Η προσφυγή στο ΣτΕ είχε γίνει από συνταξιούχους της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος που διεκδικούσαν αποζημίωση για τη ζημιά που υπέστησαν από τις περικοπές των επικουρικών συντάξεων τους που έγινε το 2011 από τα ασφαλιστικά ταμεία τους (ΕΤΑΤ ήδη ΕΤΕΑ) στο πλαίσιο της μνημονιακής πολιτικής που επιβλήθηκε από την κυβέρνηση, ενώ τόνιζαν ότι οι περικοπές αυτές είναι αντίθετες στο Σύνταγμα και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Ωστόσο, το Α’ τμήμα του ΣτΕ έκρινε κατά πλειοψηφία 3-2 ότι οι περικοπές δεν προσκρούουν σε άρθρα του Συντάγματος αλλά και στην ΕΣΔΑ. Το τμήμα τονίζει ότι πιτρέπεται στον νομοθέτη να προβαίνει στις αναγκαίες εκείνες επεμβάσεις σε περίπτωση «εξαιρετικά δυσχερών οικονομικών συνθηκών, να έχουν ως αποτέλεσμα ακόμη και τη μείωση του ύψους απονεμηθεισών παροχών, όταν το ύψος της κρατικής χρηματοδοτήσεως του ασφαλιστικού συστήματος, το οποίο καθορίζεται, κατ’ αρχήν, από τις πολιτικές επιλογές για τη διάθεση των κρατικών πόρων προς εκπλήρωση των ποικίλων αποστολών του κράτους, δεν επαρκεί για την βιωσιμότητα των ασφαλιστικών οργανισμών».

Ωστόσο, λόγω της σοβαρότητας του ζητήματος, η υπόθεση παραπέμφθηκε για οριστική κρίση στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου.