Μια ανάλυση του κλιματικού συστήματος της Γης, που περιλαμβάνει παράγοντες όπως η ικανότητα των ωκεανών να απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα και η συμπεριφορά των λεπτών σωματιδίων στην ατμόσφαιρα, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ακόμα και αν μπορούσαμε να μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου μας στο μηδέν τη νύχτα, ο πλανήτης ακόμα θα υπερθερμανθεί κατά δύο βαθμούς Φαρενάιτ έως το 2100.
Η μελέτη δημοσιεύεται στο τεύχος του Nature Climate Change τη Δευτέρα. Ο συντάκτης Thorsten Mauritsen από το Ινστιτούτο Μετεωρολογίας του Max Planck λέει ότι τα δεδομένα δείχνουν ότι η αύξηση κατά δύο βαθμούς που ισχύει σήμερα, θα μπορούσε εύκολα να αυξηθεί σε τρεις βαθμούς αν συνεχίσουν στα ίδια επίπεδα οι εκπομπές διοξειδίου τα επόμενα 15 χρόνια.
Η υπερθέρμανση του πλανήτη κατά 3,5 βαθμούς Φαρενάιτ θεωρείται εδώ και πολύ καιρό ως ένα όριο ή "σημείο ανατροπής" πέρα από το οποίο θα ξεκινήσουν οι χειρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως η ακραία ξηρασία και οι πλημμύρες.
"Οι εκτιμήσεις μας βασίζονται σε πράγματα που έχουν ήδη συμβεί, πράγματα που μπορούμε να παρατηρήσουμε και δείχνουν τον βαθμό της μελλοντικής αύξησης της θερμοκρασίας που είναι αποτέλεσμα παλαιότερων εκπομπών ρύπων", δήλωσε ο Mauritsen. "Οι μελλοντικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα θα προσθέσουν επιπλέον αύξηση της υπερθέρμανσης".
Η δεύτερη νέα μελέτη, η οποία επίσης δημοσιεύεται στο Nature Climate Change, δίνει μια ακόμα χειρότερη πρόβλεψη για τον επόμενο αιώνα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μόνο μία πιθανότητα 5% το κλίμα της Γης να θερμανθεί κατά 3,5 βαθμούς Φαρενάιτ ή λιγότερο πριν το τέλος του αιώνα.
Αυτή η μελέτη, με επικεφαλής ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, εξέτασε τα στατιστικά στοιχεία που συνδέονται με το "αποτύπωμα” των ανθρώπων στη Γη, όπως η αύξηση του πληθυσμού και η σχέση μεταξύ εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και οικονομικής δραστηριότητας.
"Η ανάλυσή μας δείχνει ότι η αύξηση κατά 3,5 βαθμούς είναι το βέλτιστο σενάριο", δήλωσε ο συντάκτης της έρευνας Adrian Raftery, καθηγητής στατιστικής και κοινωνιολογίας στο UW. "Είναι εφικτό, αλλά μόνο με μεγάλες και σταθερές προσπάθειες σε όλα τα μέτωπα τα επόμενα 80 χρόνια".
Κάπως ειρωνικά, το ίδιο περιοδικό δημοσίευσε μελέτη την περασμένη εβδομάδα που υποστήριζε ότι η διατήρηση της θερμοκρασίας κάτω από το όριο αυτό θα μπορούσε να είναι πιο δύσκολη από ό,τι είχε προηγουμένως θεωρηθεί.
Αν και οι τρεις μελέτες είναι ρεαλιστικές, η κατάσταση μπορεί να είναι ακόμη πιο σκληρή από ό,τι προβλέπει ο καθένας.
Ωστόσο, ο κλιματολόγος του Penn State Michael Mann, που συνέγραψε τη μελέτη της περασμένης εβδομάδας παραμένει αισιόδοξος.
"Η πολιτική βούληση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που δεν μπορούν να προβλεφθούν", μου είπε ο Mann. "Το αυξημένο μερίδιο αγοράς των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας τα τελευταία χρόνια υπερέβη τις πολύ απαισιόδοξες προβλέψεις πολλών προγνωστικών για την ενεργειακή βιομηχανία. Η συνθήκη του Παρισιού (μειώνει στο μισό τις προβλεπόμενες εκπομπές σε σχέση με τα προηγούμενα σενάρια) δεν θα μπορούσε να προβλεφθεί".
Όμως, ο Raferty και ο Mann συμφωνούν ότι η συμφωνία του Παρισιού (από την οποία η κυβέρνηση του Trump έχει δηλώσει ότι θα απομακρυνθεί) αντιπροσωπεύει ίσως την καλύτερη πορεία προς τα εμπρός.
"Συνολικά, οι στόχοι που εκφράζονται στη Συμφωνία του Παρισιού είναι φιλόδοξοι αλλά ρεαλιστικοί", δήλωσε ο Raferty. "Τα κακά νέα είναι ότι είναι απίθανο να αποδειχτεί αρκετή για να επιτευχθεί ο στόχος".