Η συμφωνία μεταξύ του Eurogroup και της κυπριακής κυβέρνησης για το πακέτο διάσωσης τηςΚύπρου, βάζει την Ευρώπη σε ένα νέο πλαίσιο, αυτό της επίλυσης της κρίσης μέσω της εξυγίανσης / ανδιάρθρωσης συγκεκριμένων τραπεζών, με εγγυημένες ωστόσο τις καταθέσεις κάτω των 100 χιλ. ευρώ, επισημαίνει η Morgan Stanley. Αυστηροί έλεγχοι κεφαλαίου θα τεθούνσε εφαρμογή και ως εκ τούτου, η Κύπρος ουσιαστικά δεν είναι πλέον ένα «πλήρες» μέλος της ευρωζώνης, αν και παραμένει επίσημα εντός της νομισματικής ένωσης. Μόνο όταν όλοι οι έλεγχοι κεφαλαίων θα αρθούν, η πλήρη ένταξή στο ευρώ θα αποκατασταθεί.
Σε αντίθεση με την πρώτη προσπάθεια διάσωσης, η νέα συμφωνία θα «κουρέψει» τουςομολογιούχους και τους καταθέτες σε συγκεκριμένες τράπεζες. Η στρατηγική αυτή έχει ως στόχο να σπάσει ο δεσμός μεταξύ του κράτους και του τραπεζικού συστήματος - αλλά όχι με την έγχυση επιπλέον κεφαλαίων στο σύστημα από το εξωτερικό.
Στο βραχυπρόθεσμο διάστημα, η Morgan Stanley φοβάται ότι μια ελληνικού τύπου κρίση - ως αποτέλεσμα του τέλους του οικονομικού μοντέλου της Κύπρου, σημαντικό μέρος του οποίου είχεβασιστεί σε ένα συγκεκριμένο είδος τραπεζικής - θα μπορούσε να παράγει μια ακόμα ασταθή τροχιά του χρέους. Και οι κίνδυνοι εφαρμογής, ιδίως όσον αφορά τα πολιτικά και κοινωνικά μέτωπα, παραμένουν σημαντικοί. Έτσι, δεν αποκλείει ότι μια μεγαλύτερη, από ό, τι αναμενόταν προηγουμένως, ανακούφιση, ξεκινώντας με ένα ακόμα πιο σημαντικό κούρεμα των ανασφάλιστων καταθέσεων, ενδέχεται να χρειαστεί.
Σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, η ΜS ανησυχεί ότι ένα προηγούμενο έχει ήδη δημιουργηθεί και δεν είναι πλέον ταμπού το κούρεμα των καταθέσεων ή ακόμη και η εφαρμογή εισφορών σε αυτές. Το θεωρεί αυτό ένα, πιθανό, λάθος πολιτικής, καθώς ο κίνδυνος είναι ότι οι καταθέτες στις αδύναμες χώρες της ευρωζώνης, θα μπορούσαν να επιστήσουν υποθετικά παραλληλισμούς με την κατάσταση της Κύπρου. Αυτό γιατί υπάρχουν τώρα περισσότερες από μία «μοναδικές» χώρες με «μοναδικά» προβλήματα που αντιμετωπίζονται με «μοναδικό» τρόπο.
Ωστόσο, η Morgan Stanley αναγνωρίζει το ότι οι αγορές φαίνεται πιο ανθεκτικές από ό, τι κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης, δεδομένου του backstop της ΕΚΤ, τις πιο «διευκολυντικές»παγκόσμιες συνθήκες χρηματοδότησης, την κάποια εξισορρόπηση στην ευρω-περιφέρεια, καθώς και το γεγονός ότι η Κύπρος φαίνεται λιγότερο συστηματική και διασυνδεδεμένη από ότι η Ελλάδα.
Επαναλαμβάνει ωστόσο την άποψή της ότι η σχέση κινδύνου / ανταμοιβής στα κυπριακά κρατικά ομόλογα δεν είναι ευνοϊκή και προτείνει ραυτοποίηση μετά την μετά την πρόσφατη ανάκαμψη των 10ετών ομολόγων ενώ τονίζει ότι προτιμά και συστήνει αγορά των ελληνικών 20ετών ομολόγων έναντι των αντίστοιχων κυπριακών.