώρο της εργασίας πολλές ώρες λόγω των συνθηκών, αυτό μπορεί να έχει μεγάλο αντίκτυπο τόσο στην υγεία τους όσο και στην προσωπική και οικογενειακή τους ζωή. Πολύ συχνά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στη δουλειά τις μεταφέρει στο σπίτι αλλά και το αντίθετο (από το σπίτι στην εργασία).
• Την υποστήριξη, που περιλαμβάνει το κατά πόσο η εταιρία έχει κάποια πολιτική για την αντιμετώπιση του στρες, αν υπάρχει εποικοδομητικό feedback, καθώς και αν η εταιρία παρέχει πληροφορίες και πόρους και φυσικά κατά πόσο οι εργαζόμενοι έχουν πρόσβαση σε αυτά.

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος διαχείρισης του εργασιακού στρες;

Η πρόληψη θα μπορούσε να θεωρηθεί ο καλύτερος τρόπος για τη διαχείριση του εργασιακού στρες. Οι διευθυντές και τα υψηλόβαθμα στελέχη των εταιριών μπορούν να προωθήσουν και να ενθαρρύνουν ένα περιβάλλον όπου οι εργαζόμενοι θα αναπτύξουν δεξιότητες για τη διαχείριση και την αντιμετώπιση του άγχους. Αυτό μπορεί να συμβεί μέσα από κάποιο ειδικό πρόγραμμα πρόληψης, το οποίο για να είναι αποτελεσματικό θα πρέπει να υιοθετεί μια συνολική οπτική και να επικεντρώνεται σε όλο το σύστημα του οργανισμού (εντοπισμός των πηγών κινδύνου, ερωτηματολόγια, μέτρα πρόληψης, παρακολούθηση σχεδίου κ.α.)

Χωρίς αμφιβολία, η αντιμετώπιση του εργασιακού στρες αλλά και των άλλων ψυχοκοινωνικών κινδύνων είναι σημαντική για τη δημιουργία ενός υγιούς εταιρικού περιβάλλοντος, το οποίο αυξάνει την απόδοση και την παραγωγικότητα σε μία επιχείρηση.