Συγκεκριμένα, η έρευνα υπογραμμίζει ότι το σύστημα φορολογίας εισοδήματος της Ελλάδας είναι άδικο και αναποτελεσματικό, ενώ αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για την επιχειρηματικότητα και αποτυγχάνει να αντιμετωπίσει τις φορολογικές ανισότητες. Επιπλέον, είναι υπερβολικά περίπλοκο, αλλάζει πολύ συχνά και είναι φτιαγμένο με τρόπο που διευκολύνει τη φοροδιαφυγή.

Παράλληλα υπογραμμίζεται ότι μέσα σε οκτώ χρόνια (2008-2016) οι έκτακτοι άμεσοι φόροι αυξήθηκαν κατά 94%, τα έσοδα από φόρους στην περιουσία επταπλασιάστηκαν, οι φόροι στην παραγωγή το 2015 έφτασαν στο 16,1% του ΑΕΠ από 12,7%. Επιπλέον η Ελλάδα είναι τρίτη στη λίστα με τα κράτη - μέλη της ΕΕ με τις υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές και μια από τις χώρες με τους υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές.

Η ελληνική φορολογική πραγματικότητα σήμερα

• Οι επιχειρήσεις φορολογούνται με εξαιρετικά υψηλό συντελεστή 29%, τη στιγμή που ο μέσος όρος της ΕΕ το 2016 ήταν 22,6%. Ο συνολικός φορολογικός συντελεστής για τις επιχειρήσεις (με τις ασφαλιστικές εισφορές) δε, είναι υψηλότερος για το 2017 από τοναντίστοιχο της Σουηδίας (50,7% έναντι 49%).
• Το 2015 το 88,2% των φορολογούμενων, που δήλωναν εισοδήματα κάτω των 25.000 ευρώ ετησίως, πλήρωναν το 32,7% των φόρων. Το υπόλοιπο 11,8% πλήρωνε το 67,3% των φόρων.
• Το 71% των ελεύθερων επαγγελματιών και το 93% των αγροτών δηλώνουν εισοδήματα μικρότερα των 9.000 ευρώ ετησίως.
• Οι φόροι εισοδήματος στην Ελλάδα αποτελούν μόνο το 21% των συνολικών εσόδων από φόρους και εισφορές.
• Τα περισσότερα έσοδα προέρχονται κυρίως από τους έμμεσους φόρους, όπως ο ΦΠΑ (41%), και από τις ασφαλιστικές εισφορές (35,2%) και
• Το 2015 ο φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων έφερε έσοδα ίσα με το 5,4% του ΑΕΠ - σχεδόν μισό από ό,τι στις άλλες χώρες ης ΕΕ.

Η έκθεση τονίζει ότι η Ελλάδα είναι η τελευταία ανάμεσα σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ σε θέματα που αφορούν τη φορολογία ενώ το διάστημα 2001 - 2015 ψηφίστηκαν στη χώρα μας  36 αμιγώς φορολογικοί νόμοι .

Οι προτάσεις πολιτικής

Σύμφωνα με τη μελέτη της διαΝΕΟσις ο καλύτερος συμβιβασμός μεταξύ οικονομικής αποτελεσματικότητας και οικονομικής δικαιοσύνης μπορεί να επιτευχθεί με έναν φορολογικό συντελεστή στο 20% ή δύο φορολογικούς συντελεστές στο 20% και 25%, με χαμηλότερη έκπτωση φόρου και με ριζική αναμόρφωση του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας. Αναλυτικότερα οι προτάσεις πολιτικής περιλαμβάνουν:

• Τη μείωση του ύψους (σε 20% - 25%) και του πλήθους (σε δύο το πολύ) των συντελεστών φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων.
• Τη δραστική μείωση του συντελεστή φορολογίας εισοδήματος νομικών προσώπων το πολύ σε 20%.
• Τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης με επανεξετάση επιχειρηματικών δαπανών που εκπίπτουν.
• Τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών.
• Τη μη επιβολή έκτακτων ή πρόσθετων φόρων στα δηλωθέντα εισοδήματα
• Την περαιτέρω διάδοση της χρήσης του πλαστικού χρήματος και της ηλεκτρονικής τιμολόγησης.
• Την εντατικοποίηση των φορολογικών ελέγχων για τη μη επιβολή κυρώσεων και την ταχεία επίλυση φορολογικών διαφορών.
• Την αξιολόγηση και απλούστευση της φορολογικής νομοθεσίας.
• Τη διοικητική αναδιοργάνωση των φορολογικών αρχών με την ενίσχυση του αριθμού των εργαζόμενων στον φορολογικό έλεγχο και
• Τη δημιουργία ηλεκτρονικής φορολογικής διοίκησης.